Kanoniczne postępowanie administracyjne: zarys problematyki na przykładzie wartości dowodowej środków komunikacji elektronicznej
DOI:
https://doi.org/10.15633/acan.1823Słowa kluczowe:
władza administracyjna, akt administracyjny, postępowanie, procedura, dowód elektroniczny, wartość dowodowaAbstrakt
Głównym zamierzeniem niniejszego artykułu było wskazanie i wykazanie zarazem nie tylko prawnej wartości atypicznych narzędzi dowodowych – dostarczających moralnej pewności kompetentnej władzy w formalizacji i konkludowaniu postępowań administracyjnych – lecz również istoty dowodu samego w sobie w odniesieniu do problematyki aktualizacji drogi administracyjnej w procesie wykonywania kościelnej władzy rządzenia. Dodatkowo autor proponuje pojęciowe rozróżnienie między terminami „postępowanie”, „procedura” i „proces sądowy”, uzasadniając – na przykładzie aktywności dowodowej – zasadność przyjętego stanowiska.Podjęta analiza kodeksowych norm, jak również krytyka doktryny – zgodnie z właściwą dla kanonistyki hermeneutyką (kan. 17 i 19 KPK/83) – pozwoliła stwierdzić, że właściwa wartość dowodowa z materiału komunikacji elektronicznej będzie zależeć od ścisłego przestrzegania i aplikacji zasady praworządności przez uprawnianych do podejmowania decyzji przełożonych.
Bibliografia
Arroba Conde M. J., Diritto processuale canonico, Roma 20065.
Arroba Conde M. J., Prova e difesa nel processo di nullità del matrimonio canonico. Temi controversi, Lugano 2008.
Canosa J., I principi e le fasi del procedimento amministrativo nel diritto canonico, „Ius Ecclesiae” 18 (2006), s. 551–577.
Gherri P., Introduzione al diritto amministrativo canonico. Fondamenti, Milano 2015.
Gherri P., Lezioni di teologia del diritto canonico, Città del Vaticano 2005.
Gullo C., Gullo A., Prassi processuale nelle cause canoniche di nullità del matrimonio, Città del Vaticano 2009.
Ingoglia A., Inammissibilità delle prove illecite, [w:] Matrimonio e ius. Studi in onore del Prof. Villegiante, a cura di J. E. Avila, C. Gnazi, Città del Vaticano 2006, s. 389–401.
I procedimenti speciali nel diritto canonico, a cura di P. A. Bonnet (ed altri), Città del Vaticano 1992.
Labandeira E., Trattato di diritto amministrativo canonico, Milano 1994.
Moneta P., Gli strumenti del governo ecclesiastico: l’atto amministrativo, [w:] Discrezionalità e discernimento nel governo della Chiesa, a cura di J. I. Arrieta, Venezia 2008, s. 79–95.
Michowicz P., Il discernimento del Superiore maggiore quale elemento determinante dei procedimenti amministrativi, „Annuarium Iuris Canonici”2 (2015), s. 30–50.
Miras J., Canosa J., Baura E., Compendio di diritto amministrativo canonico, Roma 2007.
Palombi R., Valore probatorio dei mezzi di comunicazione elettronica nel processo matrimoniale canonico, [w:] Veritas non auctoritas facit legem. Studi di diritto matrimoniale in onore di Pietro Antonio Bonnet, a cura di G. Dalla Torre, C. Gullo, G. Boni, Città del Vaticano 2012, s. 375–388.
Zuanazzi I., La procedura di formazione dell’atto amministrativo singolare: esigenze pastorali ed esigenze giuridiche, [w:] Discrezionalità e discernimento nel governo della Chiesa, a cura di J. I. Arrieta, Venezia 2008, s. 97–131.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrót oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0).
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
