Wiarygodność jako cnota moralna?

Autor

  • Piotr Stanisław Mazur Akademia Ignatianum w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.15633/lie.2360

Słowa kluczowe:

osoba ludzka, wiarygodność, prawdomówność, cnota, sprawiedliwość, mowa formalna

Abstrakt

Celem artykułu jest omówienie moralnego aspektu wiarygodności osoby ludzkiej. Autor proponuje powiązanie wiarygodności z prawdomównością, która jest cechą mowy formalnej, gdy jest zgodna z „przekazywalną myślą mówiącej osoby”. Prawdomówność jest stałą i niezmienną gotowością woli oddania każdemu człowiekowi należnej mu prawdy. Wiarygodność osoby ludzkiej jest wynikiem prawdomówności, oznaczającej, że jest kimś, kto jest wiarygodny (autorytet) w dostępie do prawdy w danej dziedzinie. Ze względu na dobro osoby ludzkiej konieczne jest nie tylko bycie prawdomównym, ale także umiejętne posługiwanie się prawdomównością dla uzyskania wiarygodności. Wiarygodność jest cnotą ludzkiego rozumu praktycznego, który pozwala człowiekowi tak posługiwać się własną prawdomównością, aby mógł być osobą godną zaufania. Z tego powodu autor nazywa wiarygodność roztropną prawdomównością.

Biogram autora

  • Piotr Stanisław Mazur - Akademia Ignatianum w Krakowie
    Piotr Stanisław Mazur – prof. nadzw., zastępca Dyrektora Instytutu Filozofii, kierownik Katedry Metafizyki i Filozofii Człowieka w Akademii Ignatianum w Krakowie, członek Polskiego Towarzystwa Tomasza z Akwinu. Opublikował m.in.: Intelekt człowieka, Lublin 2004; W kręgu pytań o człowieka, Lublin 2008; Prowidencja ludzka jako podstawa roztropnego formowania zasad życia osobowego i społecznego człowieka, Lublin 2009; Spór o osobę w świetle klasycznej koncepcji człowieka. Studia i rozprawy [red.], Kraków 2012; Wokół genezy człowieka. Studia i rozprawy, [red.], Kraków 2013; Dynamizm – dynamizm ludzki – dynamizm osoby. Studia i rozprawy, [red.], Kraków 2014; Zarys podstaw filozofii człowieka. Antropologiczne zastosowanie metody separacji, Kraków 2016.

Bibliografia

Bednarski F., Objaśnienia tłumacza, in: Św. Tomasz z Akwinu, Suma teologiczna, t. 20:

Cnoty społeczne pokrewne sprawiedliwości (2–2, q. 101–122), przeł. F. W. Bednarski, London 1972, p. 209–279.

Credibility, http://www.collinsdictionary.com/dictionary/english-thesaurus/credibility (20.10.2016).

Fogg B. J., Tseng H., The Elements of Computer Credibility, https://pdfs.semanticscholar. org/b34b /4ff58c5c6472b97e8b71aecc4baec1a3d62d.pdf (11.06.2016).

Mazur P. S., Prowidencja ludzka jako podstawa roztropnego formowania zasad życia osobowego i społecznego człowieka. Studium z antropologii filozoficznej na bazie tekstów św. Tomasza i jego współczesnych komentatorów, Kraków 2009.

Rieh S. Y., Danielson D. R., Credibility: A Multidisciplinary Framework, “Annual Review of Information Science and Technology” 41 (2007), p. 307–364.

Seifert J., The Right to Life and The Fourfold Root of Human Dignity, in: J. De Djos Vial

Correa, E. Sgreccia, The Nature and Dignity of the Human Person as The Foundation of the Right to Life. The Challenges of the Contemporary Cultural Context, Libreria Editrice Vaticana 2003, p. 120–140, http://www.academiavita.org/_pdf/assemblies/08/

the_nature_and_dignity_of_the_human_person.pdf (26.02.2016).

Sokolowski R., Phenomenology of the Human Person, New York 2008.

The Summa Theologicae of St. Thomas Aquinas, Online Edition 2008: http://www.newadvent.org/summa/ (17.05.2016).

Swinburne R., Epistemic Justification, New York 2001.

Swinburne R., The Existence of God, 2004 (first ed. 1979), http://users.ox.ac.uk/~orie0087/pdf_files/General%20untechnical%20papers/The%20Existence%20of%20God.pdf (1.05.2017).

Ślipko T., Zarys etyki szczegółowej, t. 1–2, Kraków 2005.

Woroniecki J., Katolicka etyka wychowawcza, t. 1–3, Lublin 2013.

Pobrania

Opublikowane

2018-03-31

Numer

Tom 23 Nr 2 (2017)

Dział

Artykuły

Licencja

Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:

  1. Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
  2. Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie  (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
  3. Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.