Uwagi na temat możliwości rozróżniania między „formą” a „sensem” ekspresji religijnej

Autor

  • Bogumił Chmiel Nowy Sącz

DOI:

https://doi.org/10.15633/acr.1976

Słowa kluczowe:

religia, język, desakralizacja, forma, istota

Abstrakt

Przedmiotem artykułu jest przedstawienie problematyki związanej z leżącym u podstaw
„modernizacji” języka teologii rozróżnieniem na absolutny/ahistoryczny „sens”
Objawienia oraz jego relatywną/dziejowo uwarunkowaną „formę”. Celem analiz jest
wykazanie, że owo rozróżeninie nie może być pojmowane jako obowiązujące absolutnie.
Jest ono jedynie relatywnie ważne, gdy występuje w ramach poszczególnych
teologicznych „paradygmatów”. Dodatkowo wskazano argumenty za tezą, wedle
której takie próby „modernizacji” form wyrazu mogą przyczyniać się do stopniowej
laicyzacji chrześcijańskiego przesłania.

Bibliografia

Chisholm R. S., Teoria poznania, przeł. R. Ziemińska, Lublin 1994.

Coomaraswamy R. P., The destruction of Christian tradition, Bloomington 2006.

Ebeling F., The secret history of Hermes Trismegistus. Hermeticism form ancient

to modern times, New York 2007.

Feyerabend P. K., Jak być dobrym empirystą, przeł. K. Zamiara, Warszawa 1979.

Ficino M., Platonic theology, vol. 1, trad. M. J. B. Allen, J. Hankins, London 2001–2006.

Gilson E., Jedność doświadczenia filozoficznego, przeł. Z. Wrzeszcz, Warszawa 1968.

Justyn Męczennik, Apologia, [w:] M. Michalski, Antologia literatury patrystycznej,

t. 1, Warszawa 1975.

Krąpiec M. A., Język i świat realny, Lublin 1985.

Kuhn T., Struktura rewolucji naukowych, przeł. H. Ostromęcka, Warszawa 2009.

Pietras H., Eschatologia Kościoła pierwszych czterech wieków, Kraków 2007.

Quine W. V., Z punktu widzenia logiki, przeł. B. Stanosz, Warszawa 2004.

Tacjan Syryjczyk, Przemowa do Greków, [w:] M. Michalski, Antologia literatury

patrystycznej, t. 1, Warszawa 1975.

Tillich P., Utracony wymiar, przeł. J. Kłoczowski, „W Drodze” 1973, nr 2, s. 3–9.

Pobrania

Opublikowane

2017-05-30

Numer

Tom 48 (2016)

Dział

Teologia

Licencja

Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:

  1. Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
  2. Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie  (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
  3. Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.