Urząd kierownika duchowego w wyższym seminarium duchownym
DOI:
https://doi.org/10.15633/acan.1817Słowa kluczowe:
kierownik duchowy, seminarium, formacja duchowa, alumniAbstrakt
Niniejszy artykuł podejmuje kwestię urzędu kierownika duchowego w wyższym seminarium duchownym w aspekcie kanonicznym.Najpierw ukazano przepisy mówiące o konieczności urzędu ojca duchownego w wyższym seminarium duchownym. Następnie skoncentrowano się na problematyce kwalifikacji i formacji ojca duchownego. Wreszcie skupiono się na zadaniach kierownika duchowego alumnów.
Bibliografia
Brugnotto G., Il seminario maggiore: autentica comunità ecclesiale. Annotazioni teologico-canonistiche, „Quaderni di diritto ecclesiale” 14 (2001) nr 3, s. 227–249.
Cito D., Annotazioni canonistiche in tema di seminari maggiori, „Ius Ecclesiae” 7 (1995) nr 1, s. 257– 275.
Cito D., Comentario al cán. 239, [w:] Comentario exegético al Código de Derecho Canónico, ed. A. Marzoa, J. Miras, R. Rodríguez-Ocaña, t. 2, cz. 2, Pamplona 19962.
Coccopalmerio F., La formazione al ministero ordinato, „Quaderni di diritto ecclesiale” 14 (1990) nr 1, s. 6–17.
Concilium Oecumenicum Vaticanum II, Decretum de Institutione sacerdotali Optatam totius, AAS 58 (1966), s. 713–727, tekst polski: Sobór Watykański II. Konstytucje, dekrety, deklaracje. Tekst polski. Nowe tłumaczenie, Poznań 2002, s. 288–301.
Conferenza Episcopale Italiana, La formazione dei presbiteri nella Chiesa italiana. Orientamenti e norme per i seminari (terza edizione), 4.11.2006, „Notiziario della Conferenza Episcopale Italiana” 40 (2006) nr 10, s. 289–435.
Congregaticio pro Episcopis, Direttorio per il ministero pastorale dei vescovi „Apostolorum Successores” 22.02.2004, Città del Vaticano 2004, tekst polski: Kongregacja do spraw Biskupów, Dyrektorium o pasterskiej posłudze biskupów „Apostolorum Successores”, Kielce 2005.
Congregatio pro Clericis, Direttorio per il ministero e la vita dei presbiteri Tota Ecclesia, 31.01.1994, Città del Vaticano, 1994, tekst polski: Kongregacja ds. Duchowieństwa, Dyrektorium o posłudze i życiu kapłanów, Città del Vaticano 1994.
Congregazione per l’Educazione Cattolica, Direttive Tra i vari mezzi sulla preparazione degli educatori nei seminari, 4.11.1993, [w:] Enchiridion Vaticanum, vol. 13, Bologna 1995, nr 1734– 1775.
Congregazione per l’Educazione Cattolica, Il periodo propedeutico (10 maggio 1998), Città del Vaticano 1998.
Ioannes Paulus PP. II, Adhortatio apostolica postsynodalis Pastores dabo vobis, 25.03.1992, AAS 84 (1992), s. 657–804, tekst polski: Posynodalna adhortacja apostolska Pastores dabo vobis Ojca Świętego Jana Pawła II do biskupów, do duchowieństwa i wiernych o formacji kapłanów we współczesnym świecie, Wrocław 1995.
Konferencja Episkopatu Polski, Ratio institutionis sacerdotalis pro Polonia, 26.08.1999, Częstochowa 1999.
Piano di formazione sacerdotale per i seminari maggiori della Conferenza Episcopale Spagnola, „Boletín de la Conferencia Episcopal española, Boletín de la Conferencia Episcopal española” 11–12 (1986), s. 118–168.
Pius PP. XI, Litterae encyclicae Ad catholici sacerdotii, 20.12.1935, pars III, AAS 28 (1936), s. 5–53.
Sacra Congregatio pro Episcopis, Directorium Ecclesiae imago de pastorali ministerio Episcoporum, 22.02.1973), [w:] Enchiridion Vaticanum, vol. 4, Bologna 1997, nr 1945–2328, tekst polski: Posoborowe prawodawstwo kościelne, zebrał i przetłumaczył ks. E. Sztafrowski t. 6, z. 1, Warszawa 1975, nr 10370–11035.
Sacra Congregazione per l’Educazione Cattolica, Lettera circolare su alcuni aspetti più urgenti della formazione spirituale nei seminari, 6.01.1980, Roma 1980.
Sacra Congregazione per l’Educazione Cattolica, Ratio fundamentalis institutionis sacerdotalis, 6.01. 1970, AAS 62 (1970), s. 321–384, editio apparata post Codicem iuris canonici promulgatum, 19.03.1985, Typis Polyglottis Vaticanis 1985.
Ziembicki I., Rola ojca duchowego w seminarium, „Studia Sandomierskie” 1 (1980), s. 235–261.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2016 Jerzy Adamczyk
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrót oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0).
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
