Szczęście w nabywaniu. „Samotrawiąca namiętność” społeczeństwa konsumentów
DOI:
https://doi.org/10.15633/lie.1700Słowa kluczowe:
szczęście, konsumpcja, społeczeństwo konsumpcyjne, samotrawiąca namiętnośćAbstrakt
Artykuł dotyczy pojęcia szczęścia w społeczeństwie konsumpcyjnym. Na wstępie opisano społeczeństwo konsumpcyjne i przemianę społeczeństwa produkcyjnego w takowe. Następnie zajęto się nowym stylem życia i nowym rozumieniem szczęścia w społeczeństwie konsumpcyjnym. Użyty został w tym celu specyficzny termin – „samotrawiąca namiętność”, którego użył Richard Sennett w książce Kultura nowego kapitalizmu. Moda i planowane postarzanie produktu wzmacniają „samotrawiącą namiętność”. Na końcu zaproponowano krytyczną refleksję na temat rozumienia szczęścia w społeczeństwie konsumpcyjnym oraz ograniczenie konsumpcji i zmianę pozytywnego wartościowania faktu posiadania wielu rzeczy.Bibliografia
Baudrillard J., Społeczeństwo konsumpcyjne, jego mity i struktury, tłum. S. Królak, Warszawa 2006.
Bauman Z., Konsumowanie życia, tłum. M. Wyrwas‑Wiśniewska, Kraków 2009 [tytuł oryginału: Consuming life].
Bauman Z., Płynna nowoczesność, tłum. T. Kunz, Kraków 2006.
Bauman Z., Życie na przemiał, tłum. T. Kunz, Kraków 2004.
Domański H., Prestiż, Toruń 2012.
Hostyński L., Wartości w świecie konsumpcji, Lublin 2006.
Mysona Byrska J., Odpowiedzialność konsumenta w świecie konsumpcji, [w:] Społeczna odpowiedzialność gospodarki. Perspektywa interdyscyplinarna, red. S. Fel, Lublin 2014.
Ritzer G., Magiczny świat konsumpcji, tłum. L. Stawowy, Warszawa 2004.
Sennett R., Kultura nowego kapitalizmu, tłum. G. Brzozowski, K. Osłowski, Warszawa 2010.
Smith A., Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów, tłum. S. Wolff, Warszawa 2007.
Weber M., Etyka protestancka a duch kapitalizmu, tłum. D. Lachowska, Warszawa 2011.
Veblen V., Teoria klasy próżniaczej, tłum. J. Frentzel‑Zagórska, Warszawa 1998.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.