Transcendencja osoby ludzkiej w refleksji filozoficznej kardynała Karola Wojtyły
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.3274Słowa kluczowe:
transcendencja, osoba ludzka, fenomenologia, kardynał Karol WojtyłaAbstrakt
Artykuł przedstawia koncepcje transcendencji osoby wypracowaną przez Karola Wojtyłę. Wyraża się w niej wyższość ludzkiego działania nad aktywnością innych istot. Według Wojtyły przejawia się ona w spełnianiu wolnych duchowych aktów poznawczych i pożądawczych. Opis transcendencji akcentuje fenomenologię czynu ludzkiego jako czynu poznawczego i wolitywnego. Ostateczną, wewnętrzną racją transcendencji osoby według Wojtyły jest jej duchowość.
Bibliografia
Dec I., Niektóre dawniejsze i współczesne próby rozumienia osoby w „ filozofii chrześcijańskiej”, „Communio” 3 (1983) nr 2, s. 120–138.
Gałkowski J., Samostanowienie osoby w ujęciu kardynała Karola Wojtyły, „Zeszyty Naukowe KUL” 22 (1979) nr 1–3, s. 73–79.
Husserl E., Idea fenomenologii, tłum. J. Sidorek, Warszawa 2008.
Kaczyński E., „Prawda o dobru” w koncepcji moralności kard. K. Wojtyły, „Roczniki Filozoficzne” 28 (1980) z. 2, s. 47–71.
Krąpiec M., Człowiek. Kultura. Uniwersytet, Lublin 1982.
Kurdziałek M., Średniowieczne doktryny o człowieku jako obrazie świata, „Roczniki Filozoficzne” 19 (1971) z. 1, s. 5–39.
Sikora A., Spotkania z filozofią od Heraklita do Husserla, Warszawa 2009.
Stępień A. B., Fenomenologia tomizująca w książce „Osoba i czyn”, „Analecta Cracoviensia” 5–6 (1973–1974), s. 153–157.
Styczeń T., Ja w świetle swego sądu: powinienem, „Roczniki Filozoficzne” 28 (1980) z. 2, s.148–154.
Wojtyła K., Miłość i odpowiedzialność. Studium etyczne, Lublin 1982
Wojtyła K., Osoba i czyn, Kraków 1969.
Wojtyła K., Osoba: podmiot i wspólnota, „Roczniki Filozoficzne” 24 (1976) z. 2, s. 5–40.
Wojtyła K., Osobowa struktura samostanowienia, „Roczniki Filozoficzne” 29 (1981) z. 2, s. 5–12.
Zdybicka Z. J., Autonomia sumienia a nakazy religijne, „Roczniki Filozoficzne” 28 (1980) z. 2, s. 119–124.
Zdybicka Z. J., O konieczną dla etyki filozofię człowieka, „Znak” 23 (1971) nr 4 (202), s. 500–511.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).
