Dekoracja rzeźbiarska kapitularza przy klasztorze oo. dominikanów w Krakowie
DOI:
https://doi.org/10.15633/fhc.1507Słowa kluczowe:
dekoracja rzeźbiarska, kapitularz, klasztor dominikanów, KrakówAbstrakt
Kapituły generalne braci kaznodziejów w Paryżu (1239), Bolonii (1240) i Kolonii (1245) zakazały umieszczania w kościołach dominikańskich dekoracji plastycznych. Wzrastająca popularność predykantów i wykraczające daleko poza zakonną obserwancję ambicje ich dobrodziejów sprawiły, że dość prędko zarzucono ducha prostoty i ubóstwa. Nikłe fragmenty rzeźbiarskiej dekoracji kościoła Dominikanów w Poznaniu, które zachowały się do naszych czasów, zdradzają niepospolite bogactwo i rozmach inwestycji. Dekoracja rzeźbiarska kapitularza dominikańskiego w Krakowie była najczęściej pomijana w opracowaniach z zakresu historii sztuki. Portal w ścianie zachodniej wzmiankowano zaledwie kilka razy. Leonard Lepszy i Stanisław Tomkowicz uznali go za dzieło schyłkowego gotyku („bogaty okrój późnogotycki...”), jednak nie starali się nawet sprecyzować czasu powstania. Wobec nikłego stanu badań, najwyższy czas przyjrzeć się bliżej skromnym na pozór rzeźbom i zająć stanowisko w kwestii ich autentyczności.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2016 Marek Walczak
Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.
