Czytania biblijne jako źródło przepowiadania podczas uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.2502Słowa kluczowe:
miłość Boga, Serce Jezusa, Msza o Najświętszym Sercu Pana Jezusa, źródło przepowiadaniaAbstrakt
Niniejsze opracowanie jest próbą ukazania bogatej treści tekstów biblijnych przewidzianych na uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz zasadniczych tematów teologicznych, które należy podjąć w głoszeniu homilii we wspomniane święto. Praca została ujęta w trzech częściach. W pierwszej części artykułu została dokonana ogólna prezentacja źródeł przepowiadania podczas mszy o Najświętszym Sercu na podstawie tekstów świętych. Następnie dokładniej przedstawiono i omówiono teksty biblijne przewidziane na tę uroczystość, a na koniec zaprezentowano główne tematy, które tego dnia powinni podjąć homiliści.
Bibliografia
Augé M., Rok liturgiczny. To sam Chrystus, który trwa w swoim Kościele, tłum. K. Stopa, Kraków 2013.
Benedykt XVI, Encyklika Deus caritas est.
Nowy Komentarz Biblijny, Stary Testament, t. 22, cz. 1, Księga Izajasza, rozdziały 1–12, wstęp, przekł. z oryginału, komentarz T. Brzegow, Częstochowa 2010.
Dziś uroczystość Najśw. Serca Pana Jezusa, https://www.deon.pl/religia/kosciol-i-swiat/z-zycia-kosciola/art,19096,dzis-uroczystosc-najsw-serca-pana-jezusa (27.06.2014).
Gaweł J., Liczy się miłość. W nurcie nauczania Jana Pawła II o Bożym Sercu w pierwszą rocznicę pielgrzymki do ojczyzny, Kraków 2000.
Hojnowski J., Słownik kultu Serca Jezusowego, Kraków 2000.
Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 1994.
Komentarz praktyczny do Nowego Testamentu, red. L. Stachowiak, t. 1, Poznań–Kraków 1999.
Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Dyrektorium homiletyczne, Poznań 2015.
Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii. Zasady i wskazania, Poznań 2003.
Królikowski J., Chrystologia symboliczno-mistyczna u podstaw kultu Najświętszego Serca Jezusa, w: Serce Jezusa w misterium Kościoła. 250 lat kultu Serca Pana Jezusa w Polsce, red. W. Pałęcki, Z. Głowacki, Lublin 2016, s. 23–32.
Lekcjonarz mszalny, t. 3, Okres zwykły od 1 tygodnia zwykłego do 11 tygodnia zwykłego, Poznań 2015.
Lekcjonarz mszalny, t. 7, Czytania w Mszach obrzędowych, okolicznościowych, wotywnych, Poznań–Warszawa 1977.
Liturgiczne święto Boskiego Serca Pana Jezusa początkowo było przywilejem tylko dla Polski http://gosc.pl/doc/3204480.Uroczystosc-Najswietszego-Serca-Pana-Jezusa (23.06.2017).
Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego: Komentarz katolicki i ekumeniczny na XXI wiek, red. W. R. Farmer, red. wyd. pol. W. Chrostowski, Warszawa 2000, s. 731–748.
Mocydlarz W., Od „Miserebitur” do „Cogitationes”. Aspekty liturgiczne oraz teologiczno-pastoralne idee mszy o Najświętszym Sercu Jezusa, w: Serce Jezusa w misterium Kościoła. 250 lat kultu Serca Pana Jezusa w Polsce, red. W. Pałęcki, Z. Głowacki, Lublin 2016, s. 33–61.
Mocydlarz W., Serce Jezusa w liturgii, Kraków 2009.
Mszał rzymski 2002.
Nadolski B., Czytania biblijne w liturgii, w: Leksykon liturgii, red. B. Nadolski, Poznań 2006, s. 291–294.
Nadolski B., Mszał, w: Leksykon liturgii, red. B. Nadolski, Poznań 2006, s. 990–992.
Nadolski B., Psalm responsoryjny – słowo Boże śpiewane, w: Msza Święta – rozumieć, aby lepiej uczestniczyć. Wykład liturgii Mszy, red. J. Hadalski, Poznań 2013, s. 220–222.
Napora K., Serce Boga w Piśmie Świętym, w: Serce Jezusa w misterium Kościoła. 250 lat kultu Serca Pana Jezusa w Polsce, red. W. Pałęcki, Z. Głowacki, Lublin 2016, s. 13–22.
Pelletier A. M., Księga Izajasza, w: Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego: komentarz katolicki i ekumeniczny na XXI wiek, red. W. R. Farmer, red. wyd. pol. W. Chrostowski, Warszawa 2000, s. 843–881.
Pietraszko J., Otwarte Chrystusowe Serce. Medytacje pierwszopiątkowe, Kraków 2001.
Pietrzak W., Formy przepowiadania o Sercu Jezusa. Uwagi homiletyczno-praktyczne, w: Misterium Serca Jezusa. Duchowość na III Tysiąclecie, red. J. Wełna, Warszawa 2007, s. 125–141.
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. Biblia Tysiąclecia, wyd. 4, Poznań–Warszawa 1990.
Pius XII, Haurietis Aquas, II, 1.
Ratzinger J., Tajemnica Wielkiej Nocy jako najgłębsza treść i postawa kultu Serca Jezusowego, w: Tajemnica Jezusa Chrystusa, Kielce 1994, s. 48–49.
Ravasi G., Księga czwarta (Ps 90–106) i piąta (Ps 107–150), w: Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego: Komentarz katolicki i ekumeniczny na XXI wiek, red. W. R. Farmer, red. wyd. pol. W. Chrostowski, Warszawa 2000, s. 731–748.
Ravasi G., Psalmy „modlitwą ludu Bożego”, tłum. F. Gołębiowski, Częstochowa 1998, s. 31.
Sicre Diaz J. L., Duchowość proroków, w: Duchowość Starego Testamentu, red. A. Fanuli, i in., tłum. A. Pierzchała, t. 1, Kraków 2002, s. 299–325 (Historia Duchowości, 1).
Sinka T., Liturgika. Zarys liturgiki, Kraków 1994.
Sławiński H., Chrystus urzeczywistnił Pismo. Homilie na rok A, Kraków 2007.
Sławiński H., Znaczenie lekcjonarza mszalnego w kaznodziejstwie, „Studia Włocławskie” 6 (2003), s. 386–403.
Słoma I., Serce Jezusa w formularzach mszału rzymskiego, „Liturgia Sacra” 21 (2015) nr 1, s. 107–114.
Szewczyk L., Liturgia jako źródło homilii w przepowiadaniu kapłanów archidiecezji katowickiej w latach 1972–1999, „Ruch Biblijny i Liturgiczny” 57 (2004) nr 4, s. 279–287.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).
