Rozeznawanie woli Bożej według św. Ignacego Loyoli
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.3720Słowa kluczowe:
rozeznawanie duchowe, wola Boża, św. Ignacy Loyola, Ćwiczenia duchoweAbstrakt
Rozeznawanie woli Bożej i jej wypełnianie stanowią jedne z najważniejszych zadań, jakie stają przed każdym chrześcijaninem. Bóg wzywa ludzi wierzących, aby rozeznawali wszystko, co jest miłe Panu (por. Ef 5, 10). „Dzisiaj szczególnie potrzebna stała się postawa rozeznawania” (Papież Franciszek, Gaudete et exsultate, nr 167). Szczególną pomocą w odpowiedzi na to wezwanie Pana Boga są pisma św. Ignacego Loyoli, zwłaszcza jego Ćwiczenia duchowe.
W niniejszym artykule podejmuję analizę ignacjańskich Reguł rozeznawania duchów oraz Reguł dokonywania wyboru, umieszczając je w kontekście potrzeby rozeznawania duchowego oraz niezbędnych warunków, jakie należy spełniać, aby było ono możliwe. Głęboko duchowe, uniwersalne, ponadczasowe, a jednocześnie precyzyjne i pragmatyczne wskazówki św. Ignacego są niezwykłą pomocą, także dla współczesnych chrześcijan, w procesie właściwego rozeznania konkretnej woli Bożej i wypełniania jej w codziennym życiu mocą Ducha Świętego.
Bibliografia
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. Biblia Tysiąclecia, wyd. 5, Poznań 2002.
Arvesú F., Disposiciones psicológicas para una elección sana, w: Psicología y Ejercicios ignacianos (Volumen I), ed. C. Alemany, J.A. García-Monge, Bilbao–Santander 1990, s. 157–163.
Ayerra Moreno J., Psicología del segundo tiempo, „Miscelánea Comillas” 33 (1959), s. 274–291.
Augustyn J., Ćwiczenia duchowne w praktyce. Uwagi odnoszące się do udzielania i odprawiania „Ćwiczeń duchownych” św. Ignacego Loyoli z pełnym milczeniem i indywidualnym prowadzeniem, Kraków 2013.
Bardy G., Discernement des esprits. Chez les Pères, w: Dictionnaire de spiritualité. Ascétique et mystique. Doctrine et histoire, fondé par M. Viller, F. Cavallera, J. de Guibert, S.J. continué par A. Rayez, A. Derville et A. Solignac, S.J., vol. 3, Paris 1957, kol. 1247–1254.
Calveras J., Buscar y hallar la voluntad divina por los tiempos de elección de los Ejercicios de San Ignacio, „Manresa” 15 (1943), s. 252–270, 324–340.
Calveras J., ¿Es lícito querer saber la voluntad de Dios por vía directa?, „Manresa” 14 (1942), s. 247–269.
Catalá T., Cuando sentimos que es Dios quien nos mueve. Discernir la consolación, „Manresa” 75 (2003), s. 221–234.
Charmot F., Rozeznawanie duchowe i kierownictwo duchowe, w: Sztuka kierownictwa duchowego. Poradnik, red. J. Augustyn, Kraków 2013, s. 293–299.
Corella J., La consolación en los Ejercicios de S. Ignacio [EE 316], „Manresa” 71 (1999), s. 319–337.
Corella J., La desolación espiritual en nuestro mundo de hoy, „Manresa” 75 (2003), s. 325–344.
Corella J., Sentir la Iglesia. Comentario a las reglas ignacianas para el sentido verdadero de Iglesia, Bilbao–Santander 1995.
Directoria Exercitiorum Spiritualium (1540–1599), edidit, ex integro refecit et novis textibus auxit Ignatius Iparraguirre S.I., Romae 1955 (Monumenta Historica Societatis Iesu, 76).
Domínguez Morano C., Psicodinámica de los Ejercicios ignacianos, Bilbao–Santander 2003.
Drzyżdżyk S., Gilski M., Sobory pierwszego tysiąclecia o rozeznawaniu, w: Rozeznanie. Przeszłość, teraźniejszość, przyszłość, red. S. Drzyżdżak, M. Gilski, Kraków 2019, s. 65–80.
Dyrek K., Formacja ludzka do kapłaństwa, Kraków 1999.
Fausti S., Sztuka rozeznawania i podejmowania decyzji. Okazja czy pokusa?, przeł. B.A. Gancarz, Kraków 2016, s. 171–182.
Fiorito M.A., Discernimiento y lucha espiritual. Comentario de las Reglas de discernir de la Primera Semana de los Ejercicios Espirituales de San Ignacio de Loyola, San Miguel–Buenos Aires 1985.
García de Castro J., El Dios emergente. Sobre la consolación sin causa precedente, Bilbao–Santander 2001.
García Domínguez L.M., La entrevista en los Ejercicios espirituales, Bilbao–Santander 2010.
Gil D., La consolación sin causa precedente. Estudio hermenéutico-teológico sobre las nn. 330 y 336 de los Ejercicios Espirituales de San Ignacio, Roma 1971.
González Hernández L., El primer tiempo de elección según San Ignacio, Buenos Aires–Madrid 1956.
Gouvernaire J., La práctica del discernimiento bajo la guía de san Pablo, Santander 1984.
Guerrero J.A., La práctica del discernimiento espiritual en la carta de Ignacio de Loyola a Teresa Rejadell del 18 de junio de 1536, „Manresa” 73 (2001), s. 187–210.
Guillen A., El valor pedagógico de la desolación, „Manresa” 75 (2003), s. 345–357.
Guillet J., Discernement des esprits dans les synoptiques, w: Dictionnaire de spiritualité. Ascétique et mystique. Doctrine et histoire, fondé par M. Viller, F. Cavallera, J. de Guibert S.J. continué par A. Rayez, A. Derville et A. Solignac S.J., vol. 3, Paris 1957, kol. 1231–1247.
Iparraguirre I., Introduzione allo studio degli Esercizi, Roma 1951.
Juanes B., La elección según el segundo y el tercer tiempo, Roma 1980.
Kasprzak D., „Rozeznawanie duchów” (διάκρισις) w czasie monastycyzmu patrystycznego, w: Rozeznanie. Przeszłość, teraźniejszość, przyszłość, red. S. Drzyżdżak, M. Gilski, Kraków 2019, s. 45–63.
Kierownictwo duchowe według św. Ignacego Loyoli, red. W. Królikowski, Kraków 2013.
Kotlewski T., Świat ludzkich uczuć, potrzeb, konfliktów, wartości… próba innego spojrzenia, „Zeszyty Ignacjańskie” 2 (1992), s. 1–50.
Królikowska A., Kształcenie nauczycieli dla jezuickich szkół średnich w Polsce od XVI do XVIII wieku, Kraków 2019.
Królikowski W., Adnotacje do „Ćwiczeń duchowych” św. Ignacego Loyoli. Studium teologiczno-pastoralne, Kraków 2018.
Luzárraga J., La pureza de intención desde la espiritualidad bíblica, „Manresa” 57 (1985), s. 35–53.
Mazur R., Rozeznanie w Piśmie Świętym. Terminologia, podmiot, przedmiot i narzędzia, w: Rozeznanie. Przeszłość, teraźniejszość, przyszłość, red. S. Drzyżdżak, M. Gilski, Kraków 2019, s. 15–44.
Mendiboure B., La tentation sous couleur de bien, „Christus” 49 (2002), s. 229–238.
Miłość Kościoła dzisiaj. Wokół Reguł o trzymaniu z Kościołem św. Ignacego Loyoli, red. W. Królikowski, Kraków 2009.
Nevado J., El segundo tiempo de elección en los Ejercicios, „Manresa” 39 (1967), s. 41–54.
Papież Franciszek, Adhortacja apostolska Gaudete et exsultate o powołaniu do świętości w świecie współczesnym, Kraków 2018.
Papież Franciszek, Posynodalna adhortacja apostolska Christus vivit do młodych i całego Ludu Bożego, Kraków 2019.
Orlandis R., De la elección y de la intención previa a ella. Preliminares al estudio de los tres tiempos de elección, „Manresa” 11 (1935), s. 97–126.
Orygenes, O Zasadach, przeł. S. Kalinkowski, Kraków 1996 (Źródła Myśli Teologicznej, 1).
Pegon J., Discernement des esprits. Période moderne, w: Dictionnaire de spiritualité. Ascétique et mystique. Doctrine et histoire, fondé par M. Viller, F. Cavallera, J. de Guibert S.J. continué par A. Rayez, A. Derville et A. Solignac S.J., vol. 3, Paris 1957, kol. 1266–1281.
Pierwsi świadkowie. Wybór najstarszych pism chrześcijańskich, Kraków 1988 (Ojcowie Żywi, 8).
Pietras H., Rozeznawanie duchów u Orygenesa, „Życie Duchowe” 39 (2004), s. 113–116.
Rendina S., Il discernimento operativo o „elezione”, „Appunti di Spiritualità” 53 (2001), s. 7–44.
Ruiz Jurado M., Rozeznawanie duchowe. Teologia. Historia. Praktyka, przeł. K. Homa, Kraków 2002.
Sampaio Costa A., Intención, w: Diccionario de Espiritualidad Ignaciana, vol. 2, Director J. García de Castro, eds. P. Cebollada, J.C. Coupeau, J. Melloni, D.M. Molina, R. Zas Friz, Bilbao–Santander 2007, s. 1042–1046.
Sampaio Costa A., Elección, w: Diccionario de Espiritualidad Ignaciana, vol. 1, Director J. García de Castro, eds. P. Cebollada, J.C. Coupeau, J. Melloni, D.M. Molina, R. Zas Friz, Bilbao–Santander 2007, s. 726–734.
Sampaio Costa A., Los tiempos de elección en los Directorios de Ejercicios, Bilbao–Santander 2004.
Schiavone P., Il discernimento evangelico oggi. Cercare e trovare la volontà di Dio, Messina–Roma 1988.
Sobór Watykański II, Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes, w: Sobór Watykański II, Konstytucje. Dekrety. Deklaracje, Poznań 2012, s. 526–606.
Św. Ignacy Loyola, Ćwiczenia duchowne, przeł. M. Bednarz, Kraków 2002.
Św. Ignacy Loyola, Dziennik duchowy, w: Św. Ignacy Loyola, Pisma wybrane. Komentarze, t. 1, oprac. M. Bednarz, współpraca A. Bobera, R. Skórki, Kraków 1968, s. 273–389.
Św. Ignacy Loyola, Konstytucje Towarzystwa Jezusowego wraz z przypisami Kongregacji Generalnej XXXIV oraz Normy Uzupełniające zatwierdzone przez tę samą Kongregację, red. B. Steczek, J. Kołacz, wyd. 2, Kraków–Warszawa 2006.
Św. Ignacy Loyola, Listy wybrane, przeł. K. Jachimska-Małkiewicz, R. Skórka, S. Filipowicz, Kraków 2017.
Św. Ignacy Loyola, Opowieść Pielgrzyma. Autobiografia, przekł. i przypisy M. Bednarz, Kraków 2018.
Św. Ignacy Loyola, Pisma wybrane. Komentarze, t. 1–2, oprac. M. Bednarz, współpraca A. Bobera, R. Skórki, Kraków 1968.
Špidlik T., Ignacjański model kierownictwa duchowego, w: Sztuka kierownictwa duchowego. Poradnik, red. J. Augustyn, Kraków 2013, s. 189–202.
Toner J.J., Discerning God’s Will. Ignatius of Loyola’s Teaching in Christian Decision Making, St. Luis 1991.
Tornos A., Fundamento bíblico-teológicos del discernimiento, „Manresa” 60 (1988), s. 319–329.
Vandenbroucke F., Discernement des esprits. Au moyen âge, w: Dictionnaire de spiritualité. Ascétique et mystique. Doctrine et histoire, fondé par M. Viller, F. Cavallera, J. de Guibert S.J. continué par A. Rayez, A. Derville et A. Solignac S.J., avec le concours d’un grand nombre de collaborateurs, vol. 3, Paris 1957, kol. 1254–1266.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).
