Michała Hellera koncepcja teologii nauki
DOI:
https://doi.org/10.15633/tst.41105Słowa kluczowe:
teologia nauki, Michał HellerAbstrakt
Tematyka artykułu oscyluje wokół koncepcji teologii nauki zaproponowanej przez Michała Hellera. W ujęciu tego autora teologia nauki ma być nową dyscypliną teologiczną, która uczyni przedmiotem swoich analiz fakt istnienia nauk – w szczególności nauk przyrodniczych – oraz uzyskiwane w tych naukach wyniki. W pierwszej części artykułu omówiona zostanie sama idea teologii nauki. W zamyśle Hellera dyscyplina ta ma spoglądać na nauki przez pryzmat teologicznej prawdy o stworzeniu świata przez Boga. Problematyka stworzenia staje się w tym ujęciu punktem odniesienia dla analiz poświęconych teoriom naukowym, które mówią o początku świata i o ewolucyjnym początku życia biologicznego. Te i tym podobne zagadnienia, które mogą być przedmiotem zainteresowania teologii nauki, zostaną krótko omówione w dalszej części artykułu.
Bibliografia
Augustyn św., Komentarz słowny do Księgi Rodzaju, w: św. Augustyn, Pisma egzegetyczne przeciw manichejczykom, tłum. J. Sulowski, Warszawa 1980, s. 113–382 (Pisma Starochrześcijańskich Pisarzy, 25).
Barbour I. G., Ways of Relating Science and Theology, w: Physics, Philosophy and Theology: A Common Quest for Understanding, eds. R. J. Russell, W. R. Stoeger, G. V. Coyne, Vatican City State 1988, s. 21–48.
Dadaczyński J., O niektórych (możliwych) obszarach badań teologii nauki, w: Teologia nauki, red. J. Mączka, P. Urbańczyk, Kraków 2015, s. 75–94.
Edwards D., Bóg ewolucji. Teologia trynitarna, Kraków 2016.
Edwards D., Jak działa Bóg?, Kraków 2013.
Hawking S., Mlodinow L., Wielki Projekt, Warszawa 2015.
Heller M., A program for theology of science, w: Creative tension. Essays on science and religion, Philadelphia–London 2003, s. 29–32.
Heller M., Ewolucja kosmosu i kosmologii, Warszawa 1985.
Heller M., Filozofia i wszechświat, Kraków 2006.
Heller M., Filozofia przypadku. Kosmiczna fuga z preludium i codą, Kraków 2011.
Heller M., Nauka i teologia — niekoniecznie tylko na jednej planecie, Kraków 2019.
Heller M., Pabjan T., Stworzenie i początek wszechświata, Kraków 2013.
Heller M., Program teologii nauki, w: Nowa fizyka i nowa teologia, Tarnów 1992, s. 116–118.
Heller M., Stworzenie a ewolucja, „Communio” 2 (1982), s. 58–66.
Macek W. M., Teologia nauki według księdza Michała Hellera, Warszawa 2010.
Macek W. M., Teologia nauki, w: Oblicza racjonalności. Wokół myśli Michała Hellera, red. B. Bartosz, J. Mączka, W. P. Grygiel, M. L. Hohol, Kraków 2011, s. 203–237.
Pabjan T., Anatomia konfliktu. Pomiędzy nowym ateizmem a teologią nauki, Kraków 2016.
Pabjan T., Uwagi o teistycznej interpretacji zasady antropicznej, „Studia Philosophiae Christianae” 55 (2019) nr 1, s. 71–95.
Pedersen O., Konflikt czy symbioza? Z dziejów relacji między nauką a teologią, Tarnów 1997.
Polak P., Teologia nauki w perspektywie metodologicznej, w: Teologia nauki, red. J. Mączka, P. Urbańczyk, Kraków 2015, s. 25–56.
Tomasz z Akwinu, O wieczności świata, w: Tomasz z Akwinu, Dzieła wybrane, Warszawa 2001, s. 277–285.
Turek J., Komiczne koincydencje. Proponowane wyjaśnienia, Lublin 2014.
Życiński J., W poszukiwaniu teologii nauki, w: Nauka — religia — dzieje. II Seminarium Interdyscyplinarne w Castel Gandolfo, 6–9 września 1982 roku, red. J. A. Janik, P. Lenartowicz, Kraków 1984, s. 80–86.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Tadeusz Pabjan
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0).
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0) Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
