Profanacje sakralne w aglomeracji krakowskiej w świetle kroniki Stefana Ranatowicza
DOI:
https://doi.org/10.15633/tes.08306Słowa kluczowe:
profanacje, chrześcijaństwo, historiografia, społeczeństwo, duchowieństwoAbstrakt
Although the problem of sacral profanation was present in the reality of Polish society and clergy in the seventeenth century, however, it was not a subject eagerly discussed by chroniclers and historiographers in general. Stefan Ranatowicz CRL (1617–1694), author of the chronicle of the monastery of Canons Regular of the Lateran Congregation in Krakow at the Corpus Christi Church in Kazimierz, he raised this issue many times in the pages of his book, but he did it not to cause a sensation or to attract the reader with an interesting subject, but only to show future generations what not to do. He claimed that the described deeds of the ancestors are to be a model for posterity, but also a warning to them, therefore, he did not shy away from reporting not very commendable behavior. It fit perfectly into the didactic intention of his historiography.
Bibliografia
Ranatowicz S., Casimiriae civitatis, urbi Cracoviensi confrontatae, origo. In eaque ecclesiarum erectiones et religiosorum fundationes, nec non series, vitae, res gestae praepositorum Conventus Canonicorum Regularium Lateranensium S[ancti] Augustini ad Ecclesiam S[acratis] S[imi] Corporis Christi descriptae a Stephano Ranothowicz eiusdem conventus et Ecclesiae Canonico Regul[ari] professo, Biblioteka Jagiellońska, rkps., sygn. 3742.
Ranatowicz S., Jasna Pochodnia Życia Apostolskiego, Kraków 1660.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.
