Ocalić fenomenologię z Claude’em Romanem
DOI:
https://doi.org/10.15633/lie.60210Słowa kluczowe:
fenomenologia, realizm, świat życia, Claude Romano, HusserlAbstrakt
Projekt odnowy fenomenologii zaproponowany przez Claude’a Romana stanowi zarazem próbę jej ocalenia. Jego prace wywarły ogromny wpływ na fenomenologię we Francji i poza jej granicami. Znalazły też uznanie Akademii Francuskiej, która w 2010 roku przyznała mu Grand Prix Moron za całość jego dzieł fenomenologicznych, a w 2020 roku Grand Prix de Philosophie za całokształt twórczości. Jego badania rozwijają się w dwóch kierunkach. Pierwszym jest synteza metody fenomenologicznej. Drugim jest jego własny pomysł na fenomenologię, który polega na interpretacji doświadczenia jako wydarzenia. Według Romana pierwszym krokiem zmierzającym ku ratowaniu fenomenologii jest już samo otwarcie jej na inne wpływy oraz konfrontacja z wiodącymi nurtami współczesnej myśli i zarazem włączenie jej na nowo w debatę filozoficzną. Jednak dopiero zwrot w kierunku realizmu świata życia stanowi sedno postulowanej przez filozofa rewolucji antykopernikańskiej i jest dla fenomenologii tytułowym ocaleniem. Dlatego też stanowi również centralny problem tego artykułu.
Bibliografia
Bergson H., Cours I: Leçons de psychologie et de métaphysique. Clermont-Ferrand 1887–1888, Paris 1990.
Heidegger en dialogue (1912–1930): rencontres, affinités, confrontations, dir. C. Romano, Servanne Jollivet, Paris 2009.
Husserl E., Kryzys nauk europejskich i fenomenologia transcendentalna, przeł. S. Walczewska, Toruń 1999.
Le Néant: contribution à l’histoire du non-être dans la philosophie occidentale, dir. C. Romano, J. Laurent, Paris 2006.
Lévinas E., En découvrant l’existence avec Husserl et Heidegger, Paris 2004.
Lévinas E., La théorie de l’intuition dans la phénoménologie de Husserl, Paris 2010.
Merleau-Ponty M., Fenomenologia percepcji, Warszawa 2001.
Romano C., Au cœur de la raison, la phénoménologie, Paris 2010 (Folio-Essais).
Romano C., Être soi-même. Une autre histoire de la philosophie, Paris 2019.
Romano C., Il y a: essais de phénoménologie, Paris 2003 (Épiméthée).
Romano C., L’aventure temporelle: trois essais pour introduire à l’herméneutique événementiale, Paris 2010 (Quadrige).
Romano C., La liberté intérieure. Une esquisse, Paris 2020 (Le Bel Aujourd’hui).
Romano C., Les repères éblouissants: renouveler la phénoménologie, Paris 2019 (Épiméthée).
Romano C., L’événement et le monde, Paris 1998 (Épiméthée).
Romano C., L’événement et le temps, Paris 1999 (Épiméthée).
Romano C., L’inachevement d’Être et temps et autres études d’histoire de la phénoménologie, Argenteuil 2013 (Le Cercle Herméneutique).
Wittgenstein et la tradition phénoménologique, dir. C. Romano, Paris 2008 (Le Cercle Herméneutique).
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.
