Mikołaj Bierdiajew jako inspiracja dla filozoficznego myślenia o piekle

Autor

  • Mirosław Pawliszyn

DOI:

https://doi.org/10.15633/lie.159

Słowa kluczowe:

hell, justice, punishment, immortality, heaven

Abstrakt

In the discussion concerning the understanding of what hell is, the opinion of the Russian philosopher Nikolai Berdyaev is very important. He is strongly opposed to the attempts to rationalize the problem saying that, sooner or later, they breed fear and anxiety. Hell is pure subjectivity, the inability to go beyond the circle of our spirit’s constant torment. Therefore, hell is not related to objectivity. Rather, it is a total confinement, a state of helplessness. It is being imprisoned in time, which has no end, a dream, from which it is impossible to wake up. Thus, it is not the result of God’s decision, a punishment for committed sins. On the contrary, it is the result of choice, being in favor of your own loneliness. Ultimately, it will remain only a creation of our rationalization. Therefore, we must have hope (which perhaps will be false) that hell does not exist.

Biogram autora

  • Mirosław Pawliszyn

    Mirosław Pawliszyn CSsR – wykłada filozofię na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie oraz w seminarium duchownym redemptorystów w Tuchowie. Redaktor naczelny rocznika naukowego „Studia Redemptorystowskie” oraz pisma internetowego „Człowiek-Kultura-Przyszłość”. Zainteresowania naukowe: filozofia religii, metafizyka, filozofia
    rosyjska, filozofia śmierci.

Okładka numeru

Pobrania

Opublikowane

2013-12-31

Numer

Tom 19 Nr 2 (2013)

Dział

Artykuły

Licencja

Prawa autorskie (c) 2013 Mirosław Pawliszyn

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

W kwestii praw autorskich obowiązują następujące zasady:

1. Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.

2. Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:

  • utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
  • obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
  • włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
  • udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)

3. Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:

  • zostanie podany autor i tytuł utworu,
  • zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).