Религия в жизни эмигрантов-белорусов в Аргентине (ХХ в.–начало ХХІ в.)
DOI:
https://doi.org/10.15633/ochc.2513Słowa kluczowe:
елорусы в Южной Америке, диаспора, эмигранты, православие в Аргентине, просоветские организации в Буэнос-АйресеAbstrakt
Статья посвящена осмыслению роли религии в жизни эмигрантов-белорусов в Аргентине. Основное содержание исследования составляет анализ развития православной церкви и участие белорусов в ее жизнедеятельности. Раскрывается роль и отдельных священников-белорусов, служивших на ниве православия в Южной Америке (Афанасия Мартоса, Валентина Ивашевича). Автор приходит к выводу, что эмиграция приводила к снижению уровня религиозности белорусов, а православные церкви становились для эмигрантов, по большей части, местом встреч и связующей нитью со своей родиной, воспоминания о которой сопровождались острым чувством ностальгии.
Bibliografia
Arhivnye istočniki
Arhiv Obŝestva „Radzima”, pis’mo Stepana Samasûka ot 7.04.1966.
Arhiv Obŝestva „Radzima”, pis’mo Vladislava Gajleviča ot 11. 09. 1978.
Belaruski Instytut Navyki j Mastactva, È. Câŭloŭski, Pravaslaŭny pryhod u Bèrazatègi. List ad 30.09.1964. Zapisy 38, 2016, s. 151–152.
Ličnoe sobranie S. Kortesa, Doklad prihodskogo soveta Blagoveŝeniâ Presvâtoj Bogorodice. 1948 g.
Ličnoe sobranie S. Šabel’ceva, Zapis’ besedy c I. Andruškevičem ot 18 avgusta 2010 g.
Ličnoe sobranie S. Šabel’ceva, Zapis’ besedy c V. Ivaševičen ot 27 iûlâ 2010 g.
Nacyânal’ny arhiŭ Rèspubliki Belarus’, f. 1267, op. 3, d. 90.
Opublikovannye istočniki; pressa
Arhieiskap Apanas (Anton Martas), Na nive Hrystovaj: u pâcidzecâtyâ ŭgodki s’vâtarstva 1928–1978. Uspaminy, N’û Èrk–Mensk–Varšava 2005.
Arhiepiskop Afanasij Martos, Belarus’ v istoričeskoj gosudarstvennoj i cerkovnoj žizni, Minsk 2000.
Čto takoe kalendar’, v: Belorusskij illûctrirovannyj kalendar’ na 1944 god, Buènos-Ajres, 1943, s. 25.
È. C. Âk argentynskiâ belarusy s’vâtkuûc’ kalâdy, „Belarus” 01.1965, s. 6.
Gubarèvič K., Paŭsveta pad krylami. Z darožnyh uradžvannâŭ, „Polymâ” 1960, № 2, s. 146.
Lapacon M., Usim mym, hto hoča ehac’ u Amèryku, „Câlânskaâ Niva” 14.10.1926, s. 3–4.
Lihopoj B., Žizn’ slavân v Čako (Iż argentinskoj žizni), „Russkij v Argentine”, 29.01.1938, s. 5.
Merlâk K., Dzejnasc’ Kastusâ Merlâra na èmigracyi. Praniklivasc’ i praktyčny padyhod, N’û Ërk 1992.
Prokupčuk A., Po prekrasnym mestam: Avtobiografičeskaâ povest’, Brest 1999.
Sabič N., Škol’nyj vopros, „Russkij v Argentine” 26.08.1939, s. 6.
Sporovec A., Obraŝenie k sootečectvennikam, „Rodnoj Golos” 29.03.1984, s. 2.
Šabel’caŭ S., Belarusy ŭ Argencine: gramadskaâ dzejnasc’ i rèèmigracyâ ŭ SSSR (1930–1960-â gg.), Zbornik dakumentaŭ i ŭspaminaŭ, Minsk 2009.
Velikoross, Otkryoe pis’mo arhiepiskopu Afanasiû, „Seâtel’” 04.1968, s. 15–19.
Issledovaniâ
Bielorrusia y los bielorrusos en la Republica Argentina, Buenos Aires 1953.
Nečaeva T., Adaptaciâ russkih èmigrantov v Latinskoj Amerike, „Latinskaâ Amerika” 1996, № 12, s. 64–71.
Partacz Cz., Ukraińcy w Polskich Siłach Zbrojnych w czasie II wojny światowej, [w:] Polska – – Ukraina: trudne pytania, t. 9: Materiały IX i X międzynarodowego seminarium historycznego „Stosunki polsko-ukraińskie w latach II wojny światowej”, Warszawa, 6–10 listopada 2001, red. Romuald Niedzielko, Warszawa 2002, s. 89–120.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2018 Сергей Шабельцев
Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
- utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
- nie będą tworzone utwory zależne.