Autoteleology of person and teleology of nature in the Karol Wojtyła’s anthropology

Authors

  • Tadeusz Biesaga Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.15633/lie.3690

Keywords:

Karol Wojtyła, anthropology, teleology, autoteleology, nature of human being, ­person, realistic personalism

Abstract

The paper is reconstructing and analyzing the Karol Wojtyła’s proposition to overcome dualism in anthropology by developing a synthesis of teleological tendency of human nature and autoteleology of personal freedom. This proposition leads up also to synthesis of philosophy of being with philosophy of consciousness, that is synthesis of subjective and objective approach to a human being and his moral norms. This way is more difficult in comparison with spiritual anthropology or with its contrariety – naturalistic or materialistic anthropology. We can call it integral anthropology, because it present a complete conception of human being.

Author Biography

  • Tadeusz Biesaga, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tadeusz Biesaga SDB – ks. prof. dr hab., filozof, etyk, bioetyk, teoretyk etyki medycznej, kierownik Katedry Bioetyki na Wydziale Filozoficznym UPJPII w Krakowie. Rozwija personalistyczną etykę, bioetykę i etykę medyczną. Z punktu widzenia personalizmu realistycznego przeprowadza krytykę utylitaryzmu i kontraktualizmu w etyce ogólnej, bioetyce i etyce medycznej.

References

Biesaga T., Personalizm realistyczny a personalizm transcendentalny w sporze o uzasadnianie norm moralnych, w: W kręgu inspiracji personalizmu etycznego: Ślipko – Tischner – Styczeń, red. P. Duchliński, Kraków 2012, s. 133–142.

Gałkowski J., Natura, osoba, wolność, „Analecta Cracoviensia” 5–6 (1973–1974), s. 177–182.

Gogacz M., Hermeneutyka „Osoby i czynu” (Recenzja książki Księdza Kardynała Karola Wojtyły Osoba i czyn), Kraków 1969), Analecta Cracoviensia” 5–6 (1973–1974), s. 125–138.

Jan Paweł II, Encyklika Veritatis splendor, Kraków 1993.

Jan Paweł II, Mężczyzną i niewiastą stworzył ich. Chrystus odwołuje się do „początku”, Città del Vaticano 1980.

Jaworski M., Koncepcja antropologii filozoficznej w ujęciu Kardynała Karola Wojtyły (Próba odczytania w oparciu o studium „Osoba i czyn”), „Analecta Cracoviensia” 5–6 (1973–1974), s. 91–106.

Kalinowski J., Metafizyka i fenomenologia osoby ludzkiej. Pytania wywołane przez „Osobę i czyn”, „Analecta Cracoviensia” 5–6 (1973–1974), s. 63–71.

Krąpiec M. A., Książka Kardynała Wojtyły monografią osoby jako podmiotu moralności, „Analecta Cracoviensia” 5–6 (1973–1974), s. 57–61.

Tischner J., Metodologiczna strona dzieła „Osoba i czyn”, „Analecta Cracoviensia” 5–6 (1973–1974), s. 85–89.

Wojciechowski T., Jedność duchowo-cielesna człowieka w książce „Osoba i czyn”, „Analecta Cracoviensia” 5–6 (1973–1974), s. 191–199.

Wojtyła K., Człowiek w polu odpowiedzialności, red. A. Szostek, Rzym–Lublin 1991.

Wojtyła K., Elementarz etyczny, w: K. Wojtyła, Aby Chrystus się nami posługiwał, Kraków 1980, s. 129–182.

Wojtyła K., Miłość i odpowiedzialność, red. T. Styczeń, J. W. Gałkowski, A. Rodziński, A. Szostek, Lublin 1982 (Człowiek i Moralność, 1).

Wojtyła K., Osoba i czyn, red. M. Jaworski, Kraków 1969.

Wojtyła K., Rozważania o istocie człowieka, Kraków 1999.

Wojtyła K., Transcendencja osoby w czynie a autoteleologia człowieka, w: K. Wojtyła, „Osoba i czyn” oraz inne studia antropologiczne, red. T. Styczeń, W. Chudy, J. W. Gałkowski, A. Rodziński, A. Szostek, Lublin 1994, s. 477–490 (Człowiek i Moralność, 4).

Wojtyła K., Wykłady lubelskie, red. T. Styczeń, J. W. Gałkowski, A. Rodziński, A. Szostek, Lublin 1986 (Człowiek i Moralność, 3).

Downloads

Published

2020-09-30

Issue

Section

Articles