Towards an Adequate Anthropology
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.3272Słowa kluczowe:
osoba, antropologia holistyczna, teologia i naukaAbstrakt
Antropologia adekwatna jest antropologią, która postrzega każdą istotę ludzką jako osobę. Ujawnia ona w pełni złożoność i niezwykłą godność człowieka. ‘Antropologia adekwatna’ to wyrażenie zaproponowane przez Jana Pawła II i oparte na trzech źródłach: Biblii, teologii i filozofii. Ogólnie rzecz biorąc, jej celem jest obrona holistycznej koncepcji naszego istnienia w opozycji do wszystkich współczesnych podejść redukcjonistycznych. Rozwijanie antropologii adekwatnej pozwala nam odkryć prawdę o nas samych. Rozważając wyniki badań naukowych, nigdy nie traci z oczu Objawienia. To właśnie poprzez Objawienie Stwórca naszej istoty umożliwia nam najlepszy wgląd w nas samych. Antropologia adekwatna rozpoczyna się od refleksji nad naszą sytuacją egzystencjalną, która jest zniekształceniem Bożego obrazu w nas, a kończy na Wcielonym Słowie, które jest obrazem doskonałego bycia człowiekiem.
Bibliografia
Berdyaev N., The Destiny of Man, London 1945.
Bouyer L., Introduction to Spirituality, transl. M. P. Ryan, New York 1961.
Buttiglione R., Towards an adequate anthropology, “Ethos” 2 (1996), p. 237–246.
Chmielewski M., Ciało a duchowość. Zarys problematyki, “Ethos” 4 (2008), p. 47–57.
Congar Y. , Człowiek i przebóstwienie w teologii prawosławnej, “Znak” 20 (1968), p. 844–864.
Evdokimov P. , Woman and the Salvation of the World, transl. A. P. Gythiel, Crestwood 1994.
Frankl V. E., The Will to Meaning. Foundations and Applications of Logotherapy, New York 1988.
Grabowski M., Historia upadku, ku antropologii adekwatnej, Kraków 2006.
Jastrzębski A., Homo theomorphicus et theophoricus. Studium z receptywno-responsywnej teorii duchowości, Lublin 2015.
Jan Paweł II, Mężczyzną i niewiastą stworzył ich, Vaticanum 1986.
Maritain J., A Maritain reader; selected writings. Edited with an introduction by Donald and Idella Gallagher, Garden City 1966.
Mounier E., Manifesto al servizio del personalismo comunitario, Cassano 1975.
Nowak A. J., Osoba. Fakt i tajemnica, Rzeszów 2010.
Popielski K., Logoteoria i logoterapia w kontekście psychologii współczesnej, w: Człowiek ‒ pytanie otwarte. Studia z logoteorii i logoterapii, red. K. Popielski, Lublin 1987, p. 27–65.
Possenti V., L’Ouomo postmoderno, Genova–Milano 2009.
Sławiński H., Preaching. An aid to the search for the meaning of life, “The Priest” 6 (2015), s. 47–51.
Stinissen W., Człowiek prawdziwy, Poznań 2013.
The Collected Works of St. Thomas Aquinas. Electronic Edition. Summa Theologiae, transl. Fathers of the English Dominican Province, Charlottesville 1993.
Von Balthasar H. U., Epilogue, transl. E. T. Oakes, San Francisco 2004.
Wojcieszek K. A., Na początku była rozpacz… Antropologiczne podstawy profilaktyki, Kraków 2005.
Wojtyła K., Person and Community. Selected Essays, transl. T. Sandok, New York 1993.
Zdybicka Z., Człowiek i religia, Lublin 1993.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.
