Pytanie o istotę koniecznego związku, o jakim mówi treść Kartezjuszowej zasady:myślę, więc jestem

Autor

  • Roman Rożdżeński Katedra Filozofii Poznania na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.15633/lie.174

Abstrakt

Cartesian rule cogito ergo sum is like a foundation of all Rene Descartes’s philosophy. It points to the essential relationship between subject’s own thinking and his being. How are we to understand that relationship? A thoughtful approach to that brings us to the conclusion that our being – mentioned in the Cartesian rule – must inevitably possesses a proper complex structure. This is so because our present thinking is possible at all for us only thanks to our participation in that specifically given being. Analyses carried out in this paper aim at showing how our thinking is necessarily conditioned by that complex way of being where the essence of our existence is being realized.

Biogram autora

  • Roman Rożdżeński - Katedra Filozofii Poznania na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie

    ks. Roman Rożdżeński – profesor, doktor habilitowany filozofii, kierownik Katedry Filozofii Poznania na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. W swoich publikacjach książkowych oraz artykułach
    zajmuje się przede wszystkim filozofią Husserla, Kanta, Heideggera, Arystotelesa, Ockhama, Nietzschego, Kartezjusza, Locke’a, Leibniza, Berkeleya, Hume’a, jak również problematyką sceptycyzmu oraz nihilizmu.

Okładka numeru

Pobrania

Opublikowane

2013-09-09

Numer

Tom 19 Nr 1 (2013)

Dział

Artykuły

Licencja

Prawa autorskie (c) 2013 Roman Rożdżeński

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:

  1. Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
  2. Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie  (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
  3. Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.