Błogosławieństwo organów – wczoraj i dziś
DOI:
https://doi.org/10.15633/pms.3495Słowa kluczowe:
błogosławieństwo, organy, rytuał, poświęcenie, reforma soborowa, liturgiaAbstrakt
Artykuł prezentuje praktykę błogosławieństwa organów w rycie rzymskim Kościoła katolickiego. Autor przybliża początki obecności organów w życiu liturgicznym Kościoła, by przejść następnie do analizy poszczególnych wersji błogosławieństwa organów obecnych w rytuałach. Przedstawiona jest również historia powstania tego obrzędu w kontekście ostatniej reformy soborowej. Na końcu autor prezentuje zupełnie nową formę błogosławienia organów, która od kilku lat jest używana na terenie archidiecezji krakowskiej.Bibliografia
Acta capitulorum generalium Ordinis Praedicatorum, ed. F. A. Frühwirth, B. M. Reichert,
vol. I, Romae 1898.
Aleksandrowicz M., Organy w potrydenckiej liturgii na podstawie „Caeremoniale Episcoporum”
(1600), „Studia Organologica” 3 (2009), s. 257–265.
Annales Regni Francorum qui dicuntur Annales Laurissenses Maiores et Einhardi, ed. F. Kurze,
Hannoverae 1895.
Augustyn, Kazanie 34 „O nowej pieśni i o nowym życiu”, w: Augustyn, Wybór mów, red.
E. Stanula,, tłum. ks. J. Jaworski, s. 222–227 (Pisma Starochrześcijańskich Pisarzy, XII).
Augustyn, Wyznania, tłum. Z. Kubiak, Warszawa 1987.
Baumgartner J., Gläubiger Umgang mit der Welt: Die Segnungen der Kirche, Freiburg
, s. 83.
Benediktionale. Studienausgabe für die katholischen Bistümer des deutschen Sprachgebietes,
hrsg. Liturgische Institute, Freiburg-Wien, Freiburg–Basel–Wien 1979.
Bochyński I., Teologiczne treści błogosławieństw sprzętów liturgicznych i przedmiotów kultu
religijnego w świetle odnowionych Obrzędów Błogosławieństw, Łódź 1998.
Bormann K., Die gotische Orgel von Halberstadt, Berlin 1966.
Bugnini A., La riforma liturgica (1948–1975), Roma 1983.
Caeremoniale Episcoporum. Editio princeps (1600). Editione anastatica, ed. A. M. Triacca,
M. Sodi, Città del Vaticano 1997.
Calo J. L., La música en la catédral de Granada en el Siglo XVI, t. 1, Granada 1963.
Diecezja Opolska. Komisja Liturgiczna, Agenda liturgiczna Diecezji Opolskiej: nabożeństwa,
poświęcenia i błogosławieństwa, Opole 1981.
Dokumenty Soborów Powszechnych, red. A. Baron, H. Pietras, t. 4, Kraków 2004, s. 650.
Dorawa M., Organy. Konstrukcja – ochrona – konserwacja, Toruń 1971.
Duchesneau C., Orgue éveille-toi!, Ottrott 2009.
Feilerer K. G., Beiträge zur Musikgeschischte Freisings, Freisings 1926.
Föhr N., W. Oehms, Die Weihe der Orgel, w: Heute segnen: Werkbuch zum Benediktionale, ed. A. Heinz, Andreas, Freiburg im Breisgau 1987.
Franz A., Die kirchlichen Benediktionen im Mittelalter, vol. I–II, Graz 1960.
Hesbert R. J., Antiphonale missarum sextuplex, Rome 1985.
Honorius Augustoensis, Gemma animae, PL 172.
Kelly J. N. D., Witalian I, w: Encyklopedia papieży, tłum. i uzup. T. Szafrański, Warszawa 1997.
Kluger F., Bendediktionen: Studien zu kirchlichen Segensfeiern, Regensburg 2011.
Koperek S., Obrzęd błogosławieństwa organów, „Roczniki Teologiczne” t. XLV, z. 8 (1998), s. 275–280.
Lerosey A., Manuel liturgique: a l’usage du séminaire de Saint-Sulpice, Paris 1890.
Lessi-Ariosto M., Linee interpretative dell’iter redazionale del “De benedictionibus”, „Rivista Liturgica” 73 (1986), s. 214–230.
Livre des bénédictions. Rituel romain, Paris 1988.
Löwenberg B., Die erste Aufgabe des Rituale Romanum von 1614, „Zeitschrift Katholische Theologie” 66 (1942), s. 141–147.
Monumenta Germaniae Historica, vol. XXXI, Hannover 1980.
Obrzędy błogosławieństw dostosowane do zwyczajów diecezji polskich, t. 2, Katowice 1994.
Officium de Liturgicis Celebratonibus Summi Pontificis una cum Commisione Liturgica Monacense, Passaviense et Ratisbonense, Apostolische Reise von Papst Benedikt XVI nach München, Altöting und Regensburg: „Wer glaubt, ist nie allein”, 9–14 September 2006.
Rituale Romanum. Ex decreto Sacrosancti Oecumenici Concilii Vaticani II instauratum auctoritate Ioannis Pauli II promulgatum. De benedictionibus. Editio typica, Typis Vaticanis 1984.
Rituale Romanum. Pauli V. Pontificis Maximi jussu editum et a Benedicto XIV. auctum et castigatum cui novissima accedit Benedictionum et Instructionum Appendix. Editio Ratisbonensis prima a Sacr. Rituum Congregatione adprobata, Regensburg 1872.
Rybnicki M., Gramy na organach, Warszawa 1985.
Sacrorum Conciliorum nova et amplissima collectio, ed. G. D. Mansi, Paris 1907, vol. XXIV.
Sapalski A., Przewodnik dla organistów, Kraków 1880.
Sinka T., Organy w liturgii Kościoła, „Ruch Biblijny i Liturgiczny” (1989), s. 209–214.
Stefański J., Redakcja księgi „De Benedictionibus” z roku 1984, „Roczniki Teologiczne” 45 (1998) z. 8, s. 167–192.
Uroczyste pobłogosławienie nowych organów Międzyuczelnianego Instytutu Muzyki Kościelnej w Krakowie (broszura), Kraków 2011.
Ursprung O., Die Katholische Kirchenmusik, Potsdam 1931.
Wit Z., Błogosławieństwo organów, „Ruch Biblijny i liturgiczny” 32 (1979), s. 242–245.
Zierof G., Cantatibus organis: Die Feier der Orgelweihe in der Gemeinde, „Gottesdienst”
(2007), s. 73–78.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrót oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0) Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
