Umiar i rozsądek lekarstwem na przesadną konsumpcję
DOI:
https://doi.org/10.15633/lie.2344Słowa kluczowe:
Adam Rodziński, personalizm, konsumpcjonizm, wartości ponowoczesne, wygoda, przygodaAbstrakt
Artykuł stanowi próbę zastosowania myśli personalistycznej Adama Rodzińskiego w odniesieniu do problemów, jakie stawia przed nami współczesny model konsumpcyjnego życia. W pierwszej kolejności przedstawione zostają zagrożenia wynikające z niewiarygodnie szybkiego postępu technologicznego oraz zmiany mentalności współczesnych jednostek. Następne wymienione sytuacje zostają skontrastowane z nakazami etyki personalistycznej w celu odnalezienia w nich sposobów wyjścia z kryzysu, który przyniosła tak zwana „rozbuchana konsumpcja”. Celem artykułu jest próba wykazania, że personalistycznym lekarstwem na przesadną konsumpcję wcale nie jest wyrzeczenie się jej, lecz rozsądne i umiarkowane podejście do konsumowania.
Bibliografia
Bauman Z., Dwa szkice o moralności ponowoczesnej, Warszawa 1994.
Bylok F., Meandry konsumpcji we współczesnym społeczeństwie: konsumpcjonizm versus dekonsumpcja, „Annales. Etyka w życiu gospodarczym” 19 (February 2016) No. 1, s. 55–69.
Castells M., Społeczeństwo sieci, Warszawa 2007.
Feifer M., Tourism in History: From Imperial Rome to the Present, New York 1996.
Goffman E., Człowiek w teatrze życia codziennego, tłum. H. Śpiewak, P. Śpiewak, Warszawa 2000.
Janoś‑Kresło M., Usługi społeczne a zrównoważony rozwój regionów, Warszawa 2008.
Kolny B., Czas wolny w świetle zrównoważonego rozwoju, „Konsumpcja i Rozwój” 2014 nr 2 (7), s. 28–38.
MacCannell D., Turysta. Nowa teoria klasy próżniaczej, tłum. E. Klekot, A. Wieczorkiewicz, Warszawa 2005.
Pasikowski K., Pokusa konsumpcjonizmu w świetle personalizmu pedagogicznego, „Rozprawy Społeczne” 9 (2015) nr 4, s. 64–70.
Perczyńska A., Post‑turysta na wakacjach, http://www.dwutygodnik.com/artykul/1339-post‑turysta‑na‑wakacjach.html (20.06.2016).
Rodziński A., Osoba i kultura, Warszawa 1985.
Szpunar M., Czas wolny w dobie konsumpcjonizmu i powszechnej mediatyzacji, w: Homo creator czy homo ludens? Twórcy – internauci – podróżnicy, red. W. Muszyński, M. Sokołowski, Toruń 2008, s. 131–140.
Timoszczyk‑Tomczak C., Czas spędzony przed komputerem i telewizorem w świadomości dzieci oraz rodziców, w: (Kon)teksty kultury medialnej. Analizy i interpretacje, red. M. Sokołowski, t. 2, Olsztyn 2007.
Wróbel M., Konsumpcjonizm a etyczna konsumpcja jako alternatywne formy kształtowania społeczeństw, „Studies & Proceedings of Polish Association for Knowledge Management” 51 (2011), s. 103–116.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
W kwestii praw autorskich obowiązują następujące zasady:
1. Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
2. Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
3. Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
