Centralne instytucje wymiaru sprawiedliwości Kościoła według konstytucji apostolskiej papieża Franciszka „Praedicate Evangelium”
DOI:
https://doi.org/10.15633/acan.18203Słowa kluczowe:
Kuria Rzymska, Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej, papież Franciszek, Penitencjaria Apostolska, reforma, Trybunał Roty RzymskiejAbstrakt
Od zakończenia soboru watykańskiego II kolejni biskupi rzymscy podejmowali się reformyKurii Rzymskiej. W 1967 roku uczynił to Paweł VI na mocy konstytucji apostolskiej Regimini Ecclesiae universae. W 1983 roku po promulgowaniu posoborowego kodeksu prawa kanonicznego podobnej reformy dokonał Jan Paweł II, ogłaszając w roku 1988 konstytucję apostolską Pastor bonus. W ślad za nimi poszedł również papież Franciszek, który zreformował aparat administracyjny Stolicy Apostolskiej na mocy konstytucji apostolskiej o Kurii Rzymskiej i jej służbie Kościołowi Praedicate Evangelium, która obowiązuje od 5 czerwca 2022 roku. Preambuła najnowszej konstytucji apostolskiej, jak i sformułowane zasady i kryteria służby w Kurii Rzymskiej ukazują ewangelicznego ducha reformy, którym winny być przepojone wszelkie jednostki kurialne, w tym instytucje sprawiedliwości. Zwyczajnymi instytucjami sprawiedliwości Kurii Rzymskiej są nadal: Penitencjaria Apostolska, Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej i Trybunał Roty Rzymskiej, wzajemnie od siebie niezależne. Dokument zawiera doprecyzowania natury teologicznej i formalnoprawnej usprawniające prace kurialnych instytucji i ukierunkowujące je na „wspomaganie następcy Piotra w sprawowaniu jego najwyższego urzędu pasterskiego dla dobra i w służbie Kościoła powszechnego i Kościołów partykularnych”.
Bibliografia
Benedykt XVI, List apostolski motu proprio Quaerit semper, 30.08.2011.
Codex Iuris Canonici auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgatus. Kodeks prawa kanonicznego promulgowany przez papieża Jana Pawła II w dniu 25 stycznia 1983 roku. Stan prawny na dzień 18 maja 2022 roku. Zaktualizowany przekład na język polski, Poznań 2022.
Commentz C. E., Quando e come ricorrere alla Penitenzieria Apostolica, Città del Vaticano 2011.
Franciszek, Konstytucja apostolska Praedicate Evangelium, 19.03.2022.
Franciszek, List apostolski Misericordia et misera, 20.11.2016.
Funghini R., Tribunale della Rota Romana, w: Commento alla „Pastor Bonus” e alle norme sussidiarie della Curia Romana, a cura di P. V. Pinto, Città del Vaticano 2003, s. 183–192.
Girotti G., Penitenzieria Apostolica, w: Commento alla „Pastor Bonus” e alle norme sussidiarie della Curia Romana, a cura di P. V. Pinto, Città del Vaticano 2003, s. 168–172.
Jan Paweł II , Konstytucja apostolska Pastor bonus, 28.06.1988.
Malecha P., Lex propria Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, w: Finis legis Christus. Księga pamiątkowa dedykowana Księdzu Profesorowi Wojciechowi Góralskiemu z okazji siedemdziesiątej rocznicy urodzin, red. J. Wroceński, J. Krajczyński, t. 1, Warszawa 2009, s. 565–585.
Paweł VI, Konstytucja apostolska Regimini Ecclesiae universae, 15.08.1967.
Pinto P. V., Tribunali, w: Commento alla „Pastor Bonus” e alle norme sussidiarie della Curia Romana, a cura di P. V. Pinto, Città del Vaticano 2003, s. 165–167.
Pompedda M. F., Supremo Tribunale della Segnatura Apostolica, w: Commento alla „Pastor Bonus” e alle norme sussidiarie della Curia Romana, a cura di P. V. Pinto, Città del Vaticano 2003, s. 173–182.
Steczkowski P., Penitencjaria Apostolska XIII–XVI w. Powstanie, ewolucja, odnowienie, Rzeszów 2013.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Tomasz Rozkrut
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrót oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0).
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
