Features of the new language (“novoyaz”) of Russian pagans of the XXI century
DOI:
https://doi.org/10.15633/ochc.2514Keywords:
Russian neopaganism, community, narrative, leader, “newspeak”, terms, “we-group”, constructAbstract
Contemporary paganism, like other new religious movements, includes theoretical explanations and substantiations of the doctrines created by ideologists of associations, oral speeches of leaders, replicated in the form of narratives, electronic carriers, fixed prophecies, and writings of adherents (usually within the first generation). Russian paganism of the XXth–XXIst centuries has its own “novoyaz”, created by the founders of communities and implemented in ritual practice. Modern “pagan language” is manifested in onomastics, ritual terminology and in the construction of magical verbal formulas. «Novo-lingua» used by today’s polytheists is represented by “science-like” and “ethnically enriched” groups; they are characterized by the use of the practice of text complexity. In addition, following other NSDs, pagans are “determined” by a set of standardized markers that are expressed in basic concepts and expressions. One of the characteristic features of the successfully implemented project “pagan seal as a commodity” is the eclecticism of the source of traditional paganism and the new - constructed. This specificity is realized through the textual work of the leader-author, the formula “copy-paste”, due to which the pagan “new people” acquires the features of a full-fledged “historical” source. In this connection, it is possible to draw parallels between the «new language of new pagans» and the phenomenon of “folk-stories”. Like the latter, the “historical” creations of modern leaders from nativism pretend to be true in the last instance.
References
Istočniki i issledovaniâ
Anderson B., Voobražaemye soobŝestva. Razmyšleniâ ob istokah I rasprostranenii nacionalizma, Moskva 2001.
Balaguškin E. G., Problemy morfologičeskogo analiza religii, Moskva 2003.
Čto dumaût učenye o Velesovoj knige: sbornik statej, eed. A. Alekseev, Sankt-Peterburg 2004.
Dažbožna Vira: Naukoviosnovi, t. 1, kn. 1–3, Vinnicâ 2007.
Dobroslav [A. A. Dobrovol’skij], Derevo-Celitel’. Mysli, naveânnye Dobroslavy Šabalinskim Lešim, Šabalino 1993.
Dorofeev V., Psevdonaučnaâ literatura v kontekste vozroždeniâ dohristianskih verovanij v sovremennoj Rossii, „Analitika kul’turologii” № 20, Tambov 2011, s. 88–92.
Dovelesova kniga. Drevnejšie skazania Rusi, Moskva 2007.
Gavrilova D. A., Brutal’skij N. P., Avdohina D. D., Speranskij N. N., Manifest âzyčeskoj Tradicii, Moskva 2007.
Gun’ko L. P., Liderstvo v novyh religioznyh dviženiâh: ot metodologičeckih harakteristik k soderžatel’nyv, v: Novye religii v Rossii: dvadcat’ let spustâ. Materialy Meždunarodnoj naučno-praktičeskoj konferencji 14.12.2012 Moskva, otv. red. E. S. Èlbakân, Sankt-Peterburg 2013, s. 78–86.
Iskon very. Kniga Rodocveta. Kniga Svâtogora, Moskva 2001.
Lozko G. S., Velesova Kniga – Volhovnik, Ternopil’ 2010.
Kazakov V. C., Imenoslov, Moskva 2011.
Maksimenok G. Z., Velesova kniga. Vedy ob uklade žizni I istoke very slavân, Moskva 2017.
Mitrofan L. N., Religii «Novogo veka», Moskva 1985.
Ožiganova A. A., Filippov Û. V., Novaâ religioznost’ v covremennoj Rossii: učeniâ, formy i praktyki, Moskva 2006.
Osnovy veroyčeniâ, „Severnyj veter” (2013) № 3, s. 14–19.
Osnovy veroyčeniâ, „Severnyj veter” (2013) № 4, s. 18
Pogančik M., Èlementarnye suŝestva. Čuvctvennaâ žizn’ zemli, Kaluga 2003.
Rebinder B., Vlesova kniga: žittâ ta religiâ slov’ân, Kiïv 1993.
Russkoe âzyčeskoe mirovozzrenie: prostranstvo smyslov. Opyt slovarâ s poâsneniâmi, pod obŝ. red. S. Ermakova, Moskva 2008.
Slovo Alekseâ âzyčnika rodu russkomu, Moskva 1992.
Samojlova G. S., Antroponimy kak sposob samovyraženiâ v âzyčeskih tečeniâh, v: Âzyčestvo v sovremennoj Rossii: opyt meždisciplinarnogo issledovaniâ, red. R. V. Šiženskogo, Nižnij Novgorod 2016, s. 190–200.
Surovegina E. S., Interv’û c volhvom Vadimom, „Colloquium Heptaplomeres: Naučnyj al’manah”, Nižnij Novgorod 2016, vyp. 3, s. 92–96.
Šiženskij R. V., Filosofiâ dobroj sily: žizn’ i tvorčestvo Dobroslava (A. A. Dobrovol’skogo), Nižnij Novgorod 2014.
Šižens’kij R., «Âv», «Prav» i «Nav» âk religijno-filosofs’ki osnovi slov’âns’kogo neoâzičnictva, „Kolegiâ. Časopis Institutu religijnih nauk sv. Tomi Akvins’kogo u Kiêvi” (2011) № 7 (20), s. 122–133.
Vasil’ev M. S., Georgis D. Ž., Speranskij N. N., Toporkov G. I., Russkij âzyčeskij manifest, Moskva 1997.
Veleslav V., Obrâdnik, Moskva 2003.
Veleslav V., Radeniâ v Hrame Moreny, Moskva 2014.
Veleslav V., Rodnye Bogi Rusi, Moskva 2009.
Veleslav V., Slavânskaâ Kniga Mertvyh, Moskva 2015.
Veleslav V., Veŝij Slovnik: Slavleniâ Rodnyh Bogov, Moskva 2007.
Velesova kniga, perevod i kommentarii A. I. Asova, Moskva 1994.
„Vikkanskij Vestnik” 2013, № 4.
Volodihin D., Fenomen Fol’k-Histori, „Naučno-prosvetitel’skij žurnal «Skepsis»”, http://scepsis.net/library/id_148.html (10.04.2017).
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2018 Роман Шиженский
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
- utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
- nie będą tworzone utwory zależne.
