Rozeznawanie dziewicy konsekrowanej w kierownictwie duchowym
DOI:
https://doi.org/10.15633/acr.5302Słowa kluczowe:
rozeznawanie duchowe, kierownictwo duchowe, ordo virginumAbstrakt
Niniejszy artykuł podejmuje kwestię odpowiedzialności dziewicy konsekrowanej za swoją formację, czego częścią jest rozeznawanie w kierownictwie duchowym. Poruszono w nim kwestię osób, które służą dziewicy konsekrowanej w kierownictwie duchowym, a więc kierownika duchowego, stałego spowiednika i biskupa diecezjalnego. Omówiono źródła życia duchowego, jakimi są słowo Boże, czyli Pismo Święte i Tradycja, duchowość dziewicy konsekrowanej i liturgia, a także głos serca, w aspekcie kierownictwa duchowego. Poruszono kwestię posłuszeństwa i oporu wewnętrznego w kierownictwie duchowym. Zajęto się procesem indywidualnego rozeznawania, które dotyczy kierownictwa duchowego.
Bibliografia
Augustyn J., Praktyka kierownictwa duchowego, Kraków 1993.
Augustyn J., Rozeznawanie duchowe, cz. 1, www.czestochowa-jezuici.pl/2015/04/24rozeznawanie-duchowe-cz-1/ (29.04.2020).
Barry W.A., Connolly W.J., Kierownictwo duchowe w praktyce, przekł. P. Samerek, J. Oniszczuk, Kraków 1992.
Benedykt XVI, Posynodalna adhortacja apostolska o słowie Bożym w życiu i misji Kościoła Verbum Domini, https://www.vatican.va/content/dam/benedict-xvi/ pdf/apost_exhortations/documents/hf_ben-xvi_exh_20100930_verbum-domini_pl.pdf (10.01.2022).
Bez niejasności w relacjach. Z Agatą Rusak, psychologiem, psychoterapeutą i superwizorem Stowarzyszenia Psychologów Chrześcijańskich rozmawia Marcin Walczak, „Pastores. Kwartalnik poświęcony formacji kapłańskiej” (2020) nr 1 (86), s. 67–82.
Bianchi E., Przemodlić słowo. Wprowadzenie do „lectio divina”, tł. A. Tronina, Kraków-Tyniec 1998.
Desprez V., Początki monastycyzmu, t. 1: Dzieje monastycyzmu chrześcijańskiego do soboru efeskiego (431), przekł. J. Dembska, red. naukowa M. Starowieyski, Kraków-Tyniec 1999.
Dyrek K., Trudności w relacji między kierownikiem duchowym i osobą prowadzoną podczas kierownictwa duchowego, w: W kręgu kierownictwa duchowego, t. 2, red. U. Chmiel, Kraków 1994, s. 49–61.
Hiżycki S., Czy mnich może złamać obietnicę daną przełożonemu?, „Cenobium” (2017) nr 24, s. 67–77.
Jan Paweł II, Adhortacja apostolska o katechizacji w naszych czasach Catechesi tradendae, https://www.vatican.va/content/john-paul-ii/pl/apost_exhortations/documents/hf_jp-ii_exh_16101979_catechesi-tradendae.html (10.01.2022).
Jan Paweł II, Adhortacja apostolska o życiu konsekrowanym i jego misji w Kościele i świecie Vita consecrata, https://www.vatican.va/content/john-paul-ii/pl/ apost_exhortations/documents/hf_jp-ii_exh_25031996_vita-consecrata.html (10.01.2022).
Jurado M.R., Rozeznawanie duchowe. Teologia, historia, praktyka, przekł. K. Homa, Kraków 2002.
Kasprzak D., Ojcostwo duchowe w myśli patrystycznej – zarys zagadnienia, „Polonia Sacra” 20 (2016) nr 3 (44), s. 101–122.
Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 1994.
Kisiel S., Niektóre aspekty kształtowania u młodzieży dojrzałego sumienia, „Collectanea Theologica” 56 (1986) f. 2, s. 55–63.
Kobylińska Z., Jean Vanier – wątpliwości na marginesie oskarżenia, https:ekai.pl/ jean-vanier-watpliwosci-na-marginesie-oskarzenia/ (29.04.2020).
Kochel J., W szkole słowa Bożego. Medytacje w rytmie „lectio divina”, Opole 2001.
Kodeks prawa kanonicznego, przekład polski zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu Polski, Poznań 1984.
Konferencja Episkopatu Polski, Dyrektorium katechetyczne Kościoła katolickiego w Polsce, Kraków 2001.
Kongregacja ds. Duchowieństwa, Dyrektorium ogólne o katechizacji, Poznań 1998. Kongregacja ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, Ecclesiae Sponsae Imago. Instrukcja na temat „ordo virginum”, Pelplin 2019.
Kudasiewicz J., Modlitwa Biblią. Wprowadzenie do „lectio divina”, Kielce 2000.
Masini M., Wprowadzenie do „lectio divina”. Teologia, metoda, duchowość, praktyka, tł. B. Żurowska, Kraków 2001.
Merton T., Kierownictwo duchowe i medytacja, Kraków–Niepokalanów 1995.
Mszał rzymski dla diecezji polskich, wyd. pierwsze, Poznań 1986.
Naumowicz J., Kierownictwo duchowe w tradycji monastycznej, w: Sztuka kierownictwa duchowego. Poradnik, red. J. Augustyn, Kraków 2013, s. 155–164.
Pontyfikał rzymski odnowiony zgodnie z postanowieniem świętego Soboru Powszechnego Watykańskiego II, wydany z upoważnienia papieża Pawła VI, poprawiony staraniem papieża Jana Pawła II, Obrzędy konsekracji dziewic, wydanie wzorcowe, Katowice 2001.
Pudełko A.M., Ksiądz i siostra zakonna – przestrzenie spotkania, „Pastores. Kwartalnik poświęcony formacji kapłańskiej” (2020) nr 1 (86), s. 40–47.
Ruffing J.K., Kierownictwo duchowe. Dalsze etapy, przekł. K. Gdowska, Kraków 2010. Rupnik M.I., Rozeznawanie duchowe, cz. 1: Ku doświadczeniu Boga, Częstochowa
Secondin B., Modlitewna lektura Pisma Świętego, t. 1: Zasady, przykłady i metoda medytacji „lectio divina” w grupie i dla osób indywidualnych, przekł. A. Ryndak-Laciuga, Kraków 2006.
Secondin B., Modlitewna lektura Pisma Świętego, t. 2: 27 przykładów, aby nauczyć się medytacji „lectio divina”, przekł. A. Ryndak-Laciuga, Kraków 2006.
Sobór Watykański II, Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym Dei verbum, w: Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje, Poznań 2002, s. 350–362. Špidlik T., „Starzec” Ignacy. Przykład ojcostwa duchowego, przekł. H. Ćmiel, Częstochowa 2003.
Stypułkowska B., Biblijna katecheza o miłosierdziu skierowana do dziewic konsekrowanych. Przyczynek do formacji stałej, w: Oblicza miłosierdzia w Biblii, red. J. Jaromin, Wrocław 2016, s. 97–122.
Stypułkowska B., Formacja teologiczna w „ordo virginum”, „Analecta Cracoviensia” 52 (2020), s. 89–129.
Stypułkowska B., Indywidualne formy życia konsekrowanego w kontekście Roku życia konsekrowanego, „Częstochowskie Studia Teologiczne” 43 (2015), s. 117–145.
Stypułkowska B., Maryja – Matka, Siostra i Nauczycielka dziewicy konsekrowanej,„Częstochowskie Studia Teologiczne” 48 (2021), s. 99–125.
Stypułkowska B., Perspektywy dla dziewic konsekrowanych żyjących w świecie wynikające z duchowości monastycznej, „Analecta Cracoviensia” 48 (2016), s. 195–222.
Stypułkowska B., Pustelnicy jako przedstawiciele indywidualnej formy życia konsekrowanego, „Analecta Cracoviensia” 50 (2018), s. 125–160.
Stypułkowska B., Rady ewangeliczne w życiu dziewicy konsekrowanej, „Annales Canonici” 14 (2018) 2, s. 291–321.
Św. Hieronim, Z Prologu do komentarza Księgi Izajasza proroka, w: Liturgia godzin. Codzienna modlitwa Ludu Bożego, t. 4: Okres zwykły, tygodnie XVIII–XXXIV, Poznań 1988, s. 1226.
„Uważajcie, jak słuchacie” (Łk 8, 18). Teoria i praktyka „lectio divina”, red. H. Witczyk, S. Haręzga, Kielce 2003.
Weron E., Kierownictwo duchowe, Poznań–Warszawa 1983.
Wons K., Jak żyć słowem Bożym na co dzień, Kraków 2000.
Zarzycki S.T., Abba, w: Leksykon duchowości katolickiej, red. M. Chmielewski, Lublin–Kraków 2002, s. 31.
Zatorski W., Usłyszeć słowo Boże. Praktyka „lectio divina”, Kraków 1999.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Beata Stypułkowska
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).
