Nadzieja w Jezusie Chrystusie
DOI:
https://doi.org/10.15633/acr.955Słowa kluczowe:
nadzieja, rozpacz, ufność, wieczność, stworzenie, krzyż, modlitwaAbstrakt
Proces sekularyzacji, który naznacza swoim wpływem dzisiejszą religię i kulturę, wywiera swój wpływ także na nadzieję chrześcijańską. Z tego powodu w nowej formie pojawiają się dwa kluczowe grzechy przeciw nadziei, którymi są rozpacz i zuchwała ufność. Przez nie człowiek gubi się w swojej wolności, zamyka się przed nim droga ku przyszłości. Świat bez nadziei, jak w czasach przedchrześcijańskich, staje się smutny i zimny duchowo. W istniejącej sytuacji pojawia się pytanie, w jaki sposób odnowić przekonanie o wartości nadziei i jak ją ukazywać wobec trudności, które napotyka ona w codziennym życiu. Artykuł wskazuje wzór człowieka nadziei, którym jest męczennik. Przypomina on, że w głoszeniu nadziei ważne jest zwrócenie uwagi na: bliskość wieczności, pozytywny wymiar stworzenia oraz perspektywę krzyża. Natomiast zwieńczeniem duchowym nadziei jest modlitwa.
Bibliografia
Grelot P., Świat, który ma nadejść, tłum. L. Rutowska, Warszawa 1979.
Greshake G., Życie silniejsze niż śmierć. O nadziei chrześcijańskiej, tłum. J. Kubaszczyk, Poznań 2010.
Moltmann J., Theologie der Hoffnung. Untersuchungen zur Begründung und zu den Konsequenzen einer christlichen Eschatologie, Gütersloh 1997.
Moysa S., „Teraz zaś trwają te trzy”, Warszawa 1986.
Pieper J., Nadzieja a historia. Pięć wykładów salzburskich, tłum. P. Waszczenko, Warszawa 1981.
Rahner K., Zur Theologie der Hoffnung, [w:] tegoż, Schriften zur Theologie, Bd. 8, Einsiedeln 1967, s. 561–579.
Ratzinger J., Wiara i przyszłość, tłum. P. Waszczenko, Warszawa 1975.
Tischner J., Świat ludzkiej nadziei, Kraków 2005.
Vogüé A. de, Pragnąć życia wiecznego. Nadzieja wczoraj i dziś, tłum. A. Małecka-Petit, Kraków 2005.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2015 Janusz Królikowski

Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.