Ponowoczesna koncepcja szczęścia
DOI:
https://doi.org/10.15633/lie.1699Słowa kluczowe:
ponowoczesność, trwałość, Zygmunt Bauman, szczęścieAbstrakt
Dziś, w świecie ponowoczesnym, szczęście wciąż jest ważne dla człowieka. Przemianie uległy jednak metody jego osiągnięcia albo raczej systematycznego osiągania. Problem w tym, że używane środki dają tylko chwilową satysfakcję i jednostka wciąż niezaspokojona, odczuwa dalszą potrzebę dążenia do eudajmonii. W Sztuce życia Zygmunt Bauman zwrócił uwagę, iż ponowoczesność i wciąż rozwijające się społeczeństwo konsumpcyjne zabraniają trwałego poczucia szczęścia. W świecie, w którym nie liczy się już sam cel, a jedynie dążenie do niego, po dobrnięciu do mety jednostka nie otrzymuje tego, co dawał jej sam wyścig. Nie wymagał on wytrwałości ducha, ćwiczenia cnót, a jedynie zakupienia konkretnego towaru czy też udania się w miejsce, które miało być gwarantem szczęścia. Tak przedstawiona kwestia szczęścia rodzi wiele wątpliwości i staje się dla człowieka problematyczna.Bibliografia
Aldrige A., Konsumpcja, tłum. M. Żakowski, Warszawa 2006.
Arystoteles, Etyka nikomachejska, tłum. D. Gromska, ks. I, http://sady.up.krakow.pl/antfil.arystoteles.etykanikom.htm (9.06.2015).
Bauman Z., Konsumowanie życia, tłum. M. Wyrwas‑Wiśniewska, Kraków 2009.
Bauman Z., Konsumując życie, [w:] Konsumpcja – istotny wymiar globalizacji kulturowej, red. A. Jawłowska, M. Kempny, Warszawa 2005, s. 17–36.
Bauman Z., Płynne czasy, tłum. M. Żakowski, Warszawa 2007.
Bauman Z., Sztuka życia, tłum. T. Kunz, Kraków 2009.
Brzozowska B., Gen X. Pokolenie konsumentów, Kraków 2005.
Copleston F., Historia filozofii, t. 1, tłum. H. Bednarek, Warszawa 2004.
Mysona Byrska J., Nowe wymagania wobec pracownika w kulturze nowego kapitalizmu, [w:] Fyzika a etika VII. Vesmir – priroda – clovek, red. I. Mihalikova, Nitra 2013, s. 81–88.
Platon, Protagoras, http://katedra.uksw.edu.pl/biblioteka/platon_protagoras.pdf (9.06.2015).
Seneka, Myśli, tłum. S. Stabryła, Kraków 1989.
Tatarkiewicz W., O szczęściu, Warszawa 1979.
Tomasz z Akwinu św., O szczęściu, [w:] Cel ostateczny czyli szczęście, tłum. F. W. Bednarski, zag. 5, http://www.katedra.uksw.edu.pl/suma/suma_indeks.htm (9.06.2015).
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
W kwestii praw autorskich obowiązują następujące zasady:
1. Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
2. Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
3. Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
