Situation der Katechese in Europa zu Beginn des 21. Jhs. Nach der Veröffentlichung des Directorium catechisticum generale

Abstrakt

Powyższy wykład został wygłoszony w Rzymie podczas Seminar of Study on Catechesis in Europe, the United States of America and Latin America, zorganizowanego przez Pontificio Consiglio per la Promozione della Nuova Evangelizzazione, w dniach od 6 do 8 marca 2014 roku. Do udziału w tym seminarium zostało zaproszonych 35 osób: pracowników wydziałów katechetycznych, wykładowców uniwersyteckich, katechetów, redaktorów czasopism naukowych i duszpasterzy. Nawiązując do epizodu związanego z przyjęciem chrztu przez zamożną mieszkankę miasta Tiatyra, o imieniu Lidia, opisanego w 16 rozdziale Dziejów Apostolskich, zwrócono uwagę na fakt, iż w praktyce katechetycznej i ewangelizacyjnej mamy do czynienia z działaniami na dwóch płaszczyznach: ludzkiej i boskiej. Jeśli chodzi o boską płaszczyznę, pozostaje ona poza naszym poznaniem. Mamy natomiast wpływ na kształtowanie ludzkiej płaszczyzny, gdyż to od nas zależy, w jakim stopniu wykorzystamy nasze możliwości, aby być dobrze przygotowanym do głoszenia Ewangelii. Należy stwierdzić, że po Soborze Watykańskim II Kościół zintensyfikował swe wysiłki na polu działalności katechetycznej. Wyrazem tego jest wielkie bogactwo dokumentów na temat katechezy. Na pierwszym miejscu należy wymienić niezwykłą publikację jaką jest Katechizm Kościoła katolickiego z roku 1992, a także Dyrektorium ogólne o katechizacji z roku 1997. W następstwie tych publikacji powstały trzy inicjatywy starające się opisać sytuacje katechezy w Europie. Były to inicjatywy Rady Biskupów Europy (Concilium Conferentiarum Episcoporum Europae – CCEE) z roku 2005, inicjatywa niemiecka z roku 2007 oraz inicjatywa Katedry Katechetyki Papieskiego Uniwersytetu Jana Pawła II w Krakowie z roku 2009. Autor tej ostatniej inicjatywy został zaproszony przez przewodniczącego Pontificio Consiglio per la Promozione della Nuova Evangelizzazione, abp. Rina Fisichellę do zaprezentowania wyników badań na wspomnianym wyżej seminarium. W artykule została przedstawiona sytuacja katechezy w krajach Unii Europejskiej i z nią związanych. Zwrócono uwagę na kościelne dokumenty na temat katechezy, model nauczania religii w szkołach i w parafiach. Zaprezentowane zostały czynniki, które mają wpływ na realizację nauczania religii w szkołach i parafii. Okazuje się, że pomimo trudności, nauczanie religii w szkole jest podstawową formą dotarcia z Ewangelią do dzieci i młodzieży. W związku z tym, że nie można mówić o jednym modelu katechezy w Europie, należy położyć nacisk na przemyślenie, jak pomóc szkolnemu nauczaniu religii zachować katechetyczny charakter. Wydaje się, że w dobie nowej ewangelizacji wskazane jest mówienie także o nowej katechizacji, czemu pomogłoby opracowanie nowego, trzeciego dyrektorium katechetycznego.