Cztery kategorie analogii i ich relacja do zagadnienia paradoksu w myśli Hansa Ursa von Balthasara

Autor

DOI:

https://doi.org/10.15633/ps.26403

Słowa kluczowe:

analogia, paradoks, Balthasar

Abstrakt

W artykule opisane zostały cztery kategorie analogii w refleksji Hansa Ursa von Balthasara: analogia entis, analogia fidei, analogia libertatis i analogia caritatis. Każda z tych kategorii została przeanalizowana w perspektywie towarzyszących jej paradoksów: paradoks jedności-wielości (nieudzielności-udzielności), paradoks universale concretum, paradoks wolności skończonej i nieskończonej, paradoks krzyża i zstąpienia do piekieł. Zasada analogii została tu skonfrontowana z metodą dostrzegania paradoksu  i związanej z nim tajemnicy. Każde z zagadnień omówione zostało z uwzględnieniem źródeł myśli Balthasara (Anzelm, Przywara, Barth, de Lubac, von Speyr) i ze szczególnym uwzględnieniem jego oryginalnej refleksji. Pozwoliło to wyciągnąć wniosek dotyczący centralnego miejsca analogii miłości w koronnym dziele Balthasara, zwanym Trylogią.

Biogram autora

  • Lech Wołowski - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

    Ks. Lech Wołowski – dr, pracownik naukowo-dydaktyczny Instytutu Dogmatyki, Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Zakres bieżących zainteresowań obejmuje zagadnienia systematyczne i historyczne występujące w teologii dogmatycznej ze szczególnym  uwzględnieniem twórczości Henri de Lubaca i Hansa Ursa von Balthasara oraz teologicznych aspektów twórczości Józefa Tischnera.

Bibliografia

Balthasar H. U. von, Chwała. Estetyka teologiczna, t. 2: Modele teologiczne, cz. 1: Od Ireneusza do Bonawentury, Kraków 2007.

Balthasar H. U. von, Teodramatyka, t. 2: Osoby dramatu, cz. 1: Człowiek w Bogu, Kraków 2006.

Balthasar H. U. von, Teodramatyka, t. 2: Osoby dramatu, cz. 2: Osoby w Chrystusie, Kraków 2006.

Balthasar H. U. von, Theodramatik, Bd. 3: Die Handlung, Einsiedeln 1980.

Balthasar H. U. von, Theodramatik, Bd. 4: Das Endspiel, Einsiedeln 1983.

Balthasar H. U. von, Teologika, t. 1: Prawda świata, Kraków 2004.

Balthasar H. U. von, The Theology of Henri de Lubac, San Francisco 1991.

Balthasar H. U. von, The Theology of Karl Barth, San Francisco 1992.

Balthasar H. U. von, O moim dziele, Kraków 2004.

Balthasar H. U. von, W pełni wiary, red. M. Kehl, W. Löser, Kraków 1991.

Budzik S., Dramat odkupienia. Kategorie dramatyczne w teologii na przykładzie R. Girarda, H. U. von Balthasara i R. Schwagera, Tarnów 1997.

Guerriero E., Hans Urs von Balthasar. Monografia, Kraków 2004.

Kraus G., Nauka o łasce — Zbawienie jako łaska, Kraków 1999.

Lochbrunner M., Analogia Caritatis. Darstellung und Deutung der Theologie Hans Urs von Balthasars, Freiburg–Basel–Wien 1981.

Lubac H. de, O naturze i łasce, Kraków 1986.

Lubac H. de, Paradoksy i Nowe paradoksy, Kraków 1995.

Migne J. P., Patrologiae Cursus Completus. Series Latina, vol. 159, Paris 1854.

Palakeel J., The Use of Analogy in Theological Discourse. An Investigation in Ecumenical Perspective, Roma 1995.

Przywara E., Schriften, Bd. 3: Analogia entis. Metaphysik: Ur-Struktur und All-Rhytmus, Hrsg. H. U. von Balthasar, Freiburg 1996.

Raczyński-Rożek M., „Analogia entis” Ericha Przywary jako model myślenia katolickiego w postmodernistycznej rzeczywistości, „Teologia w Polsce” 12 (2018) nr 2, s. 215–231.

Schmitt F. S., S. Anselmi Cantuariensis archiepiscopi Opera omnia, vol. 2, Roma 1940.

Schmitt F. S., S. Anselmi Cantuariensis archiepiscopi Opera omnia, vol. 3, Edinburgh 1944.

Wołowski L., L’approccio agatologico-cristologico al concetto di persona nella riflessione teatrologica-teologica di Hans Urs von Balthasar e di Józef Tischner, „Polonia Sacra” 23 (2019) nr 1, s. 31–51.

Wołowski L., The Paradox of Freedom in the Theodramatic Reflection of Hans Urs von Balthasar against the Background of the Thought of Henri de Lubac and Józef Tischner, „Verbum Vitae” 40 (2022) nr 2, s. 303–333.

Pobrania

Opublikowane

2022-12-30

Numer

Tom 26 Nr 4 (2022)

Dział

Artykuły

Licencja

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:

  1. Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
  2. Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie  (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
  3. Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.