Религия в жизни эмигрантов-белорусов в Аргентине (ХХ в.–начало ХХІ в.)
DOI:
https://doi.org/10.15633/ochc.2513Słowa kluczowe:
елорусы в Южной Америке, диаспора, эмигранты, православие в Аргентине, просоветские организации в Буэнос-АйресеAbstrakt
Статья посвящена осмыслению роли религии в жизни эмигрантов-белорусов в Аргентине. Основное содержание исследования составляет анализ развития православной церкви и участие белорусов в ее жизнедеятельности. Раскрывается роль и отдельных священников-белорусов, служивших на ниве православия в Южной Америке (Афанасия Мартоса, Валентина Ивашевича). Автор приходит к выводу, что эмиграция приводила к снижению уровня религиозности белорусов, а православные церкви становились для эмигрантов, по большей части, местом встреч и связующей нитью со своей родиной, воспоминания о которой сопровождались острым чувством ностальгии.
Bibliografia
Arhivnye istočniki
Arhiv Obŝestva „Radzima”, pis’mo Stepana Samasûka ot 7.04.1966.
Arhiv Obŝestva „Radzima”, pis’mo Vladislava Gajleviča ot 11. 09. 1978.
Belaruski Instytut Navyki j Mastactva, È. Câŭloŭski, Pravaslaŭny pryhod u Bèrazatègi. List ad 30.09.1964. Zapisy 38, 2016, s. 151–152.
Ličnoe sobranie S. Kortesa, Doklad prihodskogo soveta Blagoveŝeniâ Presvâtoj Bogorodice. 1948 g.
Ličnoe sobranie S. Šabel’ceva, Zapis’ besedy c I. Andruškevičem ot 18 avgusta 2010 g.
Ličnoe sobranie S. Šabel’ceva, Zapis’ besedy c V. Ivaševičen ot 27 iûlâ 2010 g.
Nacyânal’ny arhiŭ Rèspubliki Belarus’, f. 1267, op. 3, d. 90.
Opublikovannye istočniki; pressa
Arhieiskap Apanas (Anton Martas), Na nive Hrystovaj: u pâcidzecâtyâ ŭgodki s’vâtarstva 1928–1978. Uspaminy, N’û Èrk–Mensk–Varšava 2005.
Arhiepiskop Afanasij Martos, Belarus’ v istoričeskoj gosudarstvennoj i cerkovnoj žizni, Minsk 2000.
Čto takoe kalendar’, v: Belorusskij illûctrirovannyj kalendar’ na 1944 god, Buènos-Ajres, 1943, s. 25.
È. C. Âk argentynskiâ belarusy s’vâtkuûc’ kalâdy, „Belarus” 01.1965, s. 6.
Gubarèvič K., Paŭsveta pad krylami. Z darožnyh uradžvannâŭ, „Polymâ” 1960, № 2, s. 146.
Lapacon M., Usim mym, hto hoča ehac’ u Amèryku, „Câlânskaâ Niva” 14.10.1926, s. 3–4.
Lihopoj B., Žizn’ slavân v Čako (Iż argentinskoj žizni), „Russkij v Argentine”, 29.01.1938, s. 5.
Merlâk K., Dzejnasc’ Kastusâ Merlâra na èmigracyi. Praniklivasc’ i praktyčny padyhod, N’û Ërk 1992.
Prokupčuk A., Po prekrasnym mestam: Avtobiografičeskaâ povest’, Brest 1999.
Sabič N., Škol’nyj vopros, „Russkij v Argentine” 26.08.1939, s. 6.
Sporovec A., Obraŝenie k sootečectvennikam, „Rodnoj Golos” 29.03.1984, s. 2.
Šabel’caŭ S., Belarusy ŭ Argencine: gramadskaâ dzejnasc’ i rèèmigracyâ ŭ SSSR (1930–1960-â gg.), Zbornik dakumentaŭ i ŭspaminaŭ, Minsk 2009.
Velikoross, Otkryoe pis’mo arhiepiskopu Afanasiû, „Seâtel’” 04.1968, s. 15–19.
Issledovaniâ
Bielorrusia y los bielorrusos en la Republica Argentina, Buenos Aires 1953.
Nečaeva T., Adaptaciâ russkih èmigrantov v Latinskoj Amerike, „Latinskaâ Amerika” 1996, № 12, s. 64–71.
Partacz Cz., Ukraińcy w Polskich Siłach Zbrojnych w czasie II wojny światowej, [w:] Polska – – Ukraina: trudne pytania, t. 9: Materiały IX i X międzynarodowego seminarium historycznego „Stosunki polsko-ukraińskie w latach II wojny światowej”, Warszawa, 6–10 listopada 2001, red. Romuald Niedzielko, Warszawa 2002, s. 89–120.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2018 Сергей Шабельцев
![Creative Commons License](http://i.creativecommons.org/l/by-nc-nd/3.0/88x31.png)
Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
- utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
- nie będą tworzone utwory zależne.