Drugi sobór ekumeniczny. Próba odtworzenia przebiegu obrad

Autor

  • Jerzy Czerwień

DOI:

https://doi.org/10.15633/fhc.1506

Słowa kluczowe:

drugi Sobór Ekumeniczny, Konstantynopol, Teodozjusz I

Abstrakt

Drugi Sobór Ekumeniczny ( znany również jako II Sobór Konstantynopolitański ) , który odbył się w Konstantynopolu w roku 381 n.e., jest pod wieloma względami wyjątkowy w historii soborów ekumenicznych . Jego wyjątkowość polega, między innymi, na niedostatku źródeł opisujących to wydarzenie. Z posiedzeń Rady nie pozostały żadne dokumenty. Dlatego też uwaga historyków, poczynając od V wieku, skupiała się na (na ogół przypadkowych) wzmiankach na temat Rady w listach. Ważnym, choć szczególnym źródłem z Soboru Powszechnego, jest autobiograficzny poemat św. Grzegorza z Nazjanzu. Możemy również polegać na dokumentach , które były owocem Soboru: kanonach, Symbolu i listu do cesarza Teodozjusza I na zakończenie Rady. Informacje zawarte w tych dokumentach nie są w pełni spójne . Ten artykuł ma na celu rekonstrukcję obrad Rady na podstawie dostępnych dokumentów.

Pobrania

Opublikowane

2024-05-07

Numer

Tom 13 (2007)

Dział

Artykuły

Licencja

Prawa autorskie (c) 2016 Jerzy Czerwień

Creative Commons License

Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.

Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.

Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:

  • utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
  • obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
  • włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
  • udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:

  • zostanie podany autor i tytuł utworu,
  • zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).