Przypowieść o sieci (Mt 13, 47–50) jako inspiracja dla duszpasterstwa
DOI:
https://doi.org/10.15633/tst.40205Słowa kluczowe:
duszpasterstwo, przypowieść o sieci, zmiany społeczne, cele duszpasterskieAbstrakt
Biblijna przypowieść o sieci dostarcza danych obecnych w obrazach Kościoła, które można odnieść do współczesnej sytuacji duszpasterskiej. Mocno oddziałują na nią zmiany społeczne modyfikujące podejście Kościoła i duszpasterzy do wiernych oraz roli, jaką pełnią wobec nich. Artykuł zwraca uwagę na istotne elementy pracy duszpasterskiej, które wyznaczają jej właściwy cel.
Bibliografia
Andrzejewski B., Od Bacona do Hume’a – istota i odcienie empiryzmu w nowożytnej Anglii, „Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna” 1 (2012) nr 2, s. 146–154.
Baniak J., Prestiż Kościoła instytucjonalnego w Polsce a zmiana społeczna. Studium socjologiczne, „Poznańskie Studia Teologiczne” 13 (2002), s. 153–195.
Cabak J., Relacyjność człowieka w social mediach na kanwie nauczania Magisterium Kościoła katolickiego, w: Człowiek w relacji do… Rozważania o człowieku jako istocie relacyjnej, red. G. Wąchol, Kraków 2020, s. 117–137.
Cichosz W., Kapłan gwiazdor, showman i inkwizytor. Zagrożenia aktywizmem w posłudze katechetyczno‑duszpasterskiej, „Studia Gdańskie” 26 (2010), s. 109–129.
Drożdż B., Internet w duszpasterstwie Kościoła. Próba sformułowania zasad, „Perspectiva. Legnickie Studia Teologiczno-Historyczne” 3 (2004) nr 1, 185–202.
Drożdż B., Płaszczyzna teologicznych podstaw duszpasterstwa, „Perspectiva. Legnickie Studia Teologiczne” 1 (2002) nr 1, s. 190–212.
Dziewulski G., Objawienie jako kryterium określenia relacji chrześcijaństwa do religii, „Łódzkie Studia Teologiczne” 15 (2006), s. 41–57.
Franciszek, Adhortacja apostolska Evangelii gaudium, 24.11.2013.
Franciszek: Nie bójmy się otwartości, http://wiez.com.pl/2019/02/15/franciszek-nie-bojmy-sie-otwartosci/ (20.08.2020).
Fryzeł K., Jak ukierunkować dzisiaj działania duszpasterskie, aby przywrócić znaczenie i owocność sakramentu pojednania w życiu wiernych, „Sympozjum” 1 (2008) nr 17, s. 17–31.
Gajewski A., Prawda w pragmatyzmie, „Studia Elbląskie” 1 (1999), s. 235–237.
Grześkowiak J., W kleszczach koronawirusa, „Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego” 40 (2020) nr 2, s. 253–287.
Hadjadji F., Zmartwychwstanie. Instrukcja obsługi, Poznań 2017.
Halik T., Cierpliwość wobec Boga, Kraków 2007.
Hilary z Poitiers, Komentarz do Ewangelii św. Marka, tłum. i oprac. M. Stanula, Warszawa 2002.
Jan Paweł II, Encyklika Fides et ratio, 14.09.1998.
Jankowski A., Królestwo Boże w przypowieściach, Kraków 1997.
Jaromin J., Obraz Królestwa Bożego w przypowieści o sieci (Mt 13, 47–50), „Wrocławski Przegląd Teologiczny” 21 (2013) nr 2, s. 14–20.
Kamiński R., Wprowadzenie do teologii pastoralnej, Kraków 2001.
Katechizm Kościoła katolickiego, Poznań 2009.
Katolicki komentarz biblijny, red. R. E. Brown, J. Fitzmyer, R. Murphy, red. pol. wyd. W. Chrostowski, Warszawa 2001.
Keener C. S., Komentarz historyczno-kulturowy do Nowego Testamentu, tłum. Z. Kościuk, Warszawa 2010.
Kochaniewicz B., Rola aniołów w historii zbawienia w ujęciu św. Piotra Chryzologa, „Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie” (2017) nr 24, s. 115–125.
Koronkiewicz M., Realizm Charlesa Sandersa Peirce’a i antyrealizm Richarda Rorty’ego, „Studia Filozoficzne i Interdyscyplinarne” 3 (2015), s. 317–331.
Langkammer H., Komentarz teologiczno-pastoralny do Ewangelii wg św. Mateusza i Ewangelii wg św. Marka, Poznań 2014.
Lisiecki B., Królestwo Boże wewnątrz nas czy pośród nas?, „Colloquia Theologica Ottoniana” 2 (2017), s. 127–144.
Mandes S., Rogaczewska M., Parafia rzymskokatolicka w środowisku lokalnym, w: Oblicza lokalności. Ku nowym formom życia lokalnego, red. J. Kurczewska, Warszawa 2008, s. 1–10.
Mariański J., Sekularyzacja jako megatrend społeczno-kulturowy, „Relacje Międzykulturowe” 1 (2107) nr 1, s. 231–257.
Micklethwait J., Wooldridge A., Powrót Boga. Jak globalne ożywienie wiary zmienia świat, tł. J. Grzegorczyk, Poznań 2011, s. 206–209.
Moskałyk J., Eklezja siostrzana a realizm Kościoła partykularnego, „Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie” 11 (2016) nr 23, s. 181–190.
Nogowski J., Działalność charytatywna wyzwaniem dla parafii, „Civitas et Lex” 6 (2015) nr 2, s. 83–93.
Orygenes, Komentarz do Ewangelii według Mateusza, oprac. E. Stanula, Kraków 2003.
Paciorek A., Ewangelia św. Mateusza, rozdz. 1–13, Częstochowa 2005 (Nowy Komentarz Biblijny. Nowy Testament, 1/1).
Packer I., Tenney M. C., Słownik tła Biblii, tł. Z. Kościuk, Warszawa 2007.
Polak M., Prezbiterologia pastoralna, Poznań 2016, s. 39–50.
Siemieniec T., Bóg jako Pan historii świata i ludzi w świetle Apokalipsy Janowej, „Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie” 19 (2012), s. 129–155.
Siwak W., Matrix i pół-Matrix, czyli rzeczywistość wirtualna i rzeczywistość rozszerzona jako wyzwania dla tożsamości, kultury, sztuki, „Transdyscyplinarne Studia o Kulturze i Edukacji” (2016) nr 11, s. 355–388.
Sobór Watykański II, Dekret Inter mirifica, 4.12.1963.
Sobór Watykański II, Konstytucja duszpasterska Gaudium et spes, 7.12.1965.
Spyra P., Kerygmat Jezusa — Dobra Nowina o człowieku i dla człowieka, „Rocznik Teologii Katolickiej” 13 (2014) nr 1, s. 221–240.
Tatarkiewicz W., Historia filozofii, t. 1, Warszawa 2009.
Wąchol G., Wartości duchowe jako odpowiedź na zjawisko konsumpcjonizmu, w: Człowiek w relacji do… Rozważania o człowieku jako istocie relacyjnej, red. G. Wąchol, Kraków 2020, s. 87–101.
Wojciechowski M., Kto jest dobry, a kto zły?, „Ateneum Kapłańskie” 148 (2007) nr 3, s. 504–514.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0).
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0) Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
