Papieska elekcja i posługa w dokumentach soboru we Florencji
DOI:
https://doi.org/10.15633/acr.2032Słowa kluczowe:
sobór we Florencji, koncyliaryzm, wybór papieża, obowiązki biskupa Rzymu, prymat papieski, Eugeniusz IVAbstrakt
Artykuł ma na celu odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób sobór florencki zdefiniował wybór papieża, jego kompetencje i znaczenie przewodnictwa Kościołowi oraz jak papieska funkcja wpłynęła na przezwyciężenie koncyliaryzmu. Sobór pokazał przewodnią rolę papieża nad Kościołem powszechnym i określił konkretne zadania i priorytety biskupa Rzymu oraz procedury jego wyboru. W przypadku wakatu w Stolicy Apostolskiej, który powstałby w trakcie obrad soborowych, wybór nowego biskupa Rzymu miał mieć miejsce tam, gdzie obradują ojcowie. Przed wejściem na konklawe elektorzy mieli złożyć przysięgę Bogu i Kościołowi. Papież jest pierwszym i najwyższym pasterzem owczarni Chrystusa i dlatego musi być osobą zatroskaną o zbawienie wszystkich dusz i o pożytek dla całego świata chrześcijańskiego. Biskup Rzymu ma zdecydowanie wyznawać i zachować wiarę katolicką, według tradycji apostolskiej, soborów powszechnych i świętych ojców. Papież musi być świadomy swojej funkcji i gotowy do największych poświęceń w służbie Bogu i wiernym. Ma także dbać o prowadzenie i kierowanie na drogę zbawienia duchowieństwa i ludu rzymskiego oraz musi naprawiać i usuwać wszystko, co może być skażone symonią lub konkubinatem. Papież nie może kierować się więzami pokrewieństwa, ma być dostępny dla wiernych.Bibliografia
Bellitto C., 101 questions & answers on popes and the papacy, New York 2008.
Creighton M., The Council of Basel, London 2011.
Decretum Gratiani. Corpus Iuris Canonici, vol. 1, instruxit A. Friedberg, Leipzig 1879.
Dudziak J., Dziesięcina papieska w Polsce średniowiecznej, Lublin 1974.
Eubel C., Hierarchia catholica medii aevi, sive Summorum pontificum, vol. 2, Monasterii 1913.
Gill J., The Council of Florence, Cambridge 2011.
Hamennan N., The Council of Florence. The religious event that shaped the era of discovery, „Fidelio” 1 (1992) no. 2, s. 23–36.
Klimiuk W., Podatek kościelny. Idea, konstrukcja i recepcja w prawie polskim, Warszawa 2015.
Kumor B., Historia Kościoła, t. 4, Lublin 2001.
La Rocca O., Il conclave. Le procedure, i protagonisti, la storia, le curiosita, Milano 2005.
Mansi J. D., Sacrorum Conciliorum Nova et Amplissima Collectio, vol. 29, Paris 1901.
Melloni A., Das Konklave. Die Papstwahl in Geschichte und Gegenwart, Wien 2002.
Nowicki A., Prymat papieski na Soborze Florenckim i w Unii Brzeskiej, „Colloquium Salutis” 20 (1990), s. 135–152.
Pope Eugenius IV, Dudum sacrum, [w:] J. D. Mansi, Sacrorum Conciliorum Nova et Amplissima Collectio, vol. 29, Paris 1901, kol. 78–79.
Randall M., The Gargantuan polity, London 2008.
Sobór w Bazylei, [w:] Dokumenty soborów powszechnych, t. 3, układ i oprac. A. Baron, H. Pietras, Kraków 2003, s. 279–427.
Sobór we Florencji, sesja 6: Unia z Grekami, [w:] Dokumenty soborów powszechnych, t. 3, układ i oprac. A. Baron, H. Pietras, Kraków 2003, s. 459–477.
Sobór w Konstancji, [w:] Dokumenty soborów powszechnych, t. 3, układ i oprac. A. Baron, H. Pietras, Kraków 2003, s. 31–269.
Stieber J., Pope Eugenius IV, the Council of Basel and the secular and ecclesiastical authorities in the Empire, Leiden 1978.
Schatz K., Sobory powszechne, przekł. J. Zakrzewski, Kraków 2001.
Valois N., La crise religieuse du XVe siècle, Paris 1909.
Ziebart K., Nicolaus Cusanus on faith and the intellect, Leiden 2013.
Zepp-LaRouche H., Nicolaus of Cusa and the Council of Florence, „Fidelio” 1 (1991), no. 2, s. 17–22.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).
