Szczęście społeczeństwa nowego kapitalizmu według Richarda Sennetta

Abstrakt

Współczesne społeczeństwo, zarówno w wymiarze globalnym, jak i poszczególnych społeczeństw krajów wysoko rozwiniętych, określone zostało mianem społeczeństwa nowego kapitalizmu. Jednym z jego charakterystycznych wymiarów jest postrzeganie człowieka przede wszystkim jako konsumenta, któremu sprzedać można wszystko: nie tylko dobra materialne, lecz także osoby, idee i wartości. Współczesne społeczeństwa krajów wysoko uprzemysłowionych postrzegają szczęście przez pryzmat posiadanych dóbr materialnych, a środkiem do jego osiągnięcia są pieniądze. Ludzie nie dostrzegają problemów płynących z kryzysu wartości niematerialnych, bez których szczęście człowieka nie jest możliwe, takich jak: rodzina, empatia oraz trwałe relacje międzyludzkie oparte na tolerancji i szacunku. Poruszane przez Richarda Sennetta problemy są również obecne w społeczeństwie polskim. Sennett uważa za niezbędne podjęcie szeroko zakrojonej i wytrwałej działalności edukacyjnej, szczególnie wśród młodego pokolenia, które jeśli zostanie odpowiednio wychowane – przygotowane, nie podda się łatwo lansowanemu modelowi szczęścia, a z drugiej strony wprowadzi do niego konieczne zmiany, tak by odpowiadało ono rzeczywistym pragnieniom ludzkim.