Z pałacu do klasztoru. Panowanie Zofii Aleksiejewnej – niekoronowanej carowej Rosji
DOI:
https://doi.org/10.15633/tes.06105Słowa kluczowe:
Zofia Aleksiejewna, Wasyl Golicyn, Zoe Paleolog, Helena Glińska, Maryna Mniszchówna, smuta, Agafia Gruszecka, Piotr I WielkiAbstrakt
The predecessors of Sophia Alekseyevna were as firmly embedded in the history of Russia as she was. An example would be Zoe Palaiologina, Elena Glinskaya, Marina Mniszech or Agafya Grushetskaya. Without a brief discussion of these women, it is impossible to understand the attempt to break out of the existing conventions of the protagonist of the paper. Thanks to her intelligence and character, Sophia became the guardian of two tsars. The boys did not have much to say during her regency. Her position was weakened by unsuccessful expeditions to Vasily Golitsyn. Struck down by Peter the Great and imprisoned in the Novodevichy Convent, she tried to seize power without success.Bibliografia
Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860.
Корб И.Г., Дневник путешествия в Московское государство Игнатия Христофора Гварента, посла императора Леополда I к царю и великому князю Петру Алексеевичу в 1698 г., веденный секретарем посольства Иоганном Георгом Корбом [w:] Рождение империи. Неизвестный автор. Иоганн Корб. Иван Желябужский. Андрей Матвеев. (История России и Дома Романовых в мемуарах современников. XVII-XX вв.), А. Либерман, С. Шокарев (ред.), Москва 1997, s. 21–258.
Полное собрание законов Российской Империи с 1649 года (1676–1688), т. II–III, Санкт-Петербург 1830.
Устрялов Н.Г., История царствования Петра Великого, т. I, Санкт-Петербург 1858, приложения.
Andrusiewicz A., Cywilizacja rosyjska, t. 1, Warszawa 2004.
Bazylow L., Historia Rosji, t. I, Warszawa 1983.
Chojnicka K., Cerkiew i car. Prawosławie rosyjskie w reformach Piotra Wielkiego, Kraków 2001.
Chojnicka K., Narodziny rosyjskiej doktryny państwowej. Zoe Paleolog – między Bizancjum, Rzymem a Moskwą, Kraków 2008.
Czerska D., Dymitr I Samozwaniec, Wrocław–Warszawa–Kraków 2004.
Gierowski J.A., Rzeczpospolita w dobie złotej wolności (1648–1763): Wielka historia Polski, t. 5, Kraków 2001.
Gumilow L., Od Rusi do Rosji. Szkice z historii etnicznej, Warszawa 1996.
Heller M., Historia Imperium Rosyjskiego, Warszawa 2005.
Kowalska-Stus H., Kultura i eschatologia. Moskwa wieku XVII, Kraków 2007.
Kozlakow W., Maryna Mniszech, Warszawa 2011.
Krokosz P., Wasyl Golicyn – niespełniony rosyjski reformator, „Studia Historyczne” 2005, nr 1, s. 15–28.
Łaszkiewicz H., Grigorij Karpowicz Kotoszychin o władzy w Carstwie Moskiewskim pierwszych Romanowów, Lublin 2007.
Rędzia K., Strzelcy moskiewscy w latach 1550–1723 [b.m.] [b.r.].
Serczyk W.A., Iwan IV Groźny, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk 1986.
Serczyk W.A., Kultura Rosji XVIII w., Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź 1984.
Serczyk W.A., Piotr I Wielki, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk 1977.
Serczyk W.A., Poczet władców Rosji (Romanowowie), Londyn 1992.
Ананьева Т.А., Икона с виршами из надгробия царевны Софьи [w:] Труды Отдела древнерусской литературы, т. XXII, Д.С. Лихачев (ред.), Москва-Ленинград 1966, s. 437–446.
Брикнер А.Г., История Петра Великого, Москва 1990.
Бушкович П., Петр Великий. Борьба за власть (1671–1725), Санкт-Петербург 2009.
Кочегаров К.А., Речь Посполитая и Россия в 1680–1686 годах. Заключение договора о Вечном мире, Москва 2008.
Соловьев С.М., История России с древнейших времен, кн. VII, т. 13, Москва 1991.
Устрялов Н.Г., История царствования Петра Великого, т. I–II, Санкт-Петербург 1858.
Хьюз Л., Царевна Софья 1657–1704, Санкт-Петербург 2001.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 Monika Graczyk
Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).
