Językowo-kulturowy obraz życia familijnego w korespondencji Heleny i Mieczysława Pawlikowskich
DOI:
https://doi.org/10.15633/tes.09410Słowa kluczowe:
Helena i Mieczysław Pawlikowscy, korespondencja familijna, lingwistyka kulturowa, polszczyzna familijnaAbstrakt
The aim of the article is a linguistic and cultural description of the private life of Helena and Mieczysław Pawlikowski. Handwritten letters were analysed from the point of view of cultural linguistics, showing family customs of addressing spouses and children, ways of showing feelings, spending free time, preferred reading and forms of physical activity reflected in the family language.
Bibliografia
Anusiewicz J., Lingwistyka kulturowa. Opis problematyki, Wrocław 1995.
Bołdyrew A., Matka i dziecko w rodzinie polskiej. Ewolucja modelu życia rodzinnego w latach 1795–1918, Warszawa 2010.
Estreicherówna M., Życie towarzyskie i obyczajowe Krakowa, Kraków 1968.
Gabryś A., Salony krakowskie, Kraków 2006.
Kowecka E., W salonie i w kuchni. Opowieść o kulturze materialnej pałaców i dworów polskich w XIX w., Warszawa 1982.
Lisak A., Życie towarzyskie w XIX wieku, Warszawa 2013.
Olma M., Językowe ekwiwalenty gestów w korespondencji małżeńskiej Heleny Pawlikowskiej, „LingVaria”, 4 (2009), nr 1(7), s. 193–204.
Olma M., Językowe infantylizacje w korespondencji małżeńskiej małopolskiej arystokracji schyłku XIX wieku [w:] Światy dzieciństwa. Infantylizacje w literaturze i kulturze, M. Chrobak, K. Wądolny-Tatar (red.), Kraków 2016, s. 81–89.
Olma M., Językowo-kulturowy obraz arystokratycznej rodziny polskiej drugiej połowy XIX wieku na podstawie korespondencji familijnej Heleny i Mieczysława Pawlikowskich, Kraków 2014.
Piotrowicz A., Nazwy gier i zabaw towarzyskich we współczesnej polszczyźnie [w:] Język a współczesne społeczeństwo polskie, Z. Zagórski (red.), Poznań 1994, s. 49–54.
Piotrowicz A., Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Poznań 2004.
Roszak S., Egodokumenty epoki nowożytnej w perspektywie historycznej [w:] Z dziejów staropolskiego pamiętnikarstwa. Przekroje i zbliżenia, P. Borek (red.), Kraków 2012, s. 15–29.
Szulakiewicz W., Ego-dokumenty i ich znaczenie w badaniach naukowych, „Przegląd Badań Edukacyjnych”, 1 (2013), nr 16, s. 65–84.
Umińska-Tytoń E., Polszczyzna dziewiętnastowiecznych salonów, Łódź 2011.
Wasylewski S., Życie polskie w XIX wieku, Warszawa 2008.
Wolnicz-Pawłowska E., Słowa i uczucia. Z badań nad najnowszą leksyką dotyczącą ukochanej osoby [w:] Współczesna polszczyzna, cz. 2, K. Michalewski (red.), Łódź 2001, s. 176–181.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).
