Między fenomenologią a religijną metafizyką: poznanie i piękno w myśli Simone Weil
DOI:
https://doi.org/10.15633/lie.30201Słowa kluczowe:
Simone Weil, Alain, piękno, wartość, poznanieAbstrakt
Celem niniejszego artykułu jest prezentacja filozoficznych fundamentów myśli Simone Weil poprzez analizę jej tekstów poświęconych pojęciom oderwania, wartości i „czytania”. Mimo że znajdujemy w tych tekstach raczej szkic i wstępny zarys niż spójną teorię filozoficzną, czytane razem stanowią całość i rzucają światło na problem poznania ludzkiego i sensu filozofii. Ukazana została ciągłość pomiędzy refleksją filozoficzną, inspirowaną Kantem i Alainem a religijnym wymiarem myśli Weil, w którym ważną rolę odgrywa piękno świata rozumiane jako akceptacja konieczności, która tym światem rządzi.
Bibliografia
Alain, Wyobraźnia twórcza, tłum. M. Szpakowska, w: Antologia współczesnej estetyki francuskiej, red. I. Wojnar, Warszawa 1980, s. 157–179.
Berger G., Le cogito dans la philosophie de Husserl, Paris 1941.
Berger G., Recherches sur les conditions de la connaissance, Paris 1941.
Between Wittgenstein and Weil. Comparisons in philosophy, religion, and ethics, ed. by J. Manzi, New York 2024.
Eurypides, Hippolytos uwieńczony, tłum. J. Łanowski, w: Eurypides, Tragedie, t. 1, Warszawa 2005.
Fiutak K., Ślady fenomenologii Edmunda Husserla w twórczości Simone Weil, „Logos i Ethos” 53 (2020) nr 1, s. 55–76, https://doi.org/10.15633/lie.3689.
Gabellieri E., Le donné et le mystère. Notes sur phénoménologie, métaphysique et révélation chez S. Weil, „Archives de Philosophie” 4 (2009), s. 627–644, https://doi.org/10.3917/aphi.724.0627.
Kant I., Krytyka władzy sądzenia, tłum. J. Gałecki, Warszawa 1986.
Lagneau J., Célèbres leçons et fragments, Paris 1964.
Platon, Timajos, tłum. P. Siwek, Warszawa 1986.
Platon, Uczta, tłum. A. Serafin, Warszawa 2012.
Skarga B., Kłopoty intelektu: między Comte’em a Bergsonem, Warszawa 2017.
Upaniszady, tłum. M. Kudelska, Kraków 2004.
Vető M., La métaphysique religieuse de Simone Weil, Paris 1997, https://doi.org/10.3917/aphi.724.0581.
Vető M., Simone Weil et l’histoire de la philosophie, „Archives de Philosophie” 72 (2009) nr 4, s. 581–606.
Weil S., Essai sur la notion de lecture, w: S. Weil, Œuvres complètes, t. 4: Écrits de Marseille, vol. 1: 1940–1942. Philosophie, science, religion, questions politiques et sociales, sous la direction de R. Chenavier, Paris 2008, s. 73–79.
Weil S., Formy nieuświadomionej miłości Boga, tłum. M. Frankiewicz, w: S. Weil, Dzieła, Poznań 2004, s. 645–687.
Weil S., Intuitions pré-chrétiennes, w: S. Weil, Œuvres complètes, t. 4: Écrits de Marseille, vol. 2: 1941–1942. Grèce — Inde — Occitanie, sous la direction d’ A. Castel-Bouchouchi, F. de Lussy, Paris 2009, s. 147–293.
Weil S., La philosophie, w: S. Weil, Œuvres complètes, t. 4: Écrits de Marseille, vol. 1: 1940–1942. Philosophie, science, religion, questions politiques et sociales, sous la direction de R. Chenavier, Paris 2008, s. 62–68.
Weil S., Œuvres complètes, t. 6: Cahiers, vol. 1: 1933–septembre 1941, sous la direction d’A. Degrâces et al., Paris 1994.
Weil S., Œuvres complètes, t. 6: Cahiers, vol. 2: Septembre 1941–février 1942, sous la direction d’ A. Degrâces et al., Paris 1997.
Weil S., Œuvres complètes, t. 6: Cahiers, vol. 3: Février 1942–juin 1942, sous la direction d’A. Degrâces et al., Paris 2002.
Weil S., Quelques réflexions autour de la notion de valeur, w: S. Weil, Œuvres complètes, t. 4: Écrits de Marseille, vol. 1: 1940–1942. Philosophie, science, religion, questions politiques et sociales, sous la direction de R. Chenavier, Paris 2008, s. 53–61.
Winch P., Simone Weil: „the just balance”, New York 1989, https://doi.org/10.1017/CBO9780511624889.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
W kwestii praw autorskich obowiązują następujące zasady:
1. Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
2. Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
3. Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
