Arabic Culture of the Melchite Church in the early Middle Ages (7th–11th Centuries)
DOI:
https://doi.org/10.15633/ochc.1023Keywords:
Melchite Church, Arabic culture, Middle AgesAbstract
Christians that were loyal to the orthodoxy of the Chalcedony ecumenical Council (451) were named as “Melchites” by Heterodox monophysites, that is Copts in Egypt and Jacobits in Syria. Before the Moslem conquest the Melchite were mainly connected with Grecian culture, although they became influenced by the Arabic and Syriac environment. The Moslem conquest of Syria (636) took the Melkite homeland out of Byzantine control and placed it under the occupation of the Arab invaders. Although the Byzantine cultural influence, the Greek language and culture remained important for the Melkites, Melkite tradition became systematically fused with the Arabic language and culture.
References
Agapius episcopus Mabbugensis Historia universalis, ed. L. Cheikho, Berytii 1912 (Corpus scriptorum christianorum orientalium, 65).
Akinian N., Theodor Abuqurra und Nana der Syrer in Armenien und die Armenische Übersetzung des Kommentars des Nana zum Evangelium des hl. Johannes, “Handes amsorya” 36 (1922), pp. 192–205.
Allard M., Les Chrétiens à Bagdad, “Arabica” 9 (1962), pp. 375–388.
Assaad S. A., The Reign of al-Hakim bi amr Allah (386/996–411/1021): A Political Study, Beirut 1974.
Bagatti H., L’Église de la gentilité en Palestine, Jérusalem 1968.
Bardenhewer O., Geschichte der altkirchlichen Literatur, vol. 5, Freiburg 1932.
Beck H. G., Kirche und theologische Literatur im byzantinischen Reich, Freiburg 1959.
Blake R. P., Deux lacunes comblées dans la Passio XX monachorum Sabaitarum, “Analecta Bollandiana“ 68 (1950), pp. 27–43.
Blanc H., Studies on North Palestinian Arabic, Jerusalem 1953.
Blau J., The importance of Middle Arabic Dialects for the History of Arabic, Jerusalem 1961.
Blau J., A Grammar of Christian Arabic based mainly on south-Palestinian texts from the first millennium, Louvain 1966–1967.
Canard M., Bagdad au IVe siècle de l’Hégire (Xe siècle de l’ère chrétienne), “Arabica” 9 (1962), pp. 267–287.
Charles H., Le christianisme des arabes nomades sur le limes et dans le désert syro-mésopotamien aux alentours de l’Hégire, Paris 1936.
Chitty D. J., Et les desert devint une cité: une introduction à l’étude du monachisme égyptien et palestinien dans l’Empire chrétien, Abbay de Bellefontaine 1980.
Chronique de Michael le Syrien, Patriarche Jacobite d’Antioche, 1166–1199 A.D., ed. J.-B. Chabot, vol. 2, Paris 1901.
Corbo P. V., L’ambiente materiale della vita die monaci di Palestina nel periodo bizantino, Roma 1956.
Devreesse R., Le christiansime dans la péninsule sinaïtique des origines à l’arrivée des musulmans, “Revue biblique” 49 ( 1940), pp. 205–223.
Devreesse R., Arabes-Perses et Arabes-Romains, Lakhides et Ghassanides, “Vivre et penser” 2 (1942), pp. 263–307.
Dick I., La passion de Saint Antoine Ruwah, “Le Muséon” 74 (1961), pp. 109–133.
Dick I., Un continuateur de saint Jean Damascène, Théodore Abu Qurra évêque melchite de Harran, la personne et son milieu, “Proche Orient Chrétien” 12 (1962), pp. 209–233, 319–332; “Proche Orient Chrétien” 13 (1963), pp. 114–129.
Dick I., Traité du culte des icons. Introduction et texte critique, Junieh 1986.
Dussaud R., La pénétration des arabes en Syrie avant l’islam, Paris 1955.
Ehrhard A., Das griechische Kloster Mar Saba in Palästina, seine Geschichte und seine literarischen Denkmäler, “Römische Quartalschrift” 7 (1893), pp. 32–79.
Eutychii patriarchae Alexandrini annales, ed. L. Cheikho, vol. 1, Berytii 1906 (Corpus Scriptorum Christianorum Orientalium, 50).
Evetts B. T. A. (ed.), The churches and monasteries of Egypt and some neighbouring countries attributed to Abu Salih the Armenian, Oxford 1895 (repr. Oxford 1969).
Fiey J.-M., Chrétiens syriaques sous les Abbasides surtout à Bagdad (749–1258), Louvain 1980 (Corpus Scriptorum Christianorum Orientalium, 420).
Fück J., Arabiyya. Recherches sur l’histoire de la langue et du style arabe, Paris 1955.
Festugière A. J., Les moines d’orient, vol. 3.2, Paris 1962.
Galey J., Sinai and the Monastery of St. Catherine, London 1979.
Guillaume A., Theodore Abu Qurra as Apologist, “The Muslim World” 15 (1925), pp. 42–51, http://dx.doi.org/10.1111/j.1478-1913.1925.tb00548.x.
Graf G., Der Sprachgebrauch der ältesten christlisch-arabischen Literatur. Ein Beitrag zur Geschichte des Vulgär-arabisch, Leipzig 1905.
Graf G., Verzeichnis arabischer kirchlicher Termini, Louvain 1954 (Corpus Scriptorum Christianorum Orientalium, 147).
Graf G., Zwei Disputationen zwischen Muslimen und Christen, Heidelberg 1934.
Graf G., Geschichte der christlichen arabischen Literatur, vol. 2, Die Schriftsteller bis zum Mitte des 15. Jahrhunderts, Città del Vaticano 1947.
Griffith S. H., The Controversial Theology of Theodore Abu Qurrah (c. 750–c. 820), a Methodological, Comparative Study in Christian Arabic Literature, Ph. D. Dissertation, Catholic University of America, Washington D.C. 1978.
Griffith S. H., Theodore Abu Qurrah’s Arabic Tract on the Christian Practice of Venerating Images, “The Journal of the American Oriental Society” 105 (1985), pp. 53–73, http://dx.doi.org/10.2307/601539.
Griffith S. M., The Arabic Account of ‘Abd al-Masih an-Nagrani al-Ghasani, “Le Muséon” 98 (1985), pp. 331–374.
Griffith S. H., Greek into Arabic: Life and Letters in the Monasteries of Palestine in the ninth Century. The Example of the Summa Theologiae Arabica, “Byzantion” 56 (1986), pp. 117–138.
Griffith S. H., Michael, the martyr and monk of Mar Sabas monastery, at the court of the Caliph ‘Abd al-Malik; Christian apologetics and martyrology in the early Islamic period, “Aram Periodical” 6 (1994), pp. 115–148.
Gutas D., Greek thought Arabic culture: the Graeco-Arabic translation movement in Bagdad and early ‘Abbasid society (2nd–4th/8th–10th centuries), London 1998.
Haddad R., Trinité divine chez le théologiens arabes, Paris 1985.
Hammerschmidt E., Einige philosophisch-theologische Grundbegriffe bei Leontios von Byzanz, Johannes von Damaskus und Theodor Abu Qurra, “Ostkirchliche Studien” 4 (1955), pp. 147–154.
Heutger N., Sabas, [in:] Biographisch-bibliographischen Kirchenlexikon, ed. F. W. Bartz, vol. 8, München 2002, pp. 1135–1136.
Ibn Šaddād, A’lāq al-hatīra, ed. S. Dahhan, Dimašq 1963.
Keppler P. W. von, Wanderfahrten und Wallfahrten im Orient, Freiburg 1922.
Khoury Th., Les Théologiens byzantins et l’Islam. Textes et auteurs (VIIIe–XIIIe s.), Louvain 1969.
Khoury A. Th., Der theologische Streit der Byzantiner mit dem Islam, Paderborn 1969.
Khoury A. Th., Les théologiens byzantins et l’islam, Louvain 1969.
Khoury A. Th., Apologétique byzantine contre l’Islam (VIIIe–XIIIe siècle), “Proche Orient Chrétien” 29 (1979), pp. 242–300; 30 (1980), pp. 132–174; 32 (1982), pp. 14–49.
Kitāb al-’unwan. Histoire universelle écrite par Agapius (Mahboub) de Menbidj, ed. A. Vasiliev, Turnhout 1971.
Kościelniak K., XX wieków chrześcijaństwa w kulturze arabskiej, vol. 1, Kraków 2000.
Kościelniak K., Chrześcijaństwo wśród nomadów arabskich na pograniczach Palestyny do aneksji Syrii, [in:] A. Abbas (ed.), Palestyna, dawniej i dziś. Materiały Interdyscyplinarnej Konferencji Naukowej zorganizowanej w Poznaniu, 19–20 listopada 2001 przez Katedrę Orientalistyki Uniwersytetu im. A. Mickiewicza, Poznań 2002, pp. 67–78.
Kościelniak K., Chrześcijaństwo wobec podbojów muzułmańskich do wypraw krzyżowych, [in:] W kręgu cywilizacji Półksiężyca. 6. Ogólnopolska Konferencja Arabistyczna Kraków, 14–15 maja 2002, red. B. Michalak-Pikulska, Kraków 2002.
Kościelniak K., Chrześcijańskie piśmiennictwo arabskie przed Mahometem i jego wpływ na islam, “Analecta Cracoviensia” 35 (2003), pp. 329–343.
Kościelniak K., Quelques remarques sur la littérarure pré-islamique arabe chrétienne, “Rocznik Orientalistyczny” 57 (2004), pp. 69–76.
Kościelniak K., From Grecian to Arabic. The Contribution of the Melchite Church to Arabic Culture in the early Middle Ages (VIIth–XIth Centuries), “Analecta Cracovienisa” 12 (2006–2007), pp. 483–495.
Le livre de l’avertissement et de la revision [par] Maçoudi, ed. B. Carra de Vaux, Paris 1896.
Leben des Sabas, [in:] Kyrillos von Skythopolis, ed. E. Schwartz, Leipzig 1939.
Leclerq H., Sinai, [in:] Dictionnaire d’archéologie chrétienne et de liturgie, vol. 15, Paris 1953, pp. 1469–1490.
Leclerq H., Sabas S., [in:] Dictionnaire d’archéologie chrétienne et de liturgie, vol. 15, Paris 1953, pp. 189–211.
Ledit Ch.-J., Two interesting christian-arabic usage, “Journal of Semitic Studies” 2 (1957), pp. 360–365.
Leroy J., Moine et monastères du Proche Orient, Paris 1958.
Libellus monachorum – Secretarius II, Epistolae et decreta Martini papae I, [in:] Sacrorum conciliorum nova et amplissima collectio, ed. J. D. Mansi, vol. 10, Lipsiae 1763.
Lev Y., Persecutions and Conversion to Islam in Eleventh-Century Egypt, “Asian and African Studies” 22 (1988), pp. 73–91.
Livne-Kafri O., Early Muslim ascetics and the world of Christian monasticism, “Jerusalem Studies in Arabic and Islam” 20 (1996), pp. 105–129.
Massignon L., La politique islamo-chrétienne des scribes nestoriens de Deir Qunna à la cour de Bagdad au IXe siècle de notre ère, “Vivre et penser” 2 (1942), pp. 7–14.
Müller C. D. G., Kirche und Mission unter den Arabern in vorislamischer Zeit, Tübingen 1967.
Nasrallah J., Haddad R., Histoire du mouvement littéraire dans l’Église Melchite du Ve au XX siècle Histoire du mouvement littéraire dans l’Église Melchite du Ve au XX siècle. Contribution à l’étude de la literature arabe chrétienne, part 2.2, Paris 1979.
Nau F., Les Arabes chrétiens de Mésopotamie et de la Syrie du VIIe au VIIIe siècle, Paris 1933.
Pargoire J., L’Église byzantine de 527 a 847, New York 1971.
Patrich J., Sabas, leader of Palestinian monasticism: a comparative study in Eastern monasticism fourth to seventh centuries, Washington 1994.
Phokylides J., Ha Hiera Laura Saba, Alexandria 1927.
Pizzo P., L’islam e musulmani nella difesa delle icone di Teodoro Abu Qurrah, “Parole de l’Orient” 22 (1998), pp. 667–676.
Prévost L., Le Sinaï hier-aujourd’hui. Étude topographique, biblique, historique, archéologique, Paris 1937.
Hirschfeld Y., The Judean Desert monasteries in the Byzantine Period, New Haven-London 1992.
The Quran. An English Translation of the Meaning of the Quran, ed. M. Y. Zayid, Beirut 1980.
Samir K., La culture arabe chrétienne ancienne en interaction avec la pensée arabe musulmane, “Islamochristiana” 8 (1982), pp. 1–35.
Samir K., Abū Qurrah et les Maronites, “Proche Orient Chrétien” 41 (1991), pp. 25–33.
Samir K., Le traité sur les icônes d’Abū Qurrah mentionné par Eutychius, “Orientalia Christiana Periodica” 58 (1992), pp. 461–474.
Shahid I., Byzantium and the Semitic Orient Before the Rise of Islam, London 1988.
Shahid I., Byzantium and the Arabs in the Fifth Century, Washington 1989.
Shahid I., Ghassānid and Umayyad structures: A case of «Byzance après Byzance», [in:] La Syrie de Byzance a l’islam VIIe-VIIIe siècles. Actes du Colloque international Lyon – Maison de l’Orient Méditerranéen, Paris – Institut du Monde Arabe 11–15 septembre 1990, ed. P. Canivet, J.-P. Rey-Coquais, Damas 1992, pp. 299–307.
Solzbacher R., Mönche, Pilger, Sarazenen. Studien zum Frühchristentum auf südlichen Sinaihabinsel, Altenberge 1989.
Spencer Trimingham J., Christianity among the Arabs in Pre-Islamic time, London-New York 1979.
Tchalenko G., Villages antiques de la Syrie du Nord. Le massif du Bélus à l’époche romaine, vol. 1–3, Paris 1953–1958.
Theophanis chronographia, ed. C. de Boor, vol. 2, Lipsiae 1885.
Tritton A. S., The Bible Text of Theodore Abu Kurra, “The Journal of Theological Studies” 4 (1933), pp. 52–54, http://dx.doi.org/10.1093/jts/os-XXXIV.133.52.
Troupeau G., Kościoły i chrześcijanie na obszarze Wschodu muzułmańskiego, [in:] Historia chrześcijaństwa. Religia — kultura — polityka, vol. 4: Biskupi, mnisi i cesarze 610–1054, ed. J.-M. Mayer, Warszawa 1999.
Vailh S., Les écrivains de Mār Sabas, “Echos d’Orient. Revue d’histoire de géographie et de liturgie orientales” 1 (1898), pp. 1–11, 33–46.
Vailh S., Le monastère de Saint-Sabas, “Echos d’Orient. Revue d’histoire de géographie et de liturgie orientales“ 2 (1899), pp. 332–341.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
- utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
- nie będą tworzone utwory zależne.
