Czyniła miłosierdzie „czynem, słowem, modlitwą”. Przyczynek do biografii pedagogicznej św. Faustyny Kowalskiej
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.29308Słowa kluczowe:
biografia pedagogiczna, Faustyna Kowalska, miłosierdzieAbstrakt
Miłosierdzie jako kluczowy atrybut Boga stało się przedmiotem szczególnego nauczania w Kościele współczesnym po Soborze Watykańskim II, zwłaszcza za sprawą św. Jana Pawła II, któremu zawdzięczamy wyniesienie na ołtarze siostry Faustyny Kowalskiej, zwanej Sekretarką Bożego Miłosierdzia. Święta Faustyna to wizjonerka, mistyczka, orędowniczka Bożego Miłosierdzia. „Dzienniczek” jej autorstwa jest obecnie najbardziej popularną i najczęściej tłumaczoną na języki świata książką polskiego autora, zawierającą skierowane do każdego osobiste wezwanie do bezgranicznego zawierzenia Bogu. Model wychowania siostry Faustyny, odwołujący się do pedagogii Jezusa Chrystusa, obejmuje jej życie: wierność powołaniu, pracę, modlitwę, cierpienie; przesłanie „Dzienniczka” (pedagogia miłosierdzia) oraz ciągle aktualną duchowość — czyli promocję czci Miłosierdzia Bożego.
Bibliografia
Adamczyk B., Model pedagogii Jezusa w przekazie biblijnym, Kraków 2008.
Benedykt XVI, Adhortacja apostolska Verbum Domini, 30.09.2010.
Bibliografia wszelkich zbiorów związanych z życiem i misją św. Faustyny Kowalskiej, https://www.faustyna.pl/zmbm/blog/category/bibliografia/page/2/ (24.04.2025).
Bogdańska S., Ojciec Józef Andrasz SJ. Spowiednik świętych, Kraków 2017.
Ciereszko H., Posługa kierownika duchowego księdza Michała Sopoćki wobec świętej Faustyny Kowalskiej, „Studia Teologiczne Białostockie, Drohiczyńskie, Łomżyńskie” 19 (2001), s. 201–228.
Cieślak S., Rola o. Józefa Andrasza SJ w życiu i misji św. siostry Faustyny, w: Promieniowanie orędzia miłosierdzia, red. F. Ślusarczyk, Kraków 2010, s. 55– 85.
Czaczkowska E. K., Przyjaciele św. Faustyny, „Gość Niedzielny” 27.04.2025, s. 29–31.
Czaczkowska E. K., Siostra Faustyna. Biografia świętej, Kraków 2012.
Czerwińska E., Św. Faustyna Helena Kowalska, Warszawa 2013.
Dąbrowski K. CSMA, Święta Faustyna i Michał Archanioł, Marki 2016.
Di Sante C., Dio e i suoi volti. Per una nova teologia biblica, Cinisello Balsamo 2014.
Duchowa droga św. Faustyny. Z autorem książki, rozmawia Lidia Dudkiewicz, www.niedziela.pl/artykul/77557nd/Duchowa droga św. Faustyny (01.04.2025).
Forycki R., Sekretarka Bożego Miłosierdzia, „Apostoł Miłosierdzia Bożego” (1997) nr 1, s. 6.
Franciszek, Bulla Spes non confundit, Watykan, 9.05.2024.
Górny G., Rosikoń J., Ufam. Śladami Świętej Siostry Faustyny, Izabelin 2014.
Jan Paweł II, Pamięć i tożsamość, Kraków 2005.
Kluz W., Sekretarka Bożego Miłosierdzia, Katowice 1997.
Kochel J., Marek Z., Pedagogia biblijna w katechezie, Kraków 2012.
Kostkiewicz J., Kierunki i koncepcje pedagogiki katolickiej w Polsce 1918–1939, Kraków 2013.
Kowalska F., Dzienniczek. Miłosierdzie Boże w duszy mojej, Warszawa 2018.
Kowolik P., Badania pedagogiczne opierające się na metodzie biograficznej, „Nauczyciel i Szkoła” (2001) nr 3/4, s. 115–122.
Machniak J., Boże miłosierdzie w doświadczeniu św. Faustyny Kowalskiej i w teologii bł. ks. Michała Sopoćki — dynamika przyjaźni duchowej, „Rocznik Teologii Katolickiej” 8 (2009), s. 85–97, https://doi.org/10.15290/rtk.2009.08.07.
Machniak J., Doświadczenie Boga w tajemnicy Jego miłosierdzia u Bł. Siostry Faustyny Kowalskiej, Kraków 1999.
Machniak J., Il contesto dell’esperienza mistica di Santa Suor Faustina Kowalska, „Analecta Cracoviensia” 35 (2003), s. 69–177.
Machniak J., Kierownictwo duchowe w życiu św. Faustyny Kowalskiej na podstawie „Dzienniczka”, w: Ojcostwo duchowe — teoria i praktyka, red. M. Chmielewski, Lublin 2001, s. 93–120.
Majdan M., Rekolekcje ze św. Faustyną Kowalską. 15 dni rozważań i medytacji, Warszawa 2025.
Napiórkowski A., Warchoł P., Santa Faustina e san Giovanni Paolo II, i Santi polacchi Apostoli Della Divina Misericordia saranno proclamati Dottori della Chiesa?, Roma 2015.
Pabis M., Święta Faustyna Kowalska, Kraków 2018.
Pedagogika. Leksykon PWN, red. B. Milerski, B. Śliwerski, Warszawa 2000.
Pochwat J., Duch Święty w pismach św. Faustyny, „Polonia Sacra” 22 (2018) nr 3, s. 59–79, https://doi.org/10.15633/ps.2520.
Robak S., Siostra Faustyna Kowalska. Nauczycielka cierpienia, Kielce 2020.
Różycki I., Miłosierdzie Boże. Zasadnicze rysy nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego, Kraków 2014.
Rutkowska I., Pojęcie miłosierdzia w „Dzienniczku” św. Faustyny Kowalskiej, „Łódzkie Studia Teologiczne” 24 (2015) nr 4, s. 71–89.
Ryszka C., Faustyna, Duchowa droga świętej, Częstochowa 2005.
Siepak M. E., Błogosławiona siostra Faustyna Kowalska (1905–1938), Warszawa 1993.
Siepak M. E., Dłubak N., Duchowość świętej Faustyny, Kraków 2000.
Sieroń R. B., Karol Wojtyła: przyczynek do biografii czasów szkolnych i akademickich, „Społeczeństwo i Rodzina. Stalowowolskie Studia Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II” 27 (2011) nr 2, s. 186–195.
Sieroń R. B., Model wychowania chrześcijańskiego według św. Pawła Apostoła, Stalowa Wola 2007.
Sieroń R. B., Model wychowania według Jezusa Chrystusa w ujęciu czterech Ewangelii kanonicznych, Rużomberok–Stalowa Wola 2008.
Sieroń R. B., Wychowanie do bycia świętym w świetle eksploracji źródeł biblijnych, w: Wokół pojęcia świętości, red. naukowa W. Dłubacz, Stalowa Wola 2014, s. 43–63.
Siwecki L., Dar odpustu w Roku Jubileuszowym, Sandomierz 2025.
Staniek E., Pedagogiczne zasady Mistrza z Nazaretu, Kraków 1995.
Szulc M., Praktyka kierownictwa duchowego w świetle „Dzienniczka” św. Faustyny Kowalskiej, „Studia Elbląskie” 23 (2022), s. 355–369.
Szymański S., W służbie Bożego Miłosierdzia, Warszawa 1974.
Św. Faustyna Kowalska, w: Służąc Bogu, służyli Polsce, t. 3, Sandomierz 2018, s. 61–62.
Weron E., Cegiełka F., I. Rola laikatu w ruchu czcicieli Miłosierdzia Bożego. II. Z historii kultu Miłosierdzia Bożego w świecie, „Collectanea Theologica” 52 (1982) f. 1, s. 137–156.
Winowska M., Prawo do miłosierdzia. Posłannictwo s. Faustyny, Paryż 1974.
Witko A., Święta Faustyna i Boże Miłosierdzie, Kraków 2016.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2025 Roman Bogusław Sieroń
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.
