Śpiew wiernych w liturgii w świetle watykańskiej instrukcji Musicam sacram
DOI:
https://doi.org/10.15633/pms.2579Słowa kluczowe:
liturgiczny śpiew ludowy, pieśń kościelna, uczestnictwo w liturgii, cechy muzyki liturgicznejAbstrakt
W świetle watykańskiej instrukcji z 1967 roku pt. Musicam sacram podczas liturgii można wykonywać nie tylko śpiew gregoriański, ale także pieśni. Winne one być zatwierdzone przez odpowiednią władzę kościelną. Powinny powstać dla chwały Boga, nie mieć żadnego związku ze świeckością (czyli być święte) oraz posiadać doskonałą formę. Dobrze by było, gdyby twórcy pieśni w ich tworzeniu inspirowali się także śpiewem gregoriańskim. Ważną rolę w odpowiednim przeżywaniu liturgii odgrywa milczenie. Kościół zachęca też wiernych do praktyki śpiewanego Oficjum oraz poznawania śpiewów gregoriańskich.
Bibliografia
II Sobór Watykański, Konstytucje, dekrety, deklaracje, Poznań 1967.
Graduale simplex in usum minorum ecclesiarum, Watykan 2007.
Ingarden R., Utwór muzyczny i sprawa jego tożsamości, Kraków 1973.
Kałamarz W., Nieszpory niedzielne w nowej odsłonie, „Z Życia Parafii” 12 (164), 2015, s. 4–5.
Kałamarz W., Sakralność religijnej kontrafaktury świeckich utworów, „Pro Musica Sacra”, 11 (2013), s. 67–110.
Kałamarz W., Śpiewy podczas mszy św. z udziałem dzieci, „Polonia Sacra” 4 (2017), s. 187–203.
Mioduszewski M. M., Śpiewnik kościelny, Kraków 1838.
Pius X, Inter pastoralis officii sollicitudines, w: A. Filaber, Prawodawstwo muzyki liturgicznej, Warszawa 1997, s. 8–17.
Pius XII, Musicae sacrae disciplina, w: A. Filaber, Prawodawstwo muzyki liturgicznej, Warszawa 1997, s. 19–37.
Ratzinger J., Nowa pieśń dla Pana, Kraków 1999.
Siedlecki J., Śpiewnik kościelny, wyd. XLI, red. Wojciech Kałamarz, Kraków 2015.
Święta Kongregacja Obrzędów, Instrukcja o muzyce w świętej liturgii Musica sacram, w: A. Filaber, Prawodawstwo muzyki liturgicznej, Warszawa 1997, s. 41–58.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2018 Wojciech Kałamarz

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.