Mistyczna jedność Kościoła w dziełku Dominus vobiscum św. Piotra Damianiego
DOI:
https://doi.org/10.15633/acr.4046Słowa kluczowe:
Eucharystia, Kościół, mistyczna jedność, wielość, modlitwa, chwała BożaAbstrakt
Święty Piotr Damiani (1007–1072) w swoim bogatym dorobku teologicznym zostawił także dziełko zatytułowane Dominus vobiscum. Zajmuje się w nim kwestią jedności Kościoła, którą ujmuje w perspektywie eucharystycznej. Pokazuje, a jaki sposób Eucharystia pozwala na odpowiednie rozumienie jedności Kościoła, a także na jej odpowiednie przeżywanie duchowe. Jest to zagadnienie tym ważniejsze, że chodzi w nim o uwypuklenie zbawczego znaczenia jedności Kościoła, która w sposób niejako pierwotny opisuje tajemnicę eklezjalnej wspólnoty. Ważnym elementem wykładu św. Piotra Damianiego jest pokazanie niektórych bardziej szczegółowych, poniekąd fenomenologicznych, aspektów tej jedności, wyrastających z jej koncentracji eucharystycznej, takich jak jedność czci oddawanej Bogu, jedność w modlitwie, jedność w wielości celebracji itd. Wszystkie te aspekty sprawiają, że jedność Kościoła jawi się w swojej głębokiej rzeczywistości oraz wyłania się jasno jej znaczenie duchowe i historyczne.
Bibliografia
Beati Alberti Magni (…) Operum Tomus Decimus-Sextus, Lvgduni 1651.
Benerichetti R., L’eremo e la cathedra. Vita di san Pier Damiani (Ravenna 1007 – Faenza 1072), Milano 2007.
Cantarella G. M., Manuale della fine del mondo. Il travaglio dell’Europa medievale, Torino 2015.
D’Acunto N., Prospettive sulla figura e sull’opera di Pier Damiani, nelle pubblicazioni per il millenario della sua nascita, „Rivista di Storia della Chiesa In Italia” 64 (2010) s. 538–549.
Dono e compito. La Chiesa nel Simbolo della fede, a cura di Ph. Goyret, Roma 2012.
Facchini U., San Pier Damiani. L’eucologia e le preghiere. Contributo alla storia dell’eucologia medievale. Studio critico e liturgico-teologico, Roma 2000
Facchini U., Pier Damiani – un Padre del secondo millennio. Bibliografia 1007–2007, Roma 2007.
Fornasari G., Medioevo riformato del secolo XI. Pier Damiani e Gregorio VII, Napoli 1995.
Fornasari G., Pietro Damiani, w: Il grande libro dei Santi. Dizionario enciclopedico, a cura di C. Leonardi, A. Riccardi, G. Zarri, t. 3, Cinisello Balsamo (Milano) 1998, s. 1620–1625.
Howe J., Did St. Peter Damian die in 1073? A new perspective on his final days, „Analecta Bollandiana” 128 (2010) no. 1, s. 67–86.
Jan Chryzostom, Homilie na Ewangelię według św. Mateusza (cześć druga: homilie 41–90), tłum. A. Baron, J. Krystyniacki, Kraków 2001 (Źródła Myśli Teologicznej, 23).
Kadłubek Z., Święty Piotr Damiani, Kraków 2006.
Leclercq J., Saint Pierre Damien eremite et homme d’Église, Roma 1960.
Leclercq J., Pier Damiano, w: Dizionario degli Istituti di Perfezione, a cura di G. Pellicia, G. Rocca, t. 6, Roma 1980, kol. 1686–1690.
Longo U., Come angeli in terra. Pier Damiani, la santità e la riforma del secolo XI, Roma 2012.
Opere di Pier Damiani. Edizione latino-italiana promossa dalla Congregazione Camaldolese OSB diretta da G. I. Gargano, Roma 2000-.
Pałubska Z., Siodłowska M., Piotr Damiani, w: Encyklopedia katolicka, t. 15, red. E. Gigilewicz, Lublin 2011, kol. 639–641.
Petrus Damianus, Liber qui apellatur, Dominus vobiscum, ad Leonem eremitam, in: S. Petri Damiani Opera omnia, t. 2, ed. J.-P. Migne, Parisiis 1853, kol. 231–252 (Patrologiae Cursus Completus. Series Latina, 145)
Pier Damiani. L’eremita, il teologo, il riformatore (1007–2007), a cura di M. Tagliaferri, Bologna 2009.
Pier Damiani, Sermoni (36–76), a cura di U. Facchini, L. Saraceno, Roma 2015 (Opere di Pier Damiani, 2/2).
Pierwsi świadkowie. Pisma Ojców Apostolskich, tłum. A. Świderkówna, Kraków 1998 (Biblioteka Ojców Kościoła, 10).
Piotr Damiani, Pisma monastyczne, tłum. E. Buszewicz, red. nauk. i oprac. K. Skwierczyński, Kraków 2018 (Źródła Monastyczne, 83).
Pius PP. XII, Litterae encyclicae Mediator Dei (20.11.1947), „Acta Apostolicae Sedis” 39 (1947), s. 521–595.
San Pier Damiani, Liber Gomorrhianus. Omosessualità ecclesiastica e riforma della Chiesa, a cura di E. D’Angelo, Alessandria 2001.
Skwierczyński K., Millennium urodzin świętego Piotra Damianiego, „Przegląd Historyczny” 100 (2009), s. 293–300.
Skwierczyński K., Mury Sodomy. Piotra Damianiego „Księga Gomory” i walka z sodomią wśród kleru, Kraków 2011.
Szablewski M., Msza bez ludu. Znak jedności czy podziału?, Kraków 2004.
Tabacco G., Spiritualità e cultura nel Medioevo. Dodici percorsi nei territori del potere e della fede, Napoli 1993.
Tammi P., L’eremitismo in san Pier Damiani come strumento di reforma, Roma 2011.
Thomas de Aquino, Summa theologiae, Parisiis 1888.
Vonier A., La chiave della dottrina eucaristica, Milano 1955.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).
