Biblijne podstawy teologii zaślubin z Bogiem – punkt wyjścia dla teologii małżeństwa
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.737Słowa kluczowe:
miłość, Mazzanti, Kościół, Oblubieniec, Oblubienica, Adam, Ewa, ciało, małżeństwoAbstrakt
Artykuł przedstawia zarys teologii zaślubin człowieka z Bogiem. Włoski teolog Giorgio Mazzanti tworzy teologię zaślubin poprzez interpretację symbolu mężczyzny i kobiety na czterech poziomach znaczeń. Każde z tych znaczeń odsłania coraz pełniej Boską rzeczywistość. Stworzony przez Mazzantiego fundament dla teologii zaślubin obejmuje: określenie symbolu, dobór odpowiednich wydarzeń z Pisma Świętego i pokazanie związku między nimi zgodnie ze znaczeniem ustalonego symbolu. Te trzy elementy pozwalają Mazzantiemu na syntetyczne przedstawienie teologii małżeństwa połączonej z chrystologią, mariologią, sakramentologią, eschatologią i antropologią biblijną. Mazzanti nie interpretuje poszczególnych perykop biblijnych w sposób nowatorski, jednak kontekst wytworzony przez symbol łączący miłość Boga z miłością ludzką wprowadza pewną nowość w interpretację wydarzeń zbawczych.
Według Mazzantiego symbolem, który pozwala rozpocząć drogę inicjacji w tajemnicę obecności Boga w życiu człowieka jest związek mężczyzny i kobiety. W trakcie historii zbawienia pojawiają się nowe odsłony znaczenia symbolu ukryte w pierwszym dosłownym znaczeniu. Odsłaniają one tajemnicę obecności Boga w życiu człowieka. Pojawia się nowa para: Jezus Chrystus, Syn Boga i Maria, Matka Boga, drugi Adam i druga Ewa. Ta para pozwala nam jeszcze głębiej odczytać tajemnicę Boga w życiu mężczyzny i kobiety. Kolejnym poziomem odczytania symbolu mężczyzny i kobiety jest Chrystus Oblubieniec i Kościół Oblubienica, którzy wprowadzają nas na ucztę weselną w niebie w miłosnym związku wszystkich świętych zaślubionych z Bogiem. Miłosna relacja mężczyzny i kobiety rozumiana jako symbol odsłaniający nam głębszą rzeczywistość może być interpretowana na nowych, coraz głębszych poziomach znaczeń. Taki przekaz można odnaleźć w symbolach: mężczyzna–kobieta; Adam–Ewa; Bóg–Lud Boży, Jezus–Maria, Syn–Matka; Oblubieniec–Oblubienica, Chrystus–Kościół, Bóg–zbawiona ludzkość.
Bibliografia
Baldenza G., La razie del sacramento del matrimogno. Contribito per la reflessione teologica, Roma 1993.
Dufour X. L., Słownik teologii biblijnej, tłum. i oprac. K. Romaniuk, Warszawa 1994.
Grześkowiak J., Znak – Symbol – Liturgia, „Ateneum Kapłańskie” (1976) 87, s. 353–373.
Jan Paweł II, List apostolski Mulieris dignitatem.
Mazzanti G., I sacramenti. Simbolo e teologia. Introduzione generale, Bologna 2003.
Mazzanti G., Il mistero dell’una carne, [w:] Ecco lo Sposo, uscitigli incontro. Precorsi teologici e pastorali sul Sacramento del matrimonio, a cura di F. Pilloni, Torino 2003, s. 39–61.
Mazzanti G., Persone nuziale, Bologna 2005.
Mazzanti G., Teologia sponsale e Sacramento delle nozze. Simbolo e simbolismo nuziale, Bologna 2002.
Mazzanti G., Uomo Donna, Milano 2013.
Sławiński H., Znak zwycięstwa. Symbolika krzyża w liturgii sakramentów świętych, Włocławek 2001.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.
