Back to sensuality itself. Jocelyn Benoist’s anti-phenomenological turn?
DOI:
https://doi.org/10.15633/lie.62207Słowa kluczowe:
fenomenologia, Jocelyn Benoist, estetyka, poetyka, zmysłowośćAbstrakt
Artykuł prezentuje sformułowaną przez Jocelyna Benoista krytykę fenomenologii jako projektu epistemologicznego, redukującego zmysłowość do narzędzia odsyłającego do sensu, a także proponowane przezeń uzupełnienie fenomenologii o ontologię percepcji, która pozwala oddać sprawiedliwość zmysłowości samej. Wskazuje, za filozofem, na paralele między fenomenologią formalną i materialną a estetyką nowożytną i poetyką jako praktyką odsłaniającą zmysłowość. Fenomenologia dźwięku oraz omówienie rewolucji awangardowej w muzyce (atonalność, mikrotonalność, muzyka konkretna) wskazują na ograniczenia estetyki nowożytnej oraz ilustrują możliwe kierunki rozwoju fenomenologii zmysłowości.
Bibliografia
Anscombe G. E. M., An Introduction to Wittgenstein’s Tractatus, New York 1965.
Benoist J., L’adresse du réel, Paris 2017.
Benoist J., Le bruit du sensible, Paris 2013.
Kant I., Critique of judgment, transl. W. S. Pluhar, Indianapolis 1987.
Lévinas E., Paroles et silence, in: E. Lévinas, Oeuvres, vol. 2, Paris 2009.
Merleau-Ponty M., The visible and the invisible. Followed by working notes, ed. C. Lefort, transl. A. Lingis, Evanston 1968.
Merleau-Ponty M., The world of perception, transl. O. Davis, London–New York 2004.
Nietzsche F. W., On the Genealogy of Morals, transl. D. Smith, Oxford 1996.
Rousseau J. J., Essay on the Origin of Languages, in: Essay on the Origin of Languages and Writings Related to Music, transl. J. T. Scott, Hanover 1998, p. 289–332.
Schönberg A., Theory of harmony, transl. R. E. Carter, Berkeley 1978.
Travis C., The Silence of the Senses, “Mind” 113 (2004) no. 449, p. 57–94.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
W kwestii praw autorskich obowiązują następujące zasady:
1. Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
2. Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
3. Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
