„Droga do Boga”. O zespole malowideł ściennych Francisca de Herrery St. z sewilskiego kościoła Franciszkanów pw. św. Bonawentury
DOI:
https://doi.org/10.15633/fhc.2097Słowa kluczowe:
Francisco de Herrera St., św. Bonawentura, Luis de Rebolledo, Damián de Lugones, malowidła ścienne, emblematy, świętość, mądrość, filozofia, teologia, mistyka, SewillaAbstrakt
W latach 1626–1627 Francisco de Herrera St., najpopularniejszy wówczas malarz działający w Sewilli, pokrył ściany tamtejszego kościoła Franciszkanów pw. św. Bonawentury zbiorem malowideł poświęconych historii i duchowości franciszkańskiej, dopełnionych emblematami odnoszącymi się do twórczości teologicznej patrona świątyni. Malowidła te stanowiły podstawę ciekawego programu ikonograficznego o silnej wymowie teologiczno-pedagogicznej, ze względu na kształcących się w tamtejszym klasztorze młodych zakonników, a wiązanego z nazwiskami dwóch wybitnych Braci Mniejszych: Luisa de Rebolledo i Damiána de Lugones. Zbiór ten, bazując na pismach św. Bonawentury, ukazywał przede wszystkim drogę do świętości, wiodącą poprzez zdobywanie mądrości: od wiedzy filozoficznej, poprzez teologię, aż po kontemplację mistyczną, w której poznajemy Boga i jednoczymy się z Nim.Bibliografia
Sources
Alciato A., Emblemas, ed. S. Sebastián, ed. 2, Madrid 1993.
[St.] Bonawentura z Bagnoregio, Konferencje o sześciu dniach stworzenia albo oświecenia Kościoła. Wydanie synoptyczne tekstu oryginalnego redakcji A oraz B z przekładem polskim, red. i tłum. A. Horowski, Kraków 2008.
[St.] Bonawentura z Bagnoregio, Obras. Edición bilingüe, vol. 3, Madrid 1947.
[St.] Bonawentura z Bagnoregio, Opera omnia, vol. 5, Quaracchi 1891.
[St.] Bonawentura z Bagnoregio, Pisma ascetyczno-mistyczne, Warszawa 1984.
Borja J. de, Empresas morales, ed. C. Bravo-Villasante, Madrid 1981.
Pacheco F., El arte de la pintura, su antigüedad y su grandeza, ed. B. Bassegoda i Hugas, ed. 2, Madrid 2001 [ed. 1: Sevilla 1649].
Pacheco F., Libro de descripción de verdaderos retratos de ilustres y memorables varones, ed. P. M. Piñero Ramírez, R. Reyes Cano, Sevilla 1985.
Ripa C., Ikonologia, tłum. I. Kania, Kraków 1998.
Works
De Herrera a Velázquez. El primer naturalismo en Sevilla, ed. A. E. Pérez Sánchez, B. Navarrete Prieto, Sevilla, Fundación Focus-Abengoa, 2005–2006, Bilbao, Museo de Bellas Artes 2006 [exhibition catalogue] Sevilla–Bilbao 2005.
Delenda O., Ros de Barbero A., Francisco de Zurbáran, vol. 2: Los conjuntos y el obrador, Madrid 2010.
Fernández López J., Programas iconográficos de la pintura barroca sevillana del siglo XVII, ed. 2, Sevilla 2002.
Gutiérrez Pastor I., Herrera. Francisco de Herrera, [in:] The dictionary of art, vol. 14, ed. J. Turner, London–New York 1996, p. 469–470.
Kultura artystyczna siedemnastowiecznej Sewilli a don Miguel Mañara i jego dzieło, red. A. Witko, Kraków 2010.
Martínez Ripoll A., Francisco Herrera el Viejo, Sevilla 1978.
Martínez Ripoll A., La iglesia del colegio de San Buenaventura. Estilo e iconografia, ed. 2, Sevilla 1996.
Sebastián S., Contrarreforma y barroco. Lecturas iconográficas e iconológicas, ed. 2, Madrid 1989.
Valdivieso E., Historia de la pintura sevillana. Siglos XIII al XX, ed. 3, Sevilla 2002.
Valdivieso E., Pintura barroca sevillana, Sevilla 2003.
Witko A., Sewilskie malarstwo siedemnastego wieku. Od wizji mistycznych do martwych natur, Kraków 2013.
Witko A., Francisca de Zurbarána i Francisca de Herrery St. cykl obrazów św. Bonawentury z sewilskiego kościoła Franciszkanów, “Pietas et Studium” 5 (2014), p. 167–179.
Witko A., Francisco de Herrera Starszy. Niepokorny mistrz Velázqueza, [in:] Initium sapientiae humilitas. Studia ofiarowane Profesorowi Jakubowi Pokorze z okazji 70. urodzin, red. M. M. Olszewska, A. Skrodzka, A. S. Czyż, Warszawa 2015, p. 242–250.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).
