Problem ideałów w twórczości i życiu Fiodora Dostojewskiego. Polemika z uwagami Lwa Szestowa

Autor

  • Nina Putała Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.15633/lie.3941

Słowa kluczowe:

Lew Szestow, Fiodor Dostojewski, ideały, racjonalizm, egzystencja

Abstrakt

Lew Szestow w swoim studium nad twórczością i życiem Fiodora Dostojewskiego ukazuje pisarza jako myśliciela, który wraz z doświadczeniem życiowym wyzbywa się naiwnego odniesienia do ideałów i stopniowo odkrywa istotę dramatu ludzkiej egzystencji. Szestow – krytyk idealizmu i tradycji opartej na rozumie – pokazuje proces porzucania przez Dostojewskiego ideałów jako akt filozoficznej odwagi i wyjście z ograniczeń racjonalnego dyskursu. Przy tym Szestow pomija pozytywną, poznawczą funkcję odniesienia do ideałów, którą – zdaniem autorki – Dostojewski, wbrew przypisywanym mu przez Szestowa poglądom, zauważa.

Biogram autora

  • Nina Putała - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Nina Putała – doktorantka filozofii Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Jej zainteresowania badawcze skupiają się wokół fenomenologii, aksjologii fenomenologicznej oraz filozofii medycyny. W tym zakresie opublikowała artykuł pt. Holistic model as a challenge for the medical profession (2020) oraz prowadziła badania Doświadczenie wartości w zawodzie lekarza (2018–2020).

Bibliografia

Dostojewski F., Aforyzmy, przeł. Z. Podgórzec, R. Przybylski, Warszawa 1976.

Dostojewski F., Biedni ludzie, przeł. A. Stawar, w: F. Dostojewski, Białe noce i inne utwory, Warszawa 1992, s. 5–120.

Dostojewski F., Dziennik pisarza, t. 1–3, przeł. M. Leśniewska, Warszawa 1982.

Dostojewski F., Idiota, przeł. J. Gładyś, Kraków 2006.

Dostojewski F., Potulna, przeł. M. Leśniewska, w: F. Dostojewski, Opowieści fantastyczne, Kraków 2003, s. 720–130.

Dostojewski F., Sen śmiesznego człowieka, przeł. M. Leśniewska, w: F. Dostojewski, Opowieści fantastyczne, Kraków 2003, s. 131–159.

Dostojewski F., Skrzywdzeni i poniżeni, przeł. W Broniewski, Warszawa 1992.

Szestow L., Ateny i Jerozolima, przeł. C. Wodziński, Kraków 1993.

Szestow L., Dostojewski i Nietzsche. Filozofia tragedii, przeł. C. Wodziński, Warszawa 1987.

Szestow L., Na szalach Hioba. Duchowe wędrówki, przeł. J. Chmielewski, Warszawa 2003.

Szestow L., Sole fide. Tylko przez wiarę, przeł. C. Wodziński, Warszawa 1995.

Kościółek A., „Dziennik pisarza” Fiodora Dostojewskiego. Próba monografii, Toruń 2000.

Kroczak J., Polskie badania filozofii Fiodora Dostojewskiego, „Slavia Orientalis” 2013 no. 3, s. 405–420.

Kruszelnicki M., Fiodor M. Dostojewski wobec problemu śmierci i nieśmiertelności, „Humanistyka i Przyrodoznawstwo” 21 (2015), s. 263–284.

de Lazari A., W kręgu Fiodora Dostojewskiego „Paczwiennictwo”, Łódź 2000.

Michalska-Suchanek M., Samobójcy Fiodora Dostojewskiego, Katowice 2015.

Obolevitch T., Dostojewski jako metafizyk. Próba metarefleksji, w: Metafizyka a literatura w kulturze rosyjskiej. Метафизика и литература в русской культурe, red. T. Obolevitch, Kraków 2012, s. 167–182.

Okłot M., Czym on nas straszy, https://www.tygodnikpowszechny.pl/czym-on-nas-straszy-143129 (12.01.2021).

Pascal B., Myśli, przeł. T. Żeleński (Boy), Warszawa 1983.

Rudnicki A., Sto lat temu umarł Dostojewski, Kraków 1989.

Pobrania

Opublikowane

2021-06-30

Numer

Dział

Artykuły

Podobne artykuły

1-10 z 12

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.