Nadzieja w Jezusie Chrystusie
DOI:
https://doi.org/10.15633/acr.955Słowa kluczowe:
nadzieja, rozpacz, ufność, wieczność, stworzenie, krzyż, modlitwaAbstrakt
Proces sekularyzacji, który naznacza swoim wpływem dzisiejszą religię i kulturę, wywiera swój wpływ także na nadzieję chrześcijańską. Z tego powodu w nowej formie pojawiają się dwa kluczowe grzechy przeciw nadziei, którymi są rozpacz i zuchwała ufność. Przez nie człowiek gubi się w swojej wolności, zamyka się przed nim droga ku przyszłości. Świat bez nadziei, jak w czasach przedchrześcijańskich, staje się smutny i zimny duchowo. W istniejącej sytuacji pojawia się pytanie, w jaki sposób odnowić przekonanie o wartości nadziei i jak ją ukazywać wobec trudności, które napotyka ona w codziennym życiu. Artykuł wskazuje wzór człowieka nadziei, którym jest męczennik. Przypomina on, że w głoszeniu nadziei ważne jest zwrócenie uwagi na: bliskość wieczności, pozytywny wymiar stworzenia oraz perspektywę krzyża. Natomiast zwieńczeniem duchowym nadziei jest modlitwa.
Bibliografia
Grelot P., Świat, który ma nadejść, tłum. L. Rutowska, Warszawa 1979.
Greshake G., Życie silniejsze niż śmierć. O nadziei chrześcijańskiej, tłum. J. Kubaszczyk, Poznań 2010.
Moltmann J., Theologie der Hoffnung. Untersuchungen zur Begründung und zu den Konsequenzen einer christlichen Eschatologie, Gütersloh 1997.
Moysa S., „Teraz zaś trwają te trzy”, Warszawa 1986.
Pieper J., Nadzieja a historia. Pięć wykładów salzburskich, tłum. P. Waszczenko, Warszawa 1981.
Rahner K., Zur Theologie der Hoffnung, [w:] tegoż, Schriften zur Theologie, Bd. 8, Einsiedeln 1967, s. 561–579.
Ratzinger J., Wiara i przyszłość, tłum. P. Waszczenko, Warszawa 1975.
Tischner J., Świat ludzkiej nadziei, Kraków 2005.
Vogüé A. de, Pragnąć życia wiecznego. Nadzieja wczoraj i dziś, tłum. A. Małecka-Petit, Kraków 2005.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2015 Janusz Królikowski
Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).
