Małżeństwa wolne od zapowiedzi w prawie kanonicznym (z uwzględnieniem polskiego prawa partykularnego)
DOI:
https://doi.org/10.15633/acan.2774Słowa kluczowe:
kanoniczne prawo małżeńskie, zapowiedzi małżeńskie, partykularne prawo kanoniczne w Polsce, dochodzenie przedślubneAbstrakt
Istnieje kilka kategorii małżeństw, które są wyjęte spod prawa o zapowiedziach. Są to: małżeństwa tajne (na mocy prawa kodeksowego); małżeństwa zawierane za dyspensą od przeszkody różności religii (na mocy prawa partykularnego [na przykładzie Polski]); małżeństwa mieszane zawierane za dyspensą od formy kanonicznej (na mocy tejże dyspensy [na przykładzie Polski]); małżeństwa zawierane w niebezpieczeństwie śmierci (na mocy prawa kodeksowego); małżeństwa zawierane w nagłych wypadkach (na mocy epikii); oraz małżeństwa rodzin panujących (na mocy niepamiętnego zwyczaju). Do nich należy dodać małżeństwa, które uzyskały dyspensę od zapowiedzi.Bibliografia
Źródła
Benedykt XIV, Satis Vobis Compertum, w: Codicis Iuris Canonici Fontes, a cura di P. Gasparri, v. I, Romae 1947, s. 701–705.
Codex Iuris Canonici auctoritate Joannis Pauli PP.II promulgatus, „Acta Apostolice Sedis” 75 (1983) 2, s. 1–301.
Codex Iuris Canonici Pii X Pontificis Maximi iussu digestus Benedicti Papae XV auctoritate promulgatus, „Acta Apostolice Sedis” 9 (1917) 2, s. 11–456.
Instrukcja Konferencji Episkopatu Polski o przygotowaniu do zawarcia małżeństwa w Kościele katolickim, „Akta Konferencji Episkopatu Polski” 1 (1998), s. 85–137.
Sacrorum Conciliorum nova, et amplissima collectio, a cura di J. D. Mansi, t. 22, Venetiis 1778.
Sacrorum Conciliorum nova, et amplissima collectio, a cura di J. D. Mansi, t. 33, Parisiis 1902.
Opracowania
Cappello F. M., Tractatus canonico-maralis de sacramentis, t. 5, Taurini–Romae 1950.
Dùllek B., Rozwój kanonicznej instytucji zapowiedzi małżeńskich w Polsce do końca XIX wieku, „Teologia Młodych” 2 (2013), s. 62–68.
Dùllek B., Zapowiedzi małżeństw osób o różnej przynależności kościelnej, „Prawo Kanoniczne” 58 (2015) nr 1, s. 47–56.
Góralski W., Małżeństwo kanoniczne, Warszawa 2011.
Olszewski F., Głoszenie zapowiedzi małżeńskich w prawie kanonicznem, Lublin 1936.
Pawluk T., Prawo koniczne według Kodeksu Jana Pawła II, t. 3, Olsztyn 1984.
Pelczar J., Prawo małżeńskie katolickie z uwzględnieniem prawa cywilnego obowiązującego w Austryi, w Prusach i w Królestwie Polskiem, Kraków 1890.
Roberts J. B., The banns of marriage an historical synopsis and commentary, Washington D.C. 1931.
Sitarz M., Słownik prawa kanonicznego, Warszawa 2004.
Sobański R., Zwyczaj, w: Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego, red. J. Krukowski, t. 1, Poznań 2003, s. 78–87.
Tanquerey A., Synopsis theologiae moralis et pastoralis, t. 1, Rome–Tornaci–Parisiis 1922.
Wernz F. X., Vidal P., Jus Canonicum, t. 5, Romae 1946.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2019 Bolesław A. Dùllek
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrót oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0).
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
