Eschatologia w pismach św. Faustyny
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.3981Słowa kluczowe:
niebo, czyściec, piekło, sąd Boży, obcowanie ze świętymi teraz i w wiecznościAbstrakt
Siostra Faustyna – Helena Kowalska (1905–1938), Sekretarka Bożego Miłosierdzia, odkryła bogactwo tajemnicy eschatologicznej, ukazując niebo, czyściec, piekło, a także perspektywę paruzji i bogactwo obcowania świętych. Prawdy te niezmiennie głoszone przez wieki w Kościele katolickim. Faustyna nie tylko mocno w nie wierzyła, ale i doświadczała tych rzeczywistości. Jej świadectwo ma ogromne znaczenie dla wszystkich, zarówno wierzących, jak i ludzi, którzy do wiary w Chrystusa, głoszonej w Kościele, się nie przyznają. Święta przeżywała i doświadczała miłość Bożą, która ma głębokie odzwierciedlenie w rzeczach ostatecznych człowieka. Czymś zatem naturalnym było jej przeżywanie obecności Jezusa Chrystusa, który był dla niej rzeczywistością realną, żywą, której doświadczała w całym swoim życiu.
Bibliografia
Balter L., Nurt eschatologiczny we współczesnym chrześcijaństwie a Miłosierdzie Boże, w: Powołanie człowieka, t. 8: Wobec tajemnicy Bożego Miłosierdzia, red. L. Balter, Poznań 1991, s. 75–88.
Czaczkowska E.K., Siostra Faustyna. Biografia świętej, Kraków 2012.
Granat W., Miłosierdzie Boże eschatologiczne, „Communio” 1 (1981) nr 1–2, s. 123–133.
Hryniewicz W., Dramat nadziei zbawienia. Medytacje eschatologiczne, Warszawa 1996.
Katechizm Kościoła katolickiego, Poznań 1994.
Kowalska F., Dzienniczek. Miłosierdzie Boże w duszy mojej. Święta s. M. Faustyna Kowalska ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia, Kraków 2011.
Listy świętej Siostry Faustyny, oprac. M.B. Piekut ZMBM, Kraków 2005.
Pochwat J., Wróg Miłosierdzia. Spotkania i walka św. Siostry Faustyny z szatanem, Kraków 2014.
Pochwat J., Credo św. Faustyny, Kraków 2015.
Pochwat J., Msza Święta św. Faustyny, Kraków 2015.
Pochwat J., Stanzione M., Święta Siostra Faustyna i Aniołowie, Kraków 2015.
Pochwat J., Kościół św. Faustyny, Kraków 2016.
Pochwat J., Maryja i święci w pismach św. Faustyny, Kraków 2017.
Pochwat J., Spowiedź i kierownictwo duchowe w pismach św. Faustyny, Kraków 2018.
Pochwat J., Jezus zaufał Faustynie, Kraków 2020.
Sąsiadek J., Słowo Boże z Łagiewnik. Dzieje i czyn świętej siostry Faustyny, Kraków 2003.
Sąsiadek J., Nadzwyczajnie zwyczajna, Częstochowa 2005.
Siepak E., Dar Boga dla naszych czasów. Życie i misja świętej siostry Faustyny, Kraków 2007.
Staniek E., Kraków stolicą miłosierdzia, Kraków 2010.
Staniek E., Sekrety siostry Faustyny. Czas miłosierdzia jest krótki, Kraków 2011.
Staniek E., Miłosierdzie jest dyskretne, Kraków 2016.
Szaniawski E., Walka świętej Faustyny z przeciwnikiem Miłosierdzia, Granica 2013.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).
