Początki biblioteki konwentu krakowskiego p.w. św. Bernardyna ze Sieny
DOI:
https://doi.org/10.15633/fhc.1393Słowa kluczowe:
biblioteka, bernardyni, KrakówAbstrakt
Zamiłowanie do korzystania z książek i bibliotek w Zakonie Braci Mniejszych już od początku jego istnienia w wieku XIII wzmogło się szczególnie w konwentach miast uniwersyteckich. Żaden zakonnik nie mógł posiadać książek na własność, ale mógł z nich korzystać na zasadzie wypożyczenia z biblioteki konwenckiej. Od powstania pierwszych klasztorów bernardyńskich w latach 50-tych i następnych wieku XV, konwent św. Bernardyna w stolicy kraju był największy i najlepiej obsadzony. Posiadał najliczniejszy zakonny nowicjat, a także studium przygotowujące do kapłaństwa. Przy pierwszej bibliotece i archiwum prosperowało na stosunkowo wysokim poziomie skryptorium klasztorne. Zakonni pisarze mieszkający w krakowskim konwencie mieli szczególne prawa do korzystania z miejscowej biblioteki i archiwum.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2015 Wiesław Franciszek Murawiec
Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.
