Ponowoczesna koncepcja szczęścia

Abstrakt

Dziś, w świecie ponowoczesnym, szczęście wciąż jest ważne dla człowieka. Przemianie uległy jednak metody jego osiągnięcia albo raczej systematycznego osiągania. Problem w tym, że używane środki dają tylko chwilową satysfakcję i jednostka wciąż niezaspokojona, odczuwa dalszą potrzebę dążenia do eudajmonii. W Sztuce życia Zygmunt Bauman zwrócił uwagę, iż ponowoczesność i wciąż rozwijające się społeczeństwo konsumpcyjne zabraniają trwałego poczucia szczęścia. W świecie, w którym nie liczy się już sam cel, a jedynie dążenie do niego, po dobrnięciu do mety jednostka nie otrzymuje tego, co dawał jej sam wyścig. Nie wymagał on wytrwałości ducha, ćwiczenia cnót, a jedynie zakupienia konkretnego towaru czy też udania się w miejsce, które miało być gwarantem szczęścia. Tak przedstawiona kwestia szczęścia rodzi wiele wątpliwości i staje się dla człowieka problematyczna.