Biskup krakowski Piotr Tylicki wobec zakonów w swojej diecezji (1607 - 1616)

Abstrakt

Koniec XVI i początek XVII wieku charakteryzowały się w diecezji krakowskiej intensywnym zaangażowaniem w przeprowadzenie reform wprowadzonych przez Sobór Trydencki. Za rządów biskupa Tylickiego w diecezji krakowskiej w latach 1607-1616 działało 17 zakonów męskich, a należało do nich około 136 klasztorów. Biskup Piotr Tylicki otrzymał przed 1609 rokiem od papieża nominację na wizytatora nadzwyczajnego wszystkich klasztorów w diecezji krakowskiej.  Biskup Piotr Tylicki doceniał znaczenie zakonów w Kościele. Miał świadomość faktu, że zakony wywierały w historii, jak też wywierają nadal, duży wpływ na kształtowanie postaw religijnych wiernych. To pozytywne odniesienie biskupa Tylickiego do życia konsekrowanego wpłynęło na jego żywe zaangażowanie w odnowę życia zakonnego w swojej diecezji według przepisów soboru trydenckiego. Podkreślić należy niewątpliwe zasługi dziesięcioletnich rządów biskupa Piotra Tylickiego dla rozpoczęcia niełatwego dzieła reformowania życia zakonnego w myśl uchwał soboru trydenckiego i podniesienia obserwancji w klasztorach męskich i żeńskich na terenie diecezji krakowskiej.