Eucharystia jako ofiara w pismach św. Urszuli Ledóchowskiej
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.3790Słowa kluczowe:
Eucharystia, ofiara, Urszula Ledóchowska, duchowośćAbstrakt
Artykuł przedstawia zagadnienie Eucharystii jako ofiary w pismach św. Urszuli Ledóchowskiej. Eucharystia jest – według św. Urszuli – uobecnieniem i przedłużeniem ofiary Jezusa, którą złożył On na krzyżu. Matka Ledóchowska wskazuje, że nie można rozłączać tajemnicy realnej obecności Chrystusa pod postacią chleba i wina od Jego ofiary. Na tej prawdzie opiera się jej duchowość eucharystyczna. Zachęca do miłości Jezusa–Hostii, do postawy wdzięczności i uwielbienia Chrystusa Eucharystycznego oraz do życia ofiarną i służebną miłością wobec bliźnich. W tym kontekście szczególnie wskazuje na powołanie osób zakonnych, które oddają Bogu całych siebie.
Bibliografia
Błogosławiona Urszula Ledóchowska o Eucharystii, w: Odrodzenie jest możliwe, red. B. Bejze, Warszawa 1988, s. 58–103.
Górska A., Tajemnica Eucharystii w życiu i działalności bł. Urszuli Ledóchowskiej, w: Odrodzenie jest możliwe, red. B. Bejze, Warszawa 1988, s. 15– 29.
Górska U., Eucharystia w życiu młodego człowieka według wskazań i praktyki pedagogicznej błogosławionej Urszuli Ledóchowskiej, w: Odrodzenie jest możliwe, red. B. Bejze, Warszawa 1988, s. 30–41.
Jan Paweł II, Encyklika Ecclesia de Eucharistia, Watykan 2003.
Ledóchowska U., Odczyt wygłoszony 24 kwietnia 1929 w Poznaniu, w: Odrodzenie jest możliwe, red. B. Bejze, Warszawa 1988, s. 80–87.
Ledóchowska U., Przemówienie wygłoszone do dzieci 28 czerwca 1930 na I Ogólnopolskim Kongresie Eucharystycznym w Poznaniu, w: Odrodzenie jest możliwe, red. B. Bejze, Warszawa 1988, s. 87–91.
Ledóchowska U., Przemówienie wygłoszone do dzieci w czerwcu 1932 na Kongresie Eucharystycznym w Radomiu, w: Odrodzenie jest możliwe, red. B. Bejze, Warszawa 1988, s. 91–95.
Ledóchowska U., Przemówienie wygłoszone 30 czerwca 1928 do dzieci, członków Krucjaty Eucharystycznej na Kongresie Eucharystycznym w Łodzi, w: Odrodzenie jest możliwe, red. B. Bejze, Warszawa 1988, s. 76–80.
Ledóchowska U., Rozmyślania dla Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego, t. 1, Pniewy 2000.
Ledóchowska U., Rozmyślania dla Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego, t. 2, Pniewy 2000.
Ledóchowska U., Pisma zakonne, Pniewy 2000.
Misiurek J., Historia i teologia polskiej duchowości katolickiej, t. 3, Lublin 2001.
Misiurek J., Kontemplacja Serca Jezusa Konającego i duchowość eucharystyczna, w: Polka w Europie. Święta Urszula Ledóchowska, red. M. Chmielewski, Z. Zdybicka, M. Ziółkowska, Lublin 2005, s. 28–42.
Odrodzenie jest możliwe, red. B. Bejze, Warszawa 1988.
Olbrycht K., Zarys systemu wychowania Urszuli Ledóchowskiej, Ząbki 2002.
„Otrzymała od Ducha Świętego wielki charyzmat”. Św. Urszula Ledóchowska i Urszulanki Serca Jezusa Konającego, red. M. Krupecka, W. Misztal, Kraków 2012.
Pagacz M., Eucharystia jako Ofiara w życiu osób konsekrowanych, „Duchowość w Polsce” 21 (2019), s. 121–131.
Polka w Europie. Święta Urszula Ledóchowska, red. M. Chmielewski, Z. Zdybicka, M. Ziółkowska, Lublin 2005.
Ratzinger J., Raport o stanie wiary, Kraków–Warszawa 1986.
Zdybicka Z. J., Błogosławiona Urszula Ledóchowska – apostołka Eucharystii, w: Odrodzenie jest możliwe, red. B. Bejze, Warszawa 1988, s. 9–14.
Zyzak W., Kontemplacja Krzyża jako centrum duchowości św. Urszuli Ledóchowskiej, w: „Otrzymała od Ducha Świętego wielki charyzmat”. Św. Urszula Ledóchowska i Urszulanki Serca Jezusa Konającego, red. M. Krupecka, W. Misztal, Kraków 2012, s. 73–94.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.
