Back to sensuality itself. Jocelyn Benoist’s anti-phenomenological turn?
DOI:
https://doi.org/10.15633/lie.62207Słowa kluczowe:
fenomenologia, Jocelyn Benoist, estetyka, poetyka, zmysłowośćAbstrakt
Artykuł prezentuje sformułowaną przez Jocelyna Benoista krytykę fenomenologii jako projektu epistemologicznego, redukującego zmysłowość do narzędzia odsyłającego do sensu, a także proponowane przezeń uzupełnienie fenomenologii o ontologię percepcji, która pozwala oddać sprawiedliwość zmysłowości samej. Wskazuje, za filozofem, na paralele między fenomenologią formalną i materialną a estetyką nowożytną i poetyką jako praktyką odsłaniającą zmysłowość. Fenomenologia dźwięku oraz omówienie rewolucji awangardowej w muzyce (atonalność, mikrotonalność, muzyka konkretna) wskazują na ograniczenia estetyki nowożytnej oraz ilustrują możliwe kierunki rozwoju fenomenologii zmysłowości.
Bibliografia
Anscombe G. E. M., An Introduction to Wittgenstein’s Tractatus, New York 1965.
Benoist J., L’adresse du réel, Paris 2017.
Benoist J., Le bruit du sensible, Paris 2013.
Kant I., Critique of judgment, transl. W. S. Pluhar, Indianapolis 1987.
Lévinas E., Paroles et silence, in: E. Lévinas, Oeuvres, vol. 2, Paris 2009.
Merleau-Ponty M., The visible and the invisible. Followed by working notes, ed. C. Lefort, transl. A. Lingis, Evanston 1968.
Merleau-Ponty M., The world of perception, transl. O. Davis, London–New York 2004.
Nietzsche F. W., On the Genealogy of Morals, transl. D. Smith, Oxford 1996.
Rousseau J. J., Essay on the Origin of Languages, in: Essay on the Origin of Languages and Writings Related to Music, transl. J. T. Scott, Hanover 1998, p. 289–332.
Schönberg A., Theory of harmony, transl. R. E. Carter, Berkeley 1978.
Travis C., The Silence of the Senses, “Mind” 113 (2004) no. 449, p. 57–94.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.
