Miłosierdzie antropologiczne w doświadczeniu mistycznym (Faustyna Kowalska) i refleksji filozoficznej (Józef Tischner). Elementy (teo-)antropologii ontologicznej. Część II
DOI:
https://doi.org/10.15633/acr.4050Słowa kluczowe:
miłosierdzie antropologiczne, etyka, religia, metafizyka, bycie sobą, (teo-)antropologia ontologicznaAbstrakt
Artykuł stanowi drugą część studium poświęconego analizie porównawczej dwu wizji miłosierdzia antropologicznego: religijnej o charakterze mistycznym – ukazanej w Dzienniczku Faustyny Kowalskiej i etyczno-religijnej o charakterze refleksyjnym – zawartej w myśli filozoficznej Józefa Tischnera. Niniejszy artykuł koncentruje się na analizie wizji miłosierdzia antropologicznego w ujęciu Tischnera. Ogólna zgodność badanych wizji w aspekcie religijnym pozwala badać je z perspektywy jednego problemu: wzajemnego oddziaływania etyki i religii. Problem jest podejmowany na gruncie (teo-)antropologii ontologicznej (bada człowieka od strony możliwości i powinności bycia sobą). Cel analiz to uzasadnienie tezy, że wzajemne oddziaływanie etyki i religii jest możliwe przy założeniu czynnika metafizycznego. Cel ten osiąga się poprzez pokazanie, że etyczno-religijne miłosierdzie antropologiczne w rozumieniu Tischnera ma metafizyczne podstawy oraz istotę i że w ich pojęciach można określać zjawiska religijnego miłosierdzia antropologicznego ukazanego w Dzienniczku.
Bibliografia
Bobko A., Wstęp. Józefa Tischnera myślenie o człowieku, w: J. Tischner, O człowieku. Wybór pism filozoficznych, oprac. A. Bobko, Wrocław–Warszawa–Kraków 2003.
Gadacz T., Bóg w filozofii Tischnera, „Znak” 2001 nr 550, s. 25–38.
Gadacz T., Filozofia Boga w XX wieku. Od Lavelle’a do Tischnera, Kraków 2007.
Karpiński P., Zrozumieć człowieka. Antropologia kazań Ks. Józefa Tischnera, Sandomierz 2012.
Kowalska F., Dzienniczek. Miłosierdzie Boże w duszy mojej, Warszawa 2005.
Szary S., Człowiek – podmiot dramatu. Antropologiczne aspekty filozofii dramatu Józefa Tischnera, Kęty 2005.
Tarnowski K., Bóg u Levinasa i Tischnera, w: Fenomenologia polska a chrześcijaństwo, red. J. Gomułka, Kraków 2014, s. 353–367.
Tischner J., Drogi i bezdroża miłosierdzia, Kraków 2015.
Tischner J., Etyka wartości i nadziei, w: Wobec wartości, D. von Hildebrand, J. Kłoczowski, J. Paściak, J. Tischner, Poznań 1984, s. 55–149.
Tischner J., Fenomenologia spotkania, „Analecta Cracoviensia” 10 (1978), s. 73–98.
Tischner J., Filozofia dramatu. Wprowadzenie, Paris 1990.
Tischner J., Idąc przez puste Błonia, Kraków 2005.
Tischner J., Ksiądz na manowcach, Kraków 2007.
Tischner J., Myślenie według wartości, Kraków 1982.
Tischner J., Myślenie w żywiole piękna, Kraków 2005.
Tischner J., Nadzieja czeka na słowo, Kraków 2011.
Tischner J., O myśleniu i doświadczeniu w Królestwie wiary, w: Horyzont dialogu i rozumienia. W kręgu myśli Józefa Tischnera, red. K. Pietrych, Łódź 2015, s. 19–28.
Tischner J., Polski młyn, Kraków 1991.
Tischner J., Spór o istnienie człowieka, Kraków 1998.
Tischner J., Sprawa osoby – wstępne przybliżenie, „Logos i Ethos” 1992 nr 2, s. 5–19.
Tischner J., Uprawiam filozofię dobra, w: Rozmowy o filozofii, red. A. Zieliński, M. Bagiński, J. Wojtysiak, Lublin 1996, s. 251–269.
Tischner J., Zrozumieć własną wiarę, Kraków 2006.
Tischner J., Zańko D., Gowin J., Przekonać Pana Boga, Kraków 2010.
Tischner J., Żakowski J., Tischner czyta „Katechizm”, Kraków 2009.
Wajsprych D., Pedagogia agatologiczna. Studium hermeneutyczno-krytyczne projektu etycznego Józefa Tischnera, Toruń–Olsztyn 2011.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).