Wiarygodność jako cnota moralna?

Autor

  • Piotr Stanisław Mazur Akademia Ignatianum w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.15633/lie.2360

Słowa kluczowe:

osoba ludzka, wiarygodność, prawdomówność, cnota, sprawiedliwość, mowa formalna

Abstrakt

Celem artykułu jest omówienie moralnego aspektu wiarygodności osoby ludzkiej. Autor proponuje powiązanie wiarygodności z prawdomównością, która jest cechą mowy formalnej, gdy jest zgodna z „przekazywalną myślą mówiącej osoby”. Prawdomówność jest stałą i niezmienną gotowością woli oddania każdemu człowiekowi należnej mu prawdy. Wiarygodność osoby ludzkiej jest wynikiem prawdomówności, oznaczającej, że jest kimś, kto jest wiarygodny (autorytet) w dostępie do prawdy w danej dziedzinie. Ze względu na dobro osoby ludzkiej konieczne jest nie tylko bycie prawdomównym, ale także umiejętne posługiwanie się prawdomównością dla uzyskania wiarygodności. Wiarygodność jest cnotą ludzkiego rozumu praktycznego, który pozwala człowiekowi tak posługiwać się własną prawdomównością, aby mógł być osobą godną zaufania. Z tego powodu autor nazywa wiarygodność roztropną prawdomównością.

Biogram autora

  • Piotr Stanisław Mazur - Akademia Ignatianum w Krakowie
    Piotr Stanisław Mazur – prof. nadzw., zastępca Dyrektora Instytutu Filozofii, kierownik Katedry Metafizyki i Filozofii Człowieka w Akademii Ignatianum w Krakowie, członek Polskiego Towarzystwa Tomasza z Akwinu. Opublikował m.in.: Intelekt człowieka, Lublin 2004; W kręgu pytań o człowieka, Lublin 2008; Prowidencja ludzka jako podstawa roztropnego formowania zasad życia osobowego i społecznego człowieka, Lublin 2009; Spór o osobę w świetle klasycznej koncepcji człowieka. Studia i rozprawy [red.], Kraków 2012; Wokół genezy człowieka. Studia i rozprawy, [red.], Kraków 2013; Dynamizm – dynamizm ludzki – dynamizm osoby. Studia i rozprawy, [red.], Kraków 2014; Zarys podstaw filozofii człowieka. Antropologiczne zastosowanie metody separacji, Kraków 2016.

Bibliografia

Bednarski F., Objaśnienia tłumacza, in: Św. Tomasz z Akwinu, Suma teologiczna, t. 20:

Cnoty społeczne pokrewne sprawiedliwości (2–2, q. 101–122), przeł. F. W. Bednarski, London 1972, p. 209–279.

Credibility, http://www.collinsdictionary.com/dictionary/english-thesaurus/credibility (20.10.2016).

Fogg B. J., Tseng H., The Elements of Computer Credibility, https://pdfs.semanticscholar. org/b34b /4ff58c5c6472b97e8b71aecc4baec1a3d62d.pdf (11.06.2016).

Mazur P. S., Prowidencja ludzka jako podstawa roztropnego formowania zasad życia osobowego i społecznego człowieka. Studium z antropologii filozoficznej na bazie tekstów św. Tomasza i jego współczesnych komentatorów, Kraków 2009.

Rieh S. Y., Danielson D. R., Credibility: A Multidisciplinary Framework, “Annual Review of Information Science and Technology” 41 (2007), p. 307–364.

Seifert J., The Right to Life and The Fourfold Root of Human Dignity, in: J. De Djos Vial

Correa, E. Sgreccia, The Nature and Dignity of the Human Person as The Foundation of the Right to Life. The Challenges of the Contemporary Cultural Context, Libreria Editrice Vaticana 2003, p. 120–140, http://www.academiavita.org/_pdf/assemblies/08/

the_nature_and_dignity_of_the_human_person.pdf (26.02.2016).

Sokolowski R., Phenomenology of the Human Person, New York 2008.

The Summa Theologicae of St. Thomas Aquinas, Online Edition 2008: http://www.newadvent.org/summa/ (17.05.2016).

Swinburne R., Epistemic Justification, New York 2001.

Swinburne R., The Existence of God, 2004 (first ed. 1979), http://users.ox.ac.uk/~orie0087/pdf_files/General%20untechnical%20papers/The%20Existence%20of%20God.pdf (1.05.2017).

Ślipko T., Zarys etyki szczegółowej, t. 1–2, Kraków 2005.

Woroniecki J., Katolicka etyka wychowawcza, t. 1–3, Lublin 2013.

Pobrania

Opublikowane

2018-03-31

Numer

Tom 23 Nr 2 (2017)

Dział

Artykuły

Licencja

W kwestii praw autorskich obowiązują następujące zasady:

1. Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.

2. Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:

  • utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
  • obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
  • włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
  • udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)

3. Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:

  • zostanie podany autor i tytuł utworu,
  • zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).