The Demand of the Other in Paul Ricœur’s Philosophical Hermeneutics

Autor

  • Małgorzata Hołda The Pontifical University of John Paul II in Krakow

DOI:

https://doi.org/10.15633/lie.2122

Słowa kluczowe:

Ricœur, nakaz Drugiego, etyka, podatność na zranienie

Abstrakt

W artykule proponuję spojrzenie na etykę Paula Ricœura i nakaz Drugiego pod kątem treści poruszanych w jego dziele O sobie samym jako innym, takich jak: „ja” i Drugi, który cierpi, przyjaźń, „dobre życie” rozumiane jako teleologiczny horyzont ludzkiej egzystencji. Moim celem jest ukazanie, że Ricœur sytuuje nakaz Drugiego w „rozumieniu”, które jest pojmowane jako fundamentalny sposób bycia­‑w­‑świecie. Etyka Ricœura obejmuje przede wszystkim zagadnienie podatności na zranienie, wzajemną odpowiedzialność, dobroć i troskliwość. Ricœur twierdzi, że prawdziwa odpowiedź na nakaz Drugiego równa się wartościowemu, spełnionemu życiu i wyraża się w jego narracyjnej spójności. Artykuł podejmuje również temat debaty pomiędzy Ricœurem i Levinasem wokół relacji „ja” i „ty”, i różnic w podejściu do niej: model Ricœura zakłada odpowiedź Drugiego, podczas gdy Levinas mówi o relacji, która nie musi być oparta na wzajemności.

Biogram autora

  • Małgorzata Hołda - The Pontifical University of John Paul II in Krakow
    Małgorzata Hołda – affiliated at The Ponti­fical University of John Paul II in Krakow, received her PhD in literature from Nicholas Co­pernicus University, Toruń. Her research interests include philosophical hermeneutics with special reference to Hans­‑Georg Ga­damer and Paul Ricoeur, postmodernism, postmodern philosophy, literature and culture, American and British postmodern fiction. She is the author of Between Liberal Humanism and Postmodernist Fun: The Fiction of Malcolm Bradbury; Aporia of Time in Virginia Woolf‘s Mrs. Dalloway and “Kew Gardens” in the Light of Paul Ricoeur’s Hermeneutics; Kazuo Ishiguro’s “A Family Supper” – the Hermeneutics of Familiarity and Strangeness Paul Ricoeur’s Narrative Identity and Mikhail Bakhtin’s Polyphony of Speech; The Hermeneutics of Conversation; Silence, Epiphany and the Irreducibility of Conversion and numerous articles on postmodern fiction, postmodern philosophy and philoso­phical hermeneutics.

Bibliografia

Carter J., Ricœur on Moral Religion: A Hermeneutics of Ethical Life, Oxford 2014.

Cavarero A., Relating Narratives: Storytelling and Selfhood, London–New York 2000.

Gadamer H.-G., Philosophical Hermeneutics, transl. & ed. D. E. Linge, Berkeley–Los Angeles 1977.

Kaplan D. M., Reading Ricœur, Albany 2003.

Levinas E., Ethics and Infinity, Conversations with Philippe Nemo, transl. R. A. Cohen, Pittsburgh, PA 1985.

Levinas E., Totality and Infinity, Pittsburgh 1969.

Paul Ricœur: Honoring and Continuing the Work, ed. F. Erfani, New York–Toronto–Plymouth 2011.

Pirovolakis E., Reading Derrida and Ricœur: Improbable Encounters Between Decon­struction and Hermeneutics, New York 2010.

Ricœur as Another: The Ethics of Subjectivity, eds. R. A. Cohen, J. L. Marsh, Albany 2002.

Ricœur P., Interpretation Theory: Discourse and the Surplus of Meaning, Fort Worth 1976.

Ricouer P., The Just, transl. D. Pellauer, Chicago 2003.

Ricœur P., Narrative Identity, transl. M. S. Muldoon, “Philosophy Today” 35 (1991: Spring) issue 1, s. 73–81.

Ricouer P., The Narrative Path: The Later Works of Paul Ricœur, eds. D. Rasmussen, P. Kemp, Cambridge, MA 1989.

Ricœur P., Oneself as Another, transl. K. Blamey, Chicago 1992.

Wall J., Moral Creativity: Paul Ricœur and the Poetics of Possibility, Oxford 2005.

Pobrania

Opublikowane

2017-06-01

Numer

Tom 23 Nr 1 (2017)

Dział

Artykuły

Licencja

Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:

  1. Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
  2. Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie  (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
  3. Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.

Podobne artykuły

1-10 z 235

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.